ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4890
ตอนนั้นหม่าหลันกำลังอยู่ในช่วงหยิ่งผยอง เห็นอีกฝ่ายเคารพตัวเองขนาดนี้ และยังเป็นเพื่อนร่วมชาติที่โดนรังแก ดังนั้นจึงตอบตกลงอย่างรวดเร็ว
เธอจึงให้พวกเฉินจื่อถงทั้งสามคน ทุบตีหัวโจกคนสหรัฐอเมริกาคนนั้นตอนช่วงที่พักเดินเล่น ทำให้ตอนนี้หัวโจกชาวสหรัฐอเมริกาคนนั้นยังนอนอยู่ในห้องพยาบาล
ส่วนเพื่อนร่วมชาติเชื้อสายจีนเหล่านี้ เพราะมีการคุ้มครองจากหม่าหลัน ในห้องขังของพวกเธอ ก็กลายเป็นพี่ใหญ่คนใหม่
ตั้งแต่นั้นมา ทุกวันที่คนเหล่านี้กินข้าว พักเดินเล่น ก็จะมาอยู่รอบๆ หม่าหลันเพื่อไถ่ถามทุกข์สุข ด้วยความเคารพเป็นอย่างมาก
ดังนั้น หม่าหลันในตอนนี้คิดในใจว่า อีกฝ่ายติดค้างตัวเองอยู่ เวลานี้ยังไงก็ต้องยื่นมือเข้ามา ช่วยตัวเองบ้าง อย่างน้อยก็ปกป้องตัวเองไม่ให้ถูกซ้อมระหว่างพักเดินเล่น
ดังนั้น เธอจึงถือถาดอาหาร แล้วเดินก้าวไปที่คนพวกนี้
แต่ว่า ตอนที่เธอมาตรงหน้าคนพวกนี้ กำลังจะนั่งบนตรงที่นั่งว่างข้างๆ พวกเธอ คนหนึ่งในนั้นก็เอาขามาวางบนที่นั่งว่างทันที แล้วพูดด้วยใบหน้าเย็นชา：“ตรงนี้มีคนจองแล้ว！”
หม่าหลันพูดโดยไม่รู้ตัวว่า：“เสี่ยวจาง ตรงนี้ว่างไม่ใช่เหรอ？”
พูดไป เธอก็รีบพูดกับคนนั้นว่า：“เสี่ยวจาง เห็นแก่ที่พี่เคยช่วยพวกเธอไว้ ครั้งนี้ขอร้องล่ะพวกเธอช่วยพี่เถอะนะ แค่พวกเธอปกป้องพี่ ให้พี่ได้ไปที่สนามกีฬาแล้วโทรหาลูกเขยก็พอ！”
เสียงด่าของหม่าหลันนี้ ดึงดูดความสนใจองคนในเรือนจำเป็นจำนวนมาก
หลายๆ คนรู้ว่า นักโทษสาวชาวหัวเซี่ยพวกนี้ เอาแต่ติดตามหม่าหลันมาตลอด ดังนั้น หลายคนที่อยากลงมือ จัดการหม่าหลัน ก็มองสำรวจท่าทางของผู้หญิงเหล่านี้ด้วย ดูว่าพวกเธอจะช่วยหม่าหลันหรือไม่
เสี่ยวจางนั้นก็เห็นคนที่อยู่รอบๆ กำลังสนใจตัวเอง
เธอไม่อยากให้คนเหล่านี้เข้าใจผิดคิดว่าเธอจะช่วยหม่าหลัน ดังนั้นสีหน้าจึงหม่นลง สะบัดมือตบหน้าหม่าหลัน ด่าเสียงดังว่า：“แม่เอ๊ย หน้าด้านจริงๆ！รีบไสหัวไปเลยนะ！ถ้ายังไม่ไสหัวไปฉันเอาเธอตายแน่！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...