ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4895
สำหรับจางอันฉีแล้ว ตอนนี้เธอกังวลมากที่สุดก็คือปัญหาการป้องกันตนเอง
ถ้าแมนดี้ที่ถูกทำร้ายกลับมา จะต้องมาแก้แค้นตัวเองแน่ และตัวเองที่ไม่มีที่พึ่งแล้ว ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอเลย ดังนั้นตอนนี้ที่ตัวเองทำได้เพียงอย่างเดียว ก็คือสลัดสิ่งที่พัวพัน
ตอนนี้กำลังเป็นช่วงพัก ทุกคนกำลังดูอยู่ที่สนามกีฬา และแทบรอไม่ไหวที่จะลงมือกับหม่าหลันในไม่ช้า
ถ้าตอนนี้ตัวเองซ้อมหม่าหลันต่อหน้าทุกคน ก็เหมือนกับการบอกทุกคนด้วยการปฏิบัติว่า ตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหม่าหลัน
แล้วถ้ายังบังคับให้หม่าหลันมารับความผิดนี้ต่อหน้าทุกคน ความเสี่ยงของตัวเองก็จะลดลงไปอย่างมาก
หากไม่ได้จริงรอแมนดี้มา ตัวเองค่อยคุกเข่าอ้อนวอนเธอ ไม่แน่อาจจะหลบความหายนะนี้ได้
หม่าหลันก็เพิ่งเข้าใจในตอนนี้ว่า จิตใจมนุษย์ร้ายกาจได้ถึงเพียงใด
เธอไม่ยอมอีกต่อไป กัดฟันด่าไปว่า：“จางอันฉี เธออยากให้คนแก่ๆ อย่างฉันแบกรับความผิดแทนเธอ ฝันไปเถอะ！ตอนนั้นเธอเองที่คุกเข่าต่อหน้าฉันแล้วขอร้องให้ฉันช่วยเธอจัดการแมนดี้นั่น เธออยากให้ฉันรับผิดแทนเธอต่อหน้าทุกคน ฉันบอกเธอให้ ไม่มีทาง！”
จางอันฉีคิดไม่ถึงว่าหม่าหลันจะกล้าเปิดโปงเบื้องหลังของตัวเองในที่สาธารณะ ก็โกรธทันที จึงเตะไปที่ตัวของหม่าหลัน ต่อว่าเธอว่า：“อีนังหม่า แกหาเรื่องตายเองนะ อย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยมละกัน！”
เย่เฉินขมวดคิ้วพูดว่า：“หมายความว่า แม่ยายผมมีพระคุณกับพวกเธอ ใช่ไหม？”
“ใช่！”เฉินจื่อถงพยักหน้าอย่างรวดเร็ว พูดว่า：“เมื่อก่อนทุกครั้งที่กินข้าวและเดินเล่น ก็จะตามประจบอยู่ด้านข้างแม่ยายคุณตลอด เยินยอสุดๆ ผมก็ไม่รู้ทำไมจู่ๆ พวกเธอถึงลงมือกับแม่ยายคุณ”
เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างเยือกเย็น：“ไม่ว่าเพราะอะไร ก็ต้องตอบแทนพระคุณด้วยความแค้น แบบนี้ละกัน เริ่มแผน B”
เฟ่ยเจี้ยนจงที่อยู่ข้างๆ ได้ยินคำนี้ ก็ใช้อังกฤษพูดกับหัวหน้าผู้คุมทันที：“Plan B！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...