ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4896

หัวหน้าผู้คุมตกลงอย่างไม่ลังเล จากนั้นหยิบเครื่องอินเตอร์คอมแล้วสั่งไปทันที

ส่วนเย่เฉินนั้นก็หันกลับพูดกับทหารสาวสำนักว่านหลงพวกนั้นว่า：“คุณก็ดำเนินการตามแผนสำรองด้วย สั่งสอนพวกชั่วเนรคุณเหล่านี้ให้ผมที！”

ทั้งสามคนพูดทันทีว่า：“จะไปดำเนินการเดี๋ยวนี้ค่ะ！”

พูดจบ ก็หันกลับเดินออกไปทันที

ตอนนี้เอง จู่ๆ สนามกีฬาก็มีเสียงดังขึ้นมา ผู้คุมหลายคนพุ่งออกจากประตู วิ่งไปหาหม่าหลันที่ถูกล้อมตี แล้วเข้าควบคุมทั้งสามคนที่ตบตีหม่าหลัน

ตอนนี้จางอันฉีไม่ตื่นตระหนกเลย เธอรู้ว่าตอนนี้ตัวเองต่อสู้ ผู้คุมต้องสนใจเธอแน่ แต่สำหรับเธอแล้ว ถึงตัวเองถูกผู้คุมกักขังก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงแล้วเธอทุบตีหม่าหลันต่อหน้าผู้คน ที่จริงแล้วอยากแสดงท่าทีของตัวเอง

ดังนั้น เธอจึงพยายามสะบัดผู้คุมที่กอดตัวเองอยู่ วิ่งไปที่ข้างกายหม่าหลัน แล้วเหยียบกระดูกขาขวาของเธออย่างแรง

ขาขวาหม่าหลันหักไปหลายครั้ง จนตอนนี้อยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์ดี จู่ๆ ถูกจางอันฉีเหยียบ ก็ได้ยินเสียงกึก แล้วก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในทันที จากนั้นร้องออกมาอย่างใจสลาย：“อ๊า……ขาของฉัน……ขาของฉัน！หักอีกแล้ว！”

เวลานี้จางอันฉีมองหม่าหลันที่ขาหักกลิ้งไปมาบนพื้น ก็ด่าออกไปเสียงสูง：“อีนังหม่าฟังให้ดีนะ！เท้าของฉันนี้ จัดการเธอแทนแมนดี้！เธออย่าลืมล่ะ ขาของแมนดี้ ก็เป็นเธอที่ให้คนไปทำจนหัก！งั้นฉันก็จะล้างแค้นให้เขาโดยการทำขาเธอหักด้วย！เลือดต้องล้างด้วยเลือดไง！”

เวลานี้หม่าหลันกำลังกลิ้งไปกับพื้นด้วยความเจ็บปวดไม่หยุด อดไม่ได้ที่จะตะโกนบอกพวกผู้คุมว่า：“ขาของฉัน……ขาของฉันหักอีกแล้ว！พวกเธอส่งฉันไปโรงพยาบาลทีนะ！อย่าให้ฉันอยู่ที่นี่ต่อไปอีกเลย！ขอร้องพวกเธอล่ะ！”