ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4900

กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูกพากันล้อมรอบหม่าหลัน พยายามทุกวิถีทางเพื่อรักษา ทำให้หม่าหลันเริ่มรู้สึกถึงการเป็นแม่เจ้าผีหงอแห่งกรมราชทัณฑ์เบดฟอร์ดฮิลส์

หลังจากผ่านการวินิจฉัยของหมอ แม้ว่าขาขวาของหม่าหลันจะมีหัก แต่ดีที่ไม่ร้ายแรงเกินไป ไม่ต้องผ่าตัดรักษา แต่ยังต้องเข้าเฝือกจัดกระดูก พร้อมกับจัดยารักษาและบำรุง

จากนั้น เพื่อให้หม่าหลันพักผ่อนได้ดีขึ้น พวกเขาจึงจัดให้หม่าหลันอยู่ในห้องคนไข้ที่ดีที่สุดด้วย ภายในตกแต่งหรูหรา ดูดียิ่งกว่าห้องชุดในโรงแรมหรูเสียอีก

พยาบาลสองสามคนย้ายหม่าหลันไปบนเตียงอย่างเบามือ จัดมุมที่สบายที่สุดให้เธอ จากนั้นพยาบาลหนึ่งในนั้นก็พูดกับหม่าหลันว่า：“คุณผู้หญิงหม่า คุณรอสักครู่ ฉันจะไปเอาผลไม้และของทานเล่นให้คุณ คุณเติมพลังก่อนนะคะ”

“โอเค โอเค！ขอบคุณคุณมาก！”เนื่องจากหม่าหลันใช้ตัวปั๊มยาแก้ปวดแล้ว หม่าหลันจึงอยู่ในสภาพที่ดีขึ้นมาก และนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยอันแสนสบาย ในที่สุดเธอก็ยิ้มได้อีกครั้ง

พยาบาลสาวพูดด้วยความเคารพ:：“คุณผู้หญิงหม่าเกรงใจไปแล้ว พวกนี้เป็นหน้าที่ฉันอยู่แล้วค่ะ”

หลังจากที่นางพยาบาลออกไป หม่าหลันก็มองดูสภาพแวดล้อมหรูหรารอบๆ แล้วอดไม่ได้ที่จะบ่นกับเย่เฉิน：“ลูกเขยแสนดี สิ่งอำนวยความสะดวกของโรงพยาบาลนี้ดีมาก ห้องคนไข้นี้อย่างน้อยต้องหนึ่งร้อยตารางเมตรสินะ？ห้องหรูหราแบบนี้ อยู่วันหนึ่งก็น่าจะหลายพันดอลลาร์ใช่ไหม？！”

เย่เฉินหัวเราะ：“แม่ โรงพยาบาลนี้เปิดโดยลูกค้าของผมเอง เขาบอกแล้วว่า ค่ารักษาของแม่ที่นี่ไม่ต้องจ่ายสักแดงเดียว และแน่นอนว่าได้จัดเตรียมหมอและพยาบาลที่ดีที่สุดกับห้องคนไข้ที่ดีที่สุดไว้ให้แม่ด้วย”