ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4915

บริษัทนี้มีผู้ถือหุ้นทั้งหมดสามคน ดูจากรายชื่อก็น่าจะเป็นคนจีนทั้งหมด ภายใต้ชื่อของบริษัทมีเครื่องบินขนส่งสินค้าทั้งสิ้นหกลำ และทั้งหมดนี้ก็เป็นโบอิ้ง777รุ่นที่บินไกลพิเศษ

หลังจากที่ว่านพั่วจวินเจอข้อมูลนี้ ก็พูดกับหลี่ญ่าหลิน“พล.ต.ท.หลี่ หากหาผู้ถือหุ้นสามคนนี้เจอ เราก็จะขุดหาเบาะแสขององค์กรลึกลับนี้ได้ด้วยใช่ไหม？”

หลี่ญ่าหลินพูดด้วยสีหน้าท่าทีที่เคร่งขรึม“ผมคิดว่าผู้ถือหุ้นทั้งสามคนนี้น่าจะเป็นแค่นอมินี องค์กรที่ระมัดระวังตัวแบบนี้ ไม่น่าจะทิ้งเบาะแสสำคัญหรือตัวตนของบุคคลใดไว้ในเว็บเพจแบบนี้ ที่ต้องจดทะเบียนบริษัท และจำเป็นต้องจดทะเบียนเครื่องบินทุกลำ นั่นก็เพราะไม่มีทางเลือก เพราะความปลอดภัยในการบินเป็นการเฝ้าระวังหลักที่สำคัญของทุกประเทศส่วนใหญ่ในโลกนี้ หากไม่มีการรับรองที่ถูกต้องสมบูรณ์ เครื่องบินของพวกเขาก็ทำการบินไม่ได้”

ว่านพั่วจวินถามเขา“แล้วเราควรทำยังไงกันต่อไป？”

หลี่ญ่าหลินครุ่นคิด แล้วกล่าว“ก่อนผมจะมาได้ไปเจอกับคุณชายเย่ ผมกับเขามีความเห็นว่าระหว่างการสืบค้นอย่าเพิ่งเข้าหาอีกฝ่ายโดยตรง เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเปิดเผยก่อนเวลาอันควร ดังนั้นผมคงต้องรายการเขาให้ทราบก่อน ดูว่าเขาจะมีความเห็นยังไง！”

เย่เฉินในตอนนี้ ได้กลับไปถึงที่พรอวิเดนซ์แล้ว

เซียวชูหรันยังคงไปเรียนตามปกติ ส่วนเขาก็อยู่ในห้องเพรสซิเดนท์สวีทของโรงแรมเพียงลำพัง รอข่าวจากหลี่ญ่าหลิน

แม้เย่เฉินจะเป็นเหมือนเจ้าชีวิตที่ได้ช่วยหลี่ญ่าหลินเอาไว้ แต่ในใจของเขา ก็ยกย่องและนับถือหลี่ญ่าหลินอย่างมาก

เขานับถือความคิดที่ละเอียดรอบคอบและพิถีพิถันของหลี่ญ่าหลิน คิดหาคำตอบในสิ่งที่คนอื่นไม่อาจจะนึกถึงได้

และเพราะความสามารถที่มีของเขานี้ จึงสร้างชื่อเสียงให้เขาในนามยอดนักสืบจีน