ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4915
บริษัทนี้มีผู้ถือหุ้นทั้งหมดสามคน ดูจากรายชื่อก็น่าจะเป็นคนจีนทั้งหมด ภายใต้ชื่อของบริษัทมีเครื่องบินขนส่งสินค้าทั้งสิ้นหกลำ และทั้งหมดนี้ก็เป็นโบอิ้ง777รุ่นที่บินไกลพิเศษ
หลังจากที่ว่านพั่วจวินเจอข้อมูลนี้ ก็พูดกับหลี่ญ่าหลิน“พล.ต.ท.หลี่ หากหาผู้ถือหุ้นสามคนนี้เจอ เราก็จะขุดหาเบาะแสขององค์กรลึกลับนี้ได้ด้วยใช่ไหม？”
หลี่ญ่าหลินพูดด้วยสีหน้าท่าทีที่เคร่งขรึม“ผมคิดว่าผู้ถือหุ้นทั้งสามคนนี้น่าจะเป็นแค่นอมินี องค์กรที่ระมัดระวังตัวแบบนี้ ไม่น่าจะทิ้งเบาะแสสำคัญหรือตัวตนของบุคคลใดไว้ในเว็บเพจแบบนี้ ที่ต้องจดทะเบียนบริษัท และจำเป็นต้องจดทะเบียนเครื่องบินทุกลำ นั่นก็เพราะไม่มีทางเลือก เพราะความปลอดภัยในการบินเป็นการเฝ้าระวังหลักที่สำคัญของทุกประเทศส่วนใหญ่ในโลกนี้ หากไม่มีการรับรองที่ถูกต้องสมบูรณ์ เครื่องบินของพวกเขาก็ทำการบินไม่ได้”
ว่านพั่วจวินถามเขา“แล้วเราควรทำยังไงกันต่อไป？”
หลี่ญ่าหลินครุ่นคิด แล้วกล่าว“ก่อนผมจะมาได้ไปเจอกับคุณชายเย่ ผมกับเขามีความเห็นว่าระหว่างการสืบค้นอย่าเพิ่งเข้าหาอีกฝ่ายโดยตรง เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกเปิดเผยก่อนเวลาอันควร ดังนั้นผมคงต้องรายการเขาให้ทราบก่อน ดูว่าเขาจะมีความเห็นยังไง！”
เย่เฉินในตอนนี้ ได้กลับไปถึงที่พรอวิเดนซ์แล้ว
เซียวชูหรันยังคงไปเรียนตามปกติ ส่วนเขาก็อยู่ในห้องเพรสซิเดนท์สวีทของโรงแรมเพียงลำพัง รอข่าวจากหลี่ญ่าหลิน
แม้เย่เฉินจะเป็นเหมือนเจ้าชีวิตที่ได้ช่วยหลี่ญ่าหลินเอาไว้ แต่ในใจของเขา ก็ยกย่องและนับถือหลี่ญ่าหลินอย่างมาก
เขานับถือความคิดที่ละเอียดรอบคอบและพิถีพิถันของหลี่ญ่าหลิน คิดหาคำตอบในสิ่งที่คนอื่นไม่อาจจะนึกถึงได้
และเพราะความสามารถที่มีของเขานี้ จึงสร้างชื่อเสียงให้เขาในนามยอดนักสืบจีน
ก่อนอื่นเลย คือสถานที่ตั้งทหารหน่วยกล้าตายของห้าสี่เจ็ด ตอนนี้พอจะระบุได้ว่าน่าจะตั้งอยู่ที่ทางเอเชียใต้ โดยเฉพาะพื้นที่ทางแถบชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของศรีลังกา และพื้นที่ทะเลโดยรอบเกาะของศรีลังกานั้นมีความเป็นไปได้มากที่สุด อาณาเขตนี้เมื่อเทียบกับทั้งโลก ก็ถือว่าแม่นยำอยู่มาก หากต้องการจะค้นหาอาณาบริเวณนี้จริงๆ ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องยากอะไร
ประการที่สอง ฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรสที่จดทะเบียนในสิงคโปร์ ในความคิดของเย่เฉิน บทบาทหน้าที่ของบริษัทนี้ ก็น่าจะมีไว้เพื่อขนส่งทหารหน่วยกล้าตายขององค์กรลึกลับนี้โดยเฉพาะ
นอกจากนี้ ยังมีเบาะแสที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง นั่นก็คือเครื่องบินบินระยะไกลโบอิ้งทั้งหกลำที่จดทะเบียนภายใต้ชื่อของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรส
ควบคุมดูแลทะเบียนอากาศยานเครื่องบินทั้งหกลำ ในทางทฤษฎี ก็ควบคุมการโยกย้ายทหารหน่วยกล้าตายขององค์กรลึกลับนี้
หลี่ญ่าหลินรายงานเรื่องทั้งหมดนี้จบ ก็พูดกับเย่เฉิน“คุณชายเย่ ตอนนี้มีสองแนวทางที่สามารถจะสืบต่อในเชิงลึกได้ หนึ่งคือค้นหาสถานที่ตั้งของทหารหน่วยกล้าตายในเขตที่เราล็อกไว้ จากนั้นก็เฝ้าจับตาผู้รับผิดชอบสถานที่ตั้งของทหารหน่วยกล้าตาย แล้วเดินไปตามเถาวัลย์ ค้นหาศูนย์กลางขององค์กรลึกลับที่แท้จริง ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...