ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4917

เย่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย อาศัยความจำแผนที่โลกของตัวเอง เอ่ยพูด“ศรีลังกาอยู่เอเชียใต้ เม็กซิโกอยู่อเมริกาเหนือ ไนจีเรียอยู่แอฟริกาตะวันตก ไซปรัสอยู่ยุโรปใต้ บราซิลอยู่อเมริกาใต้ สิงคโปร์อยู่บริเวณปลายสุดของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้……”

พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็พูดต่อ“ยกเว้นสิงคโปร์ที่เป็นประเทศที่พัฒนาแล้ว อีกห้าประเทศที่เหลือ ต่างก็เป็นประเทศกำลังพัฒนาและประเทศโลกที่สาม อาจเพราะระบบการจัดการและควบคุมดูแลของประเทศเหล่านี้ ยังมีช่องโหว่อีกเป็นจำนวนมาก และสถานที่แบบนี้ก็กระจายอยู่ทั่วโลก หรือไม่สถานที่เหล่านี้ก็ล้วนแต่มีฐานของทหารหน่วยกล้าตายของพวกเขาอยู่ หรือไม่ก็ตั้งใจอยู่แบบกระจัดกระจาย เพื่อสะดวกต่อการโยกย้ายไปทั่วทุกมุมโลกได้ทุกที่ทุกเวลา”

จากนั้น เย่เฉินก็พูดขึ้นลอยๆ“แต่ดูจากในตอนนี้ ความเป็นไปได้ในส่วนแรกนั้นมีไม่มากเท่าไร เพราะตอนที่พวกเขาส่งห้าสี่เจ็ดไปยังสหรัฐอเมริกา บินจากศรีลังกาไปเม็กซิโก หากบริเวณรอบๆเม็กซิโกมีทหารหน่วยกล้าตายของพวกเขา ก็คงไม่ทิ้งของง่ายไปเอาของยาก ”

ว่านพั่วจวินเอ่ยพูดขึ้น“คุณเย่ ผมจะให้คนจับตาดูเครื่องบินทั้งหกลำนี้อย่างใกล้ชิด หากมีความเคลื่อนไหวอะไร จะรีบรายงานให้คุณทราบในทันทีครับ！”

“ดี”เย่เฉินพูดพร้อมเสียงหัวเราะ“จับตาดูพวกเขาให้ดี หากมีการเคลื่อนไหวก็รีบรายงานมาทันที หากสถานที่และเวลาของผมเอื้ออำนวย ไม่แน่ก็อาจจะไปเซอร์ไพรส์พวกเขาสักหน่อย！”

ว่านพั่วจวินพูดอย่างตื่นตระหนก“คุณเย่ คุณบอกว่ายังไม่ให้เข้าประชิดไม่ใช่เหรอครับ？！”

เย่เฉินหัวเราะ แล้วกล่าว“ผมต้องการให้พล.ต.ท.หลี่ตรวจสอบฝ่ายนั้นอย่างเงียบๆ ระหว่างการสืบค้นนั้นก็อย่าเข้าไปประชิดตัวกับอีกฝ่ายมากจนเกินไป ส่วนผม ไม่ได้จะไปตรวจสอบพวกเขา แต่จะไปล้างบางพวกเขา”

เมื่อห้าสี่เจ็ดได้ยินคำนี้ พูดขึ้นอย่างเกรงกลัว“คุณ……คุณเย่……ผมยืนยันกับคุณได้ ทหารหน่วยกล้าตายทุกคน ไม่มีใครเต็มใจทำงานถวายชีวิตเพื่อพวกเขา……เห็นแก่ชะตากรรมที่น่าเศร้าของพวกเขา……ได้โปรดให้โอกาสในการมีชีวิตกับพวกเขาด้วย……”

เย่เฉินพูดเสียงเรียบ“ห้าสี่เจ็ดหากเจอทหารหน่วยกล้าตายแบบคุณ ผมยินดีจะให้โอกาสกับพวกเขา แต่ภายใต้เงื่อนไขนี้พวกเขาต้องให้เราได้ใช้สอย ”

ห้าสี่เจ็ดพูดโพล่งออกมา“คุณเย่ไม่ต้องเป็นห่วง หากคุณให้โอกาสทหารหน่วยกล้าตายได้แก้แค้นเอาคืนองค์กรนี้ ผมเชื่อว่าทหารหน่วยกล้าตายทุกคน ไม่มีใครปฏิเสธที่จะรับใช้คุณอย่างแน่นอน！หากคุณสามารถปลดปล่อยพวกเขาจากการจองจำที่ยาวนานหลายร้อยปีนี้ได้ ต่อให้พวกเขาต้องทำงานถวายชีวิต ก็จะไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย ！”