ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4921
อดีตควีนเม้มริมฝีปาก ลังเลอยู่สักพักแล้วจึงพูดขึ้นมา“เฮเลน่า เราเองก็น่าจะรู้แก่ใจดี ว่าเรากับเย่เฉินไม่มีทางจะเป็นไปได้ ไม่เพียงเพราะเขาแต่งงานแล้วเท่านั้น แต่ตอนนี้เราก็เป็นถึงควีนของยุโรปเหนือด้วย สามีในอนาคตของเรา จะต้องเป็นแค่ราชวงศ์ของยุโรปหรือไม่ก็เชื้อพระวงศ์เท่านั้น ไม่อย่างนั้นแล้ว ความรู้สึกของพลเมืองต้องยอมรับไม่ได้แน่ ”
เฮเลน่าพูดอย่างแน่วแน่“คุณย่า เรื่องนี้หนูได้แสดงจุดยืนไปแล้ว หากหนูโชคดีได้ใช้ชีวิตร่วมกับเย่เฉินจริงๆ ต่อให้ผู้คนจะมองว่าหนูเป็นผู้ร้ายในยุโรปเหนือ หนูก็ยอมรับค่ะ”
อดีตควีนพูดอย่างจนใจ“หนูไม่สนใจในภาพลักษณ์ของราชวงศ์เลยเหรอ ？”
เฮเลน่าส่ายหน้า พูดอย่างหนักแน่น“หนูได้วางแผนตัวเองไว้สองแนวทาง หากหนูได้ใช้ชีวิตกับเย่เฉิน หนูก็พร้อมจะสละราชบัลลังก์ได้ทุกเมื่อ หรือแม้แต่ฐานันดรศักดิ์ แต่หากหนูไม่สามารถจะใช้ชีวิตอยู่กับเย่เฉินได้ งั้นหนูก็จะเป็นโสดไปตลอดชีวิต อุทิศตัวทำงานและทุ่มเทจนชีวิตจะหาไม่เพื่อยุโรปเหนือและพลเมืองชาวยุโรปเหนือ เหมือนควีนเอลิซาเบธที่สอง ควีนที่เป็นที่รักของทุกคน”
อดีตควีนโพล่งออกมา“ราชบัลลังก์นั้นต้องมีผู้สืบทอด หากเราเป็นโสดไปตลอดชีวิตจริง แล้วต่อไปใครจะมาสืบทอดราชบัลลังก์ยุโรปเหนือ？”
เฮเลน่ายิ้มแล้วกล่าว“ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ก็ไปยืมเจ้าชายหรือเจ้าหญิงจากประเทศอื่นมาสืบทอดก็ได้”
อดีตควีนพูดอย่างจริงจัง “นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีเลย เพราะแบบนั้น ราชวงศ์ยุโรปเหนือก็จะไม่มีนามสกุลอีเลียดอีก！”
อดีตควีนเดินเข้ามาหา แล้วจับมือเฮเลน่า พูดอย่างจริงจัง“เฮเลน่า เรื่องนี้มันเกี่ยวพันถึงราชวงศ์ยุโรปเหนือและเชื้อสายของตระกูลอีเลียด เหตุการณ์แบบนี้ อย่าคิดอายมันอย่างเด็ดขาด หนูต้องท้องให้ได้ก่อน！”
พูดจบ เธอก็พูดขึ้นอย่างจริงจัง“ดูสิ แม้เย่เฉินจะแต่งงานแล้ว แต่เขาก็ยังไม่มีลูก หากหนูมีลูกกับเขาได้ ก็จะทำให้ความสัมพันธ์ของเราทั้งสองพัฒนาไปอีกขั้นได้ ถึงตอนนั้นไม่เพียงหนูจะมีผู้สืบเชื้อสาย แต่ยังมีสายใยร่วมกันกับเย่เฉินอีกด้วย เมื่อเป็นแบบนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างกันก็จะยิ่งแนบแน่นมากขึ้นไปอีกแน่นอน！”
ดวงตาเฮเลน่าเป็นประกายระยิบระยับ เธอยังคงพูดด้วยความเขินอาย“คุณย่า……ย่าคิดไปไกลแล้ว……หนูยังเด็ก ยังไม่คิดถึงขั้นแต่งงานมีลูกอะไรขนาดนั้นหรอกนะคะ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...