เย่เฉินพยักหน้าให้ มองดูเวลาเครื่องของอีกฝ่ายจะลงจอดในอีกสองถึงสามชั่วโมงข้างหน้า จึงยิ้มและพูดกับเฮเลน่าว่า“ยังมีเวลา พาผมเที่ยวชมบริเวณโดยรอบหน่อยได้ไหม?”
“ได้สิ!”เฮเลน่าตอบอย่างไม่ลังเล พูดด้วยรอยยิ้ม“แม้จะไม่ได้มานาน แต่ความทรงจำทุกอย่างของที่นี่ก็ยังฝังใจอยู่มาก ”
ภายใต้การอยู่เป็นเพื่อนของเฮเลน่า ในตอนที่เย่เฉินกำลังเยี่ยมชมพระราชวังโบราณแห่งนี้ เครื่องบินโบอิ้ง777ของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรส ก็กำลังบินผ่านน่านฟ้าฟินแลนด์ ระยะห่างจากเบอร์เกนก็ราวๆ1,300กิโลเมตร
ว่านพั่วจวินกับทหารยอดฝีมือยี่สิบนายที่เขาคัดเลือกมาจากสำนักว่านหลง ในตอนนี้ก็ได้นำเครื่องลงจอดที่เมืองออสซูแล้ว สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากที่เครื่องลงจอด นั้นก็คือส่งเส้นทางของเครื่องบินฟาร์ไทยเอ็กซ์เพรสลำนี้ให้กับเย่เฉิน
เย่เฉินก็แทบทนรอไม่ไหว รอจนเที่ยวบินของอีกฝ่ายเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง ก็จึงบอกลากับเฮเลน่า แต่งกายด้วยชุดดำ ขับรถมุ่งตรงไปยังสนามบินเบอร์เกนเพียงลำพัง
จากการวิเคราะห์ของหลี่ญ่าหลิน ครั้งที่แล้วที่ห้าสี่เจ็ดพวกเขาไปทำภารกิจที่นครนิวยอร์กให้กับองค์กรลึกลับนี้ ถูกส่งตัวไปยังเม็กซิโกด้วยวิธีการขนย้ายสินค้าของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรส จากนั้นก็ลักลอบขนถ่ายจากเม็กซิโกโดยทางบกเข้าสู่สหรัฐอเมริกา
ดังนั้น ทั้งเย่เฉินและหลี่ญ่าหลินต่างก็คิดว่า ปลายทางจริงๆของอีกฝ่ายในครั้งนี้ น่าจะไม่ใช่เบอร์เกน เบอร์เกน น่าจะเป็นแค่ทางผ่านในการทำภารกิจในครั้งนี้ของพวกเขา
และคาดว่าพวกเขาก็คงจะใช้วิธีขนส่งสินค้า ลำเลียงทหารหน่วยกล้าตายไปยังเบอร์เกน จากนั้นก็โยกย้ายด้วยวิธีอื่น ส่งทหารหน่วยกล้าตายไปยังอีกเมืองหนึ่ง หรือไม่ก็ส่งตัวออกนอกยุโรปเหนือไป
และมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยของสนามบินก็เป็นไปอย่างลื่นไหล ทั่วทั้งสนามบินถูกล้อมรอบไปด้วยแนวตะแกรงเหล็ก กับรั้วใบมีดลวดหนามอีกชั้นและอุปกรณ์กล้องวงจรปิด นี่คือมาตรการรักษาความปลอดภัยขั้นสุดของที่นี่
ในส่วนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ระบบการจัดการไม่ได้ใหญ่โตมาก การลาดตระเวนก็ไม่ได้เป็นไปอย่างกระตือรือร้นมากนัก โดยรวมส่วนใหญ่ ก็เฝ้าสังเกตการณ์ผ่านกล้องวงจรปิดภายในห้องควบคุม หากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ค่อยมายังสถานที่เกิดเหตุเพื่อจัดการ
อย่างไรเสีย เนื่องด้วยอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยที่ก้าวหน้ามากขึ้น ดังนั้นต่อให้จะไม่มีเจ้าหน้าที่คอยลาดตระเวน ก็ไม่มีใครสามารถจะรอดพ้นจากการตรวจจับของกล้องวงจรปิดนี้ไปได้ ดังนั้นสนามบินก็แทบไม่เคยมีเหตุการณ์การบุกรุกใดๆมาก่อน
แม้จะมีคนที่ไม่เจียมตนอยู่บ้าง พยายามที่จะเข้าไปในสนามบินโดยการฝ่าด่านระบบรักษาความปลอดภัยชั้นนอก ก็ถูกกล้องวงจรปิดจับภาพได้อย่างชัดเจน ทันทีที่บุคคลนั้นขยับเข้าใกล้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้รับแจ้งสัญญาณเตือน รอจนพวกเขามาถึง บุคคลดังกล่าวยังอยู่ในแนวตะแกรงรั้วเหล็ก กำลังคิดหาวิธีพยายามจะข้ามผ่านรั้วใบมีดลวดหนามนั้นเข้ามา

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...