ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4924

เย่เฉินพยักหน้าให้ มองดูเวลาเครื่องของอีกฝ่ายจะลงจอดในอีกสองถึงสามชั่วโมงข้างหน้า จึงยิ้มและพูดกับเฮเลน่าว่า“ยังมีเวลา พาผมเที่ยวชมบริเวณโดยรอบหน่อยได้ไหม？”

“ได้สิ！”เฮเลน่าตอบอย่างไม่ลังเล พูดด้วยรอยยิ้ม“แม้จะไม่ได้มานาน แต่ความทรงจำทุกอย่างของที่นี่ก็ยังฝังใจอยู่มาก ”

ภายใต้การอยู่เป็นเพื่อนของเฮเลน่า ในตอนที่เย่เฉินกำลังเยี่ยมชมพระราชวังโบราณแห่งนี้ เครื่องบินโบอิ้ง777ของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรส ก็กำลังบินผ่านน่านฟ้าฟินแลนด์ ระยะห่างจากเบอร์เกนก็ราวๆ1,300กิโลเมตร

ว่านพั่วจวินกับทหารยอดฝีมือยี่สิบนายที่เขาคัดเลือกมาจากสำนักว่านหลง ในตอนนี้ก็ได้นำเครื่องลงจอดที่เมืองออสซูแล้ว สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากที่เครื่องลงจอด นั้นก็คือส่งเส้นทางของเครื่องบินฟาร์ไทยเอ็กซ์เพรสลำนี้ให้กับเย่เฉิน

เย่เฉินก็แทบทนรอไม่ไหว รอจนเที่ยวบินของอีกฝ่ายเหลือเวลาอีกหนึ่งชั่วโมง ก็จึงบอกลากับเฮเลน่า แต่งกายด้วยชุดดำ ขับรถมุ่งตรงไปยังสนามบินเบอร์เกนเพียงลำพัง

จากการวิเคราะห์ของหลี่ญ่าหลิน ครั้งที่แล้วที่ห้าสี่เจ็ดพวกเขาไปทำภารกิจที่นครนิวยอร์กให้กับองค์กรลึกลับนี้ ถูกส่งตัวไปยังเม็กซิโกด้วยวิธีการขนย้ายสินค้าของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรส จากนั้นก็ลักลอบขนถ่ายจากเม็กซิโกโดยทางบกเข้าสู่สหรัฐอเมริกา

ดังนั้น ทั้งเย่เฉินและหลี่ญ่าหลินต่างก็คิดว่า ปลายทางจริงๆของอีกฝ่ายในครั้งนี้ น่าจะไม่ใช่เบอร์เกน เบอร์เกน น่าจะเป็นแค่ทางผ่านในการทำภารกิจในครั้งนี้ของพวกเขา

และคาดว่าพวกเขาก็คงจะใช้วิธีขนส่งสินค้า ลำเลียงทหารหน่วยกล้าตายไปยังเบอร์เกน จากนั้นก็โยกย้ายด้วยวิธีอื่น ส่งทหารหน่วยกล้าตายไปยังอีกเมืองหนึ่ง หรือไม่ก็ส่งตัวออกนอกยุโรปเหนือไป

ดังนั้น แผนของเย่เฉินคือ ก่อนที่เครื่องบินลำนี้จะลงจอด แฝงตัวเข้าไปในสนามบินนานาชาติเบอร์เกน จับตาดูเครื่องบินลำนี้อย่างใกล้ชิด รวมไปถึงคนและสิ่งของที่ขนถ่ายลงมาจากเครื่องบินลำนี้ ดูว่าปลายทางของพวกเขานั้นเป็นที่ไหน และเป้าหมายของพวกเขาเป็นใคร

แม้เบอร์เกนจะเป็นเมืองที่ใหญ่อันดับสองของนอร์เวย์ แต่ประชากรก็มีเพียงไม่กี่แสนคน ดังนั้นขนาดของสนามบินนานาชาติเบอร์เกนก็จึงไม่ได้ใหญ่มาก

สนามบินสร้างขึ้นใกล้กับทะเล รันเวย์อยู่ในแนวทิศเหนือไปยังทิศใต้ อาคารผู้โดยสารตั้งอยู่ใจกลางสนามบิน ส่วนฝ่ายซ่อมบำรุงกับโลจิสติกส์ตั้งอยู่ที่ชั้นบนและชั้นล่างของอาคารผู้โดยสาร

เนื่องจากยุโรปเหนือเป็นหนึ่งในประเทศสหภาพยุโรป และสนามบินของเบอร์เกนส่วนมากก็เป็นเที่ยวบินภายในประเทศสหภาพยุโรป ดังนั้นด่านตรวจศุลกากรก็จึงหละหลวม เที่ยวบินระหว่างประเทศที่ลงจอดที่นี่ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องบินโดยสารหรือเครื่องบินขนส่งสินค้า ก็ไม่ได้มีการตรวจตราที่เข้มงวด

สนามบินมีทางเข้าออกปกติเพียงสามเส้นทาง เส้นทางแรกคือของผู้โดยสารในอาคารผู้โดยสารปกติ เส้นทางที่สองคือเส้นทางที่พนักงานภายในมีไว้ใช้กัน และอีกเส้นทางก็คือเส้นทางที่ไว้เข้าออกสำหรับขนส่งสินค้า

และมาตรฐานการรักษาความปลอดภัยของสนามบินก็เป็นไปอย่างลื่นไหล ทั่วทั้งสนามบินถูกล้อมรอบไปด้วยแนวตะแกรงเหล็ก กับรั้วใบมีดลวดหนามอีกชั้นและอุปกรณ์กล้องวงจรปิด นี่คือมาตรการรักษาความปลอดภัยขั้นสุดของที่นี่

ในส่วนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ระบบการจัดการไม่ได้ใหญ่โตมาก การลาดตระเวนก็ไม่ได้เป็นไปอย่างกระตือรือร้นมากนัก โดยรวมส่วนใหญ่ ก็เฝ้าสังเกตการณ์ผ่านกล้องวงจรปิดภายในห้องควบคุม หากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ค่อยมายังสถานที่เกิดเหตุเพื่อจัดการ

อย่างไรเสีย เนื่องด้วยอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยที่ก้าวหน้ามากขึ้น ดังนั้นต่อให้จะไม่มีเจ้าหน้าที่คอยลาดตระเวน ก็ไม่มีใครสามารถจะรอดพ้นจากการตรวจจับของกล้องวงจรปิดนี้ไปได้ ดังนั้นสนามบินก็แทบไม่เคยมีเหตุการณ์การบุกรุกใดๆมาก่อน

แม้จะมีคนที่ไม่เจียมตนอยู่บ้าง พยายามที่จะเข้าไปในสนามบินโดยการฝ่าด่านระบบรักษาความปลอดภัยชั้นนอก ก็ถูกกล้องวงจรปิดจับภาพได้อย่างชัดเจน ทันทีที่บุคคลนั้นขยับเข้าใกล้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยได้รับแจ้งสัญญาณเตือน รอจนพวกเขามาถึง บุคคลดังกล่าวยังอยู่ในแนวตะแกรงรั้วเหล็ก กำลังคิดหาวิธีพยายามจะข้ามผ่านรั้วใบมีดลวดหนามนั้นเข้ามา