ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4930

ว่าแล้ว เย่เฉินก็พูดอีก : “อีกทั้งการจราจรทางบกระหว่างประเทศสหภาพยุโรปไม่ได้ควบคุมชายแดน ความสะดวกในการเปิดให้รถแล่นผ่าน ก็ง่ายดายเหมือนการขับรถในประเทศอย่างการเดินทางสัญจรระหว่างสองมณฑล แต่ว่า แม้ว่าทุกคนต่างเป็นประเทศสหภาพยุโรป องค์กรที่ดำเนินการตามกฎหมายแต่ละแห่งต่างรับใช้ประเทศของแต่ละประเทศ ดังนั้นหากว่าพวกเขามาถึงสวีเดน ก็จะสร้างความลำบากให้กับการตรวจสอบของทางตำรวจยุโรปเหนืออย่างมาก การออกนอกประเทศสวีเดนเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบมาก”

จากการพูดทางโทรศัพท์เมื่อครู่ของอีกฝ่าย รวมทั้งสภาพหน้าหลังของเครื่องบินสองลำ เย่เฉินก็พอจะจัดระเบียบความคิดภารกิจของทั้งแปดคนในครั้งนี้ได้

พวกเขาบินมาถึงยุโรปเหนือโดยไม่กลัวต่อความยากลำบาก ต้องการจับคนหนึ่งที่สำคัญอย่างยิ่งต่อองค์กรไป

ส่วนเส้นทางที่พวกเขาจัดเตรียม ก็คือเข้ายุโรปเหนือ ออกสวีเดน

หลังจากที่พวกเขาเสร็จสิ้นการใช้วิธีหลอกลวงเปลี่ยนแปลง และจับตัวเป้าหมายจากเบอร์เกน ก็จะขับรถหกร้อยกว่ากิโลเมตรมุ่งไปสวีเดน ฉวยโอกาสออกจากสวีเดน

โบอิ้ง 777 อีกลำหนึ่งออกบินจากไนจีเรียพอดี รอตอนที่เครื่องบินถึงพื้นสวีเดน คนพวกนี้ก็น่าจะสามารถไล่กวดถึงสวีเดนได้เหมือนกัน

ในจังหวะนี้ว่านพั่วจวินเอ่ยปาก : “คุณเย่ กระผมคิดว่า ตอนนี้เรายังมีช่วงระยะฟักตัวเจ็ดแปดชั่วโมง สามารถทำการเคลื่อนพลอย่างฉับไวได้ หากว่าตอนนี้เราส่งคนไปสวีเดน จับตาดูเครื่องบินลำนั้นจากไนจีเรียไปสวีเดน น่าจะสามารถทำความเข้าใจขั้นตอนโดยละเอียดของพวกเขาได้ชัดเจน ไม่แน่ว่าสามารถสืบสาวเรื่องราวจากเบาะแสบางอย่างได้ จนสามารถหาตำแหน่งโดยละเอียดของฐานทัพสักแห่งของพวกเขาได้ !”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย สายตาจับจ้องนักฆ่าแปดคนที่เคลื่อนไหวในที่ลับ แล้วเอ่ยปากพูด : “ยังไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปหาฐานทัพของพวกเขาในตอนนี้ เบาะแสเครื่องบินหกลำในตอนนี้ ก็คือหนึ่งความได้เปรียบอันมหาศาลของเรา ขอเพียงเราอย่าคิดหาทางกับเครื่องบินหกลำนี้ อย่าตามเครื่องบินหกลำนี้ไปฐานทัพของพวกเขา พวกเขาก็จะตระหนักไม่ถึงเลยว่าเครื่องบินหกลำนี้เกิดปัญหาแล้ว”

เย่เฉินเข้าใจมาก ต่อให้ตัวเองกำจัดนักฆ่าแปดคนนี้ที่เบอร์เกนแล้ว ทางว่านพั่วจวินก็สามารถคิดหาทางบนเครื่องบินลำนั้นต่อได้

อย่างไรซะขอเพียงบินออกมา ต่อให้ไม่ได้รับคน ก็ต้องกลับไปอย่างแน่นอน ไม่แน่ว่าสามารถสืบได้ข้อมูลบางอย่างจากการตามสืบสาวเรื่องราวจากเบาะแสบางอย่าง

แต่ว่า เย่เฉินไม่ได้วางแผนคิดหาทางใด ๆ กับโบอิ้ง 777 หกลำนี้ของฟาร์ไทยอินเตอร์เนชั่นแนลเอ็กซ์เพรสในตอนนี้

เขาเอ่ยกับว่านพั่วจวิน : “โบอิ้ง 777 หกลำนี้ในตอนนี้ จากมุมมองของฉัน ก็เท่ากับเป็นหกสายโทรศัพท์ที่ศัตรูได้เปิดเผยออกมาแล้ว กลับยังไม่รู้ ก็เหมือนถูกศัตรูถอดรหัสการติดต่อสื่อสารได้ในระหว่างสงคราม ขอเพียงอีกฝ่ายไม่ได้ตระหนักว่ารหัสการติดต่อสื่อสารได้ถูกถอดรหัสแล้ว ก็ยังสามารถใช้รหัสชุดเดิมนี้ได้ต่อ เมื่อเป็นแบบนั้น เราก็สามารถเข้าใจการกระทำโดยละเอียดของอีกฝ่าย โดยอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ได้ติดต่อใด ๆ กับอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน ขอเพียงเราสามารถรับประกันการโจมตีอย่างแม่นยำในทุกครั้ง พวกเขาก็จะไม่รู้สึกตัวเลยว่าเกิดปัญหาจากข้อต่อไหนกันแน่”

ในตอนนี้หลี่ญ่าหลินเองก็พูดอย่างเห็นด้วยไม่หยุด : “ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณชายเย่ ตอนนี้ไม่มีความจำเป็นที่ต้องออกโจมตีจริง ๆ ครั้งก่อนหน้านั้นที่อยู่นครนิวยอร์ก คุณชายเย่ทำให้องค์กรนี้เกิดความเสียหายใหญ่ อีกทั้งบังเอิญด้วยว่า คุณชายเย่ไม่ได้รับข่าวคราวใด ๆ ผ่านช่องทางใดก็ตามล่วงหน้าเลยจริง ๆ ดังนั้นพวกเขาเองก็คาดคะเนโดยว่ากันตามความเป็นจริง สาเหตุที่ครั้งที่แล้วล้มเหลว ไม่ใช่เพราะเปิดเผยล่วงหน้า แต่เป็นเพราะคู่ต่อสู้แข็งแกร่งเกินไป ”

“หากว่าครั้งนี้คุณชายเย่สามารถใช้อุบายเหมือนกันอีกครั้ง เพียงแต่จะทำให้ผู้บริหารองค์กรนี้สงสัยว่าศักยภาพของตัวเองตามการพัฒนาของสังคมภายนอกไม่ทัน แต่จะไม่ทำให้พวกเขาคิดโยงไปว่าเรื่องช่องทางการขนส่งของตัวเองแดงออกมาแล้ว ในเมื่อเป็นแบบนี้ จากนี้เรายังสามารถใช้ประโยชน์จากเบาะแสเครื่องบินหกลำนี้ และทำการลอบยิงอย่างแม่นยำต่อกับพวกเขา ! หลายครั้งแบบนี้ กลัวว่าจะทำให้พวกเขาเกิดความสงสัยเรื่องราวก่อนหน้านี้ !”