ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4932
ในห้องหนังสือ มีหญิงสาวหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ผิวอ่อนนุ่มมากกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าโต๊ะหนังสือหวงฮวาหลีจากไหหลำเกรดท็อป ถือหนังสือโบราณที่เริ่มเหลืองเล่มหนึ่งโดยอ่านอย่างเพลิดเพลินเลย
หญิงสาวหน้าตางดงามมาก ไม่สามารถหาข้อบกพร่องบนใบหน้าได้เลย แม้กระทั่งขนตาที่ยาวและงอนนั้นก็สมบูรณ์แบบอย่างไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
ส่วนร่างของเธอสวมเดรสแพรไหมปักสีสันสไตล์จีน คู่กับเสื้อคลุมไหล่งดงามประณีตที่ปักเมฆมงคลสี่ทิศ ยิ่งมีเสน่ห์โบราณมากขึ้น ดูออกเลยว่าน่าจะเป็นผู้ที่สนใจวัฒนธรรมชุดฮั่นฝูอย่างบ้าคลั่งเลย
พร้อมกับที่ผู้อาวุโสเข้าประตูมา เด็กสาววางหนังสือในมือลง มองผู้อาวุโสพร้อมกับเอ่ยถาม : “เก็บเสร็จหมดแล้วใช่ไหม ?”
“กราบเรียนคุณหนู ยังไม่เสร็จครับ” ผู้อาวุโสเอ่ย : “เครื่องลายครามที่คุณเก็บสะสมเยอะเหลือเกินจริง ๆ พวกคนรับใช้กำลังห่อทีละชิ้น แต่ว่าที่จะออกเดินทางก่อนฟ้าสว่างน่าจะไม่มีปัญหาครับ”
สีหน้าเด็กสาวกลัดกลุ้มเล็กน้อย เอ่ยอย่างทอดถอน : “มิสู้ไม่เอาเครื่องลายครามพวกนั้นไปแล้ว ว่าแล้วก็ละอายใจ หากไม่ใช่ว่าฉันหลงใหลของพวกนี้ เราก็จะไม่มีอันตรายที่ข้อมูลจะถูกเผยออกไป……”
ผู้อาวุโสยิ้มเล็กน้อย เอ่ยปาก : “คุณหนู พวกมันต่างเป็นของรักของคุณ การห่อก็ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ ไม่ทำให้เวลาที่คุณกำหนดไว้ล่าช้าหรอกครับ”
“ก็ได้……” เด็กสาวพยักหน้าเล็กน้อย เอ่ยปากพูดอย่างเศร้าใจหน่อย ๆ : “ฉันยังทำใจจากที่นี่ไม่ลงเลยจริง ๆ นะ ไปครั้งนี้แล้ว กลัวว่าไม่มีโอกาสกลับมาอีกแล้ว”
ผู้อาวุโสรีบเอ่ยปลอบใจ : “คุณหนูครับ รอถึงสถานที่ใหม่แล้วจัดการจนเรียบร้อย กระผมจะช่วยคุณสร้างฟาร์มการเกษตรแห่งใหม่ให้ครับ หากว่าคุณชอบ แกะสลักลักษณะของที่นี่ซ้ำไว้อีกครั้งหมดเลยแบบหนึ่งต่อหนึ่งก็ไม่มีปัญหาครับ”
“ดี” เด็กสาวยิ้มเล็กน้อย แล้วเอ่ย : “งั้นคราวหน้าฉันอยากลองเลี้ยงโคนมพันธุ์เจอร์ซี รู้สึกว่าโคนมพวกนั้นตัวเล็ก ซื่อ ๆ น่ารักดี”
ผู้อาวุโสพยักหน้าแล้วยิ้มเล็กน้อย : “ได้เลยครับ ! รอถึงรัสเซียตะวันออกไกล กระผมจะเลี้ยงโคนมพันธุ์เจอร์ซีที่ดีที่สุดสองสามตัวให้คุณอย่างแน่นอนครับ !”
เด็กสาวยิ้มเอ่ย : “เพียงแต่ไม่รู้ว่าสภาพภูมิอากาศที่นั่นเหมาะหรือเปล่า”
เด็กสาวพยักหน้า ไม่พูดจา จ้องมองเหรียญทองแดงหกเหรียญที่เหลืออยู่ก่อนหน้าด้วยใบหน้าจริงจัง
ในตอนนี้ เนื่องจากเหรียญทองแดงเก้าเหรียญก่อนหน้านี้เพิ่งถูกเด็กสาวหยิบไปเป็นเส้นทแยงมุมจากทางซ้ายบนจนถึงทางขวาล่าง เหรียญทองแดงหกเหรียญที่เหลือ ปรากฏเป็นรูปสามเหลี่ยมสองรูปที่อยู่ทางซ้ายล่างและทางขวาบน
เธอหยิบเหรียญทองแดงสามเหรียญที่อยู่ซ้ายล่างขึ้นมา โยนไปบนโต๊ะอย่างเร่งรีบ เอ่ยด้วยสีหน้าที่หวาดผวายิ่งขึ้น : “ในสัญลักษณ์เสี่ยงทายมีกลิ่นคาวเลือดรุนแรงมาก วันนี้ต้องมีการสังหารอย่างแน่นอน……”
พูดถึงตรงนี้ เธออดไม่ได้ที่จะกังขา : “ไม่ใช่สิ……เมื่อคืนฉันตั้งเสี่ยงทาย ในสัญลักษณ์เสี่ยงทายแม้แสดงออกมาว่าฉันมีเคราะห์อย่างแน่นอน แต่กลับเป็นสถานการณ์ที่น่ากลัวแต่ปลอดภัยนี่น่า……”
พูดจบ เธอรีบหยิบเหรียญทองแดงสามเหรียญที่เหลือขึ้นมา โยนมันไว้บนโต๊ะ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...