ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4938
หกคนที่เหลือเห็นดังนั้น ก็รีบคุกเข่าลงตามเขา พูดเสียงดัง : “ผมจะบอกสิ่งที่รู้ให้อย่างหมดเปลือกโดยไม่กักไว้อย่างแน่นอนครับ !”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยปากถาม : “คำถามข้อแรก รายละเอียดฐานทัพของพวกนายอยู่ที่ไหน ?”
คนนั้นที่คุกเข่าก่อนใครเพื่อนเอ่ยปาก : “ฐานทัพของเรา อยู่ใกล้กับลีมาซอลเมืองท่าเรือไซปรัส เป็นเหมืองทองแดงชื่อว่าแคนแดส”
“เหมืองทองแดง ?” เย่เฉินขมวดคิ้ว แล้วถามต่อ : “เหมืองทองแดงแห่งนี้คือที่ที่องค์กรของพวกนายปฏิบัติการอยู่ใช่ไหม ? บอกสถานการณ์ข้างในโดยละเอียดให้หน่อย !”
คนนั้นรีบเอ่ย : “เหมืองทองแดงปฏิบัติการโดยองครักษ์ทหารม้ากล้าเอง องครักษ์ทหารม้ากล้ามีทั้งหมดสองร้อยกว่าคน เหมืองทองแดงควบคุมแบบปิด สองร้อยกว่าคนนี้ก็ใช้ชีวิตและฝึกซ้อมอยู่ในนั้น นอกจากนี้ที่ส่วนล่างที่ลึกลงไปหลายร้อยเมตรของเหมืองทองแดง อุโมงค์มีความซับซ้อน และความยาวทั้งหมดเกินกว่าแปดสิบกิโลเมตร ที่นั่นยังมีทหารหน่วยกล้าตายและครอบครัวของพวกเขาใช้ชีวิตอยู่หนึ่งพันสามร้อยกว่าคนอีกด้วย”
เย่เฉินถามอีก : “งั้นภารกิจหลัก ๆ ในเวลาปกติของพวกนาย ก็คือรับผิดชอบควบคุมทหารหน่วยกล้าตายพวกนั้นใช่ไหม ?”
“ใช่” คนคนนั้นพูดโดยไม่ต้องคิดเลย : “การคุมตัวและดูแลทหารหน่วยกล้าตายเป็นงานหลักของเรา แต่ว่าปกติเราก็จะรับคำสั่งไปปฏิบัติภารกิจข้างนอกด้วยเช่นกัน เหมือนอย่างสถานการณ์ในวันนี้ ก็คือเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เบื้องบนต้องการให้เราจัดกำลังคนที่ดีที่สุดมาทันที และก่อนหน้าออกเดินทาง ยังทำหน้ากากหล่อกลับด้านให้เรา ทำให้ง่ายต่อการเป็นรูปร่างพนักงานขนถ่ายหลังจากเราไปถึงแล้ว ”
เย่เฉินถามต่อ : “เป้าหมายของภารกิจครั้งนี้ของพวกนายคืออะไร ?”
เย่เฉินฟังถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย เอ่ยปากถาม : “เครื่องบินลำนั้นที่ส่งพวกนายมา หรือว่าเวลาปกติไม่อยู่ในการควบคุมและการจัดการของพวกนายเหรอ ? ข่าวกรองฉันบอกว่า เวลาส่วนใหญ่เครื่องบินลำนี้จะตั้งมั่นอยู่ที่ไซปรัส”
คนคนนั้นพยักหน้า เอ่ยตามความจริง : “เครื่องบินลำนั้นตั้งมั่นอยู่ที่ไซปรัสตลอดจริง ๆ แต่ว่าเครื่องบินลำนั้นไม่ได้อยู่ในการควบคุมขององครักษ์ทหารม้ากล้าเรา เครื่องบินทั้งหมดล้วนอยู่ในการควบคุมของ “บุรุษไปรษณีย์” ”
“บุรุษไปรษณีย์ ?” เย่เฉินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “เป็นประเภทงานอีกอย่างหนึ่งเหมือนอย่างกับ “ผู้นำทาง” ใช่ไหม ?”
“ใช่ !” คนคนนั้นรีบเอ่ย : “พวกเรารวมทั้งทหารหน่วยกล้าตายที่เราดูแล การโยกย้ายคนงานทั้งหมดนั้นตัดสินใจโดยเบื้องบน หลังจากเบื้องบนตัดสินใจ ก็จะมอบรายละเอียดภารกิจให้บุรุษไปรษณีย์ บุรุษไปรษณีย์ค่อยแจ้งให้เราอีกที อย่างเช่น ทหารหน่วยกล้าตายที่ออกไปปฏิบัติภารกิจข้างนอก หลังจากบุรุษไปรษณีย์ส่งคำสั่งภารกิจไปยังหน่วยงานใต้บังคับบัญชา เราจะเลือกทหารหน่วยกล้าตายในจำนวนที่เพียงพอและสอดคล้องความต้องการ ตามเงื่อนไขของภารกิจ จากนั้นหลังจากใช้ยาทำให้พวกเขาสลบ ค่อยห่อพวกเขามอบให้บุรุษไปรษณีย์ หลังจากภารกิจเสร็จสิ้น บุรุษไปรษณีย์ค่อยส่งคนที่มีชีวิตอยู่กลับมาให้พวกเรา”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...