ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4940
“อ๊า……ฉัน……”
ถูกเย่เฉินถามกะทันหัน ผู้อาวุโสคนนั้นดูเหมือนตึงเครียดมากในตอนแรก
เขาอ้ำ ๆ อึ้ง ๆ ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี และก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรบ้าง ทำได้แต่เงยหน้ามองเด็กสาวงดงามคนนั้นที่อยู่ด้านข้างตามจิตใต้สำนึก
เด็กสาวเห็นว่าเป็นเช่นนี้ เลยรีบเอ่ย : “คุณปู่……ตอนนี้จนถึงขั้นนี้แล้ว คุณก็บอกความจริงกับคุณคนนี้เถอะค่ะ ! ”
“ผม……” ผู้อาวุโสนึกไม่ถึงว่าเด็กสาวจะถึงกับพูดขนาดนั้น ในตอนแรกเลยยิ่งไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี
อย่างไรซะ เขาเป็นเพียงข้ารับใช้ที่อยู่ข้างกายคุณหนู คุณหนูเรียกตัวเองว่าคุณปู่ต่อหน้าทุกคน เขาสามารถเข้าใจได้ เขาสามารถฟังความหมายที่อยู่ในคำพูดของคุณหนูออก คือต้องการแสร้งความสัมพันธ์ปู่หลานกับตัวเอง
แต่ว่า จู่ ๆ ตอนนี้คุณหนูต้องการให้ตัวเองพูดความจริง นี่เลยทำให้ตัวเองสับสน
เพราะตัวเองก็ไม่รู้ว่า ความจริงควรพูดอย่างไรกันแน่
เด็กสาวคนนั้นฉวยโอกาสตอนที่ผู้อาวุโสยังไม่ได้ปล่อยไก่ รีบแย่งนำไปก่อนก้าวหนึ่ง พูดกับเย่เฉิน : “คุณคะ คุณปู่ของฉันเขาตัดสินใจไม่ได้ มิสู้ให้ฉันอธิบายให้คุณดีกว่า”
เย่เฉินไม่ได้มองเห็นความแปลกประหลาดระหว่างเด็กสาวกับผู้อาวุโสออก เห็นเด็กสาวเต็มใจบอกสาเหตุ เลยพยักหน้าเอ่ย : “สาวน้อย เชิญว่ามาได้เลย”
เด็กสาวอดไม่ได้ที่จะเม้มปากยิ้ม จากนั้นเอ่ยปาก : “อันที่จริง สาเหตุที่คนกลุ่มนี้ต้องการจับฉันกับคุณปู่ฉัน เป็นเพราะคนคนนั้นที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ต้องการของล้ำค่าชิ้นหนึ่งที่คุณพ่อฉันทิ้งไว้ให้”
“ของล้ำค่า ?” เย่เฉินได้ยินคำนี้ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เอ่ยถามด้วยความประหลาดใจอยู่หน่อย : “ของล้ำค่าอะไรที่คุ้มค่าให้ผู้มีพระคุณของพวกเขาคิดหาวิธีการอย่างสุดความสามารถก็ต้องให้ได้มาเช่นนี้ ?”
แม้ว่าเย่เฉินไม่รู้ว่าผู้มีพระคุณคนนั้นชื่อแซ่อะไร และไม่รู้ว่าผู้มีพระคุณนั่นมีความสามารถแข็งแกร่งมากแค่ไหน แต่เขายังคงสามารถเห็นส่วนปลีกย่อย ผ่านการเข้าใจองค์กรนี้ในปริมาณน้อยในตอนนี้ได้
และนี่ก็เป็นครั้งแรกของเย่เฉินด้วยเช่นเดียวกัน ที่เห็นเครื่องมือทางธรรมที่มีคุณค่าที่แท้จริงในมือของคนอื่น !
เขายังนึกว่าสาวน้อยคนนี้เองก็มีปราณทิพย์เหมือนกับตัวเอง ครั้นแล้วเลยแบ่งปราณทิพย์สองสามส่วนค่อย ๆ ตรวจสอบเด็กสาวคนนี้อย่างเงียบ ๆ ตามจิตใต้สำนึก
แต่ว่า พอตรวจสอบไปแล้ว เขาหาร่องรอยที่เกี่ยวข้องกับปราณทิพย์จากตัวเด็กสาวคนนี้ไม่ได้เลยสักนิด
ซึ่งก็หมายถึง เด็กสาวคนนี้ไม่มีปราณทิพย์อย่างแน่นอน ไม่มีทางที่จะเป็นคนที่อยู่ในทางเดียวกันกับเย่เฉิน
ครั้นแล้ว เย่เฉินจึงอดไม่ได้ที่จะถามเธอ : “สาวน้อย แหวนวงนี้ มีที่มาที่ไปยังไงกันแน่ ?”
เด็กสาวเอ่ยเบา ๆ : “แหวนวงนี้คุณพ่อเป็นคนทิ้งเอาไว้ให้ฉัน”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...