เย่เฉินถามอีก : “งั้นพ่อเธอไม่ได้บอกเธอหรือว่าแหวนวงนี้มีความพิเศษอะไร ?”
“ไม่เลย” เด็กสาวพูดเอาจริงเอาจัง : “พ่อฉันเพียงแค่บอกว่า แหวนวงนี้ไม่ธรรมดา ให้ฉันเก็บรักษาให้ดี ไม่ให้มันตกอยู่ในเงื้อมมือของคนชั่ว”
พูดจบ เธอก้มหน้าบ่นพึมพำอยู่พักหนึ่ง จู่ ๆ เงยหน้ามองเย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว : “คุณคะ หากว่าวันนี้คุณสามารถปล่อยให้ฉันกับคุณปู่รอดชีวิต ฉันยินดีมอบแหวนวงนี้ให้คุณ อย่างไรซะของสิ่งนี้อยู่ในมือฉันก็ไม่เกิดผลใด ๆ มีแต่จะดึงดูดหายนะมา หลังจากมอบให้คุณ ฉันกับคุณปู่จะหาสถานที่ปลอดภัยอยู่กันอย่างสันโดษ จากนี้ก็ไม่ต้องรับการบุกรุกพวกนี้อีกแล้ว”
ผู้อาวุโสที่อยู่ข้าง ๆ ตกใจจนพูดไม่ออกในทันที เขาถลึงตาโตมองสาวน้อย ใช้สายตาบอกเธอว่าอย่าได้วู่วามขนาดนี้เด็ดขาด
แต่คราวนี้เด็กสาวกลับยิ้มเจื่อน พูดกับเขาว่า : “คุณปู่คะ ของชิ้นนี้ เราไม่มีความสามารถปกป้อง เอาอยู่ไว้ ไม่เพียงแต่ปกป้องมันไม่ได้ ยังมีความเป็นไปได้มากว่าจะถูกคนเลวแย่งเอาไป”
ว่าแล้ว เธอพูดด้วยความเด็ดเดี่ยว : “แทนที่จะเป็นแบบนี้ มิสู้มอบให้คุณคนนี้ ! ฉันเห็นว่าคุณคนนี้หน้าตามีเมตตา จะไม่ให้มันตกสู่แนวทางที่ผิดอย่างแน่นอน และคุณคนนี้มีพลังมาก จะต้องสามารถปกป้องแหวนวงนี้ได้อย่างรอบด้านอย่างแน่นอน !”
เย่เฉินถามเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “สาวน้อย ในเมื่อพ่อของเธอมอบให้เธอ และไม่ให้มันตกอยู่ในเงื้อมมือของคนชั่ว งั้นเธอไม่กลัวว่าฉันเป็นคนชั่วเหรอ ?”
“ไม่กลัว” เด็กสาวส่ายหน้า เอ่ยอย่างจริงจัง : “ฉันเชื่อว่าคุณไม่ได้มาเพื่อแหวนวงนี้อย่างแน่นอน แต่คุณปรากฏในสถานการณ์อันตรายมาก แม้ฉันไม่กล้าพูดว่าคุณมาเพื่อช่วยฉันกับคุณปู่อย่างเต็มปากก็ตาม แต่ฉันเชื่อว่าอย่างน้อยสาเหตุนี้ก็เป็นส่วนหนึ่ง ดังนั้นฉันสามารถยืนยันได้ว่าคุณไม่ใช่คนเลวอย่างแน่นอน”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยโดยไม่ปริปากพูด จากนั้นมองแหวนวงนั้นในมือของเธอ
พูดจากใจ เย่เฉินมีความปรารถนาต่อแหวนวงนี้อยู่หน่อยจริง ๆ
อย่างไรซะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเครื่องมือทางธรรมในมือของคนอื่น ดังนั้นเขาเลยอยากรู้มากว่า เครื่องมือทางธรรมนี้มีประสิทธิภาพพิเศษอะไรอยู่กันแน่
เด็กสาวพยักหน้า มืองดงามโยนไปทันที แหวนวงนั้นก็หมุนเป็นวงกลมวาดเป็นเส้นโค้งอันงดงามอยู่กลางอากาศ แล้วตกลงที่เบื้องหน้าเย่เฉิน
เย่เฉินยื่นมือไปจับแหวนไว้ในกำมือ จากนั้นส่งเสี้ยวปราณทิพย์เล็กน้อยเข้าไปข้างใน อยากดูว่าแหวนวงนี้ซ่อนความลับอันลี้ลับอะไรไว้กันแน่
แต่ว่า หลังจากปราณทิพย์เข้าไปข้างในแหวน ก็หายวับไปเหมือนกับหินที่จมลงไปในน้ำอย่างไรอย่างนั้นเลย
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แอบครุ่นคิดอยู่ในใจ : “ในนี้มีค่ายกลอะไรอยู่กันแน่ ? ทำไมปราณทิพย์เข้าไป แหวนกลับไม่มีการตอบสนองอะไรเลยล่ะ ?”
คิดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ส่งปราณทิพย์ที่มากยิ่งกว่าเมื่อกี้นี้เข้าไปข้างในนั้นโดยไม่แสดงสีหน้าอีกครั้งหนึ่ง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...