ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 496
บทที่ 496
ในตอนนี้หม่าหลันโพล่งออกมา: "เย่เฉิน แม่ไม่ต้องการเงินของลูก"
หือ?
เย่เฉินรู้สึกงุนงงเล็กน้อย อะไรกัน? ไม่ต้องการเงินของตัวเอง? แม่ยายดูเป็นคนตั้งแต่ตอนไหน?
กำลังประหลาดใจ คำพูดถัดไปของหม่าหลันทำให้เขาโกรธแทบจะอาเจียนเป็นเลือด
เพียงแค่ฟังหม่าหลันพูดว่า: "เย่เฉิน ลูกแค่เอาโฉนดบ้านพักตากอากาศที่หวังเจิ้งกางให้ลูกมาที่นี่ก็พอแล้ว! "
"อะไรนะ?! " เย่เฉินโพล่งออกมา: "แม่ แม่รู้ไหมว่าบ้านพักตากอากาศนี้ราคาเท่าไหร่? หนึ่งร้อยสามสิบล้าน! อย่าบอกนะว่า แม่อยู่ที่โรงเล่นไพ่นกกระจอกเล่นไพ่นกกระจอกกับหญิงชราไม่กี่คนสามารถเสียเงินได้เป็นร้อยล้าน!”
หม่าหลันสำลักทันที และพูดว่า: "ไม่ถึงร้อยล้าน เสียไปทั้งหมดหกสิบกว่าล้าน และเป็นหนี้อีกห้าสิบห้าล้าน..."
พูดจบ หม่าหลันก็โพล่งออกมาว่า: "ลูกเขยที่ดีของฉัน ลูกต้องเอาโฉนดบ้านมาช่วยแม่ให้ได้นะ ลูกไม่ช่วยแม่ ครั้งนี้แม่ต้องตายแน่ๆ! "
เย่เฉินโพล่งออกมาว่า: "แม่ บ้านพักตากอากาศนี้มีมูลค่าหนึ่งร้อยสามสิบล้าน เพื่อเงินห้าสิบห้าล้าน ต้องเอวบ้านพักตากอากาศไปเลยเหรอ? "
หม่าหลันร้อนรน และร้องไห้เสียงดัง: "ลูกเขยที่ดีของฉัน อย่างนั้นลูกหาวิธีที่จะได้เงินห้าสิบห้าล้านหยวนนี้ ถ้าหามาไม่ได้ ก็ให้เอาโฉนดบ้านมา ไม่อย่างนั้น แม่ก็ต้องตาย! ถึงตอนนั้นลูกกับชูหรันทำได้เพียงมารับศพแม่กลับไปเท่านั้น!”
จากนั้น เสียงของผู้ชายอีกคนก็ดังมาจากโทรศัพท์ และพูดว่า: “แกเป็นลูกเขยของหม่าหลันถูกไหม รีบเอาโฉนดบ้านมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นแม่ยายแกออกไปจากบ้านพักตากอากาศนี้ไม่ได้! "
เย่เฉินขมวดคิ้ว และถาม: "แกเป็นใคร? "
หากแม่แท้ๆ หม่าหลันของเธอถูกฆ่าตาย และวิดีโอยังคงแพร่กระจายไปทุกหนทุกแห่งหลังจากตายแล้ว สำหรับเธอแล้ว ถือเป็นการกระทบกระเทือนที่ร้ายแรงถึงชีวิต อาจจมอยู่ในความเจ็บปวดนั้นไปตลอดชีวิต!
ตัวเองไม่สนใจว่าหม่าหลันจะอยู่หรือตาย แต่ใส่ใจเซียวชูหรัน!
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เซียวชูหรันเคารพและเทิดทูนตัวเอง คนทั้งโลกต่างดูถูกตัวเอง แต่เธอไม่เคยรังเกียจตัวเอง
แม้กระทั่ง เธอยังคงช่วยเหลือ และให้กำลังใจตัวเองมาโดยตลอด บุญคุณนี้ มันสายเกินไปที่ตัวเองจะตอบแทน แล้วจะให้เธอเจ็บปวดได้อย่างไร?
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาจึงพูดกับคนนั้นทันทีว่า: "พวกแกอย่าทำร้ายแม่ยายฉัน ก็แค่บ้านพักตากอากาศหลังเดียวไม่ใช่เหรอ? ให้พวกแกก็ได้ แกส่งที่อยู่มาให้ฉัน ฉันจะเอาโฉนดบ้านไปให้เดี๋ยวนี้! "
------------
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...