ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 497

บทที่ 497

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินเช่นนี้ ก็พูดทันทีว่า: "บ้านพักตากอากาศ Tomson Riviera C11 แกเอาโฉนดบ้านมาที่นี่ด้วยตัวเอง ถ้าแกกล้าโทรแจ้งตำรวจ ฉันจะฆ่าแม่ยายของแก! "

เย่เฉินตอบอืม และพูดเบาๆ : "ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"

หลังจากวางสายไป เย่เฉินก็เดินกลับไปที่ห้องพิเศษ และทักทายกับเซียวฉางควน พูดว่า: "พ่อครับ ผมธุระต้องไป พวกพ่ออยู่ต่อได้เลย ต้องการอะไรก็บอกบริกร ทุกอย่างนี้จดไว้ในบัญชีหงห้าทั้งหมด"

"ได้" เซียวฉางควนพยักหน้า ตบไหล่เย่เฉิน และพูดว่า: "ลูกเขยที่ดีของฉัน วันนี้ขอบคุณลูกมากๆ ถ้าไม่ใช่เพราะลูก วันนี้พ่อคงต้องอับอายแน่"

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: "พ่อ ผมเพิ่งรู้วันนี้ จริงๆ แล้วหลายปีมานี้พ่อก็ลำบากมาไม่น้อย ผมที่เป็นลูกเขยก็ควรจะช่วยพ่อรักษาหน้าบ้าง! "

เซียวฉางควนซาบซึ้ง พยักหน้า และไม่วายที่จะถอนหายใจ

เย่เฉินไม่ได้บอกอะไรกับเขา ลุกขึ้นออกประตู และเดินไป

เขาไม่ได้กลับบ้านไปเอาโฉนดบ้าน แต่หยุดรถแท็กซี่ และตรงไปที่ Tomson Riviera

ระหว่างทาง เขาโทรหาหงห้า

ทันทีที่สายติด ท่านหงห้าก็ถามด้วยความเคารพว่า: "อาจารย์เย่ ท่านมีอะไรจะรับสั่ง? "

เย่เฉินพูดว่า: "พาคนไปที่ Tomson Riviera กับฉันหน่อย แม่ยายของฉันแพ้พนันไพ่นกกระจอกไปกว่าหกสิบล้านหยวน ตอนนี้ถูกคนกักตัวไว้ ฉันว่าเรื่องนี้มันผิดปกติไปหน่อย 80% น่าจะถูกคนโกง นายไปกับฉันหน่อย ไปดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น"

ท่านหงห้าฟังจบ ก็โกรธมาก!

แม่ง ในเมืองจินหลิง ยังมีคนที่ไม่มีตา กล้าวางแผนหลอกแม่ยายของอาจารย์เย่?!

แม่งมึงอยากตายแน่เลย?!

ดังนั้น เขาจึงพูดทันทีว่า: "อาจารย์เย่ ผมจะพาคนไปรวมกับท่านทันที และฟันให้ไอ้พวกชั่วนั้นให้ตาย!”

ไม่นาน เย่เฉินก็มาถึงที่ Tomson Riviera และเจอบ้านพักตากอากาศที่แม่ยายอยู่

หลังจากเคาะประตูและเข้าไป เขาก็เห็นในห้องนั่งเล่น มีนักเลงหลายสิบคนล้อมรอบหม่าหลันที่เสื้อผ้าไม่เรียบร้อย หม่าหลันถูกตบไม่น้อย หน้าทั้งใบทั้งแดงและบวม ผมกระเซิงน่าสงสารอย่างมาก

นอกจากนั้น ยังมีหญิงวัยกลางคนอีกสองคนที่เย่เฉินไม่รู้จัก มองดูอย่างละเอียดอีกครั้ง แม้แต่เฉียนหงเย่นก็อยู่ที่นี่