ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4965
แต่ว่า เขารู้กฎในองค์กร ทุกเรื่องล้วนมีแผนเตรียมการไว้หลายชุด สำเร็จมีแผนการที่ตามมาของความสำเร็จ ล้มเหลวก็มีแผนการที่ตามมาของความล้มเหลว
จากสถานการณ์ในตอนนี้ แม้ว่าทหารม้ากล้าพบปัญหาไม่สามารถเดินทางมาถึงกอเทนเบิร์ก แต่ว่าภารกิจการขนส่งการบินที่ควรทำให้สำเร็จก็ยังคงต้องทำให้สำเร็จต่อไป เพื่อไม่เป็นการเปิดโปงตัวตนของตัวเองและนักบิน เขาต้องส่งของการกุศลสามคันรถบรรทุกนี้เข้าไป ให้เครื่องบินที่รอหลายชั่วโมงลำนั่น บรรทุกของพวกนี้กลับไนจีเรีย ทั้งนี้จะได้ไม่มีคนตรวจว่ามีปัญหา จากความผิดปกติที่เครื่องบินไม่บรรทุกของ หลังจากมีคนตรวจเส้นทางนี้
เพียงแต่ ในเมื่อตอนนี้ภารกิจของทหารม้ากล้าล้มเหลว บุคคลเป้าหมายที่เดิมทีเขาต้องรับผิดชอบขนส่งนั้น ย่อมไม่อยู่แล้วด้วยเช่นกัน ดังนั้นไม่จำเป็นต้องใช้โลลิต้าเด็กสาวปกป้องสิ่งแวดล้อมนั่นแล้ว
ครั้นแล้ว เขารีบส่งข้อความให้ลูกน้องของตัวเองทันที เนื้อหามีเพียงอักษรหกตัว : ให้โลลิต้าไสหัวไป !
คนขับรถคนนั้นที่ก่อนหน้านี้ยังพูดจาดีกับโลลิต้าอยู่ หลังจากได้รับข้อความนี้ ก็รีบพูดกับโลลิต้าด้วยใบหน้าบึ้งตึง : “เอาล่ะ วันนี้ถึงแค่นี้พอ เธอนัดกับเพื่อนไว้เรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ ? งั้นตอนนี้เธอกลับไปได้แล้ว”
“อะไรนะ ?” เด็กสาวซักถามด้วยความเดือดดาลทันที : “ทำไมตอนนี้ให้ฉันกลับไปแล้วล่ะ ? สัญญาไว้แล้วว่าจะมอบหิมาลายาแอร์เมสให้ฉันหนึ่งใบ หลังจากฉันทำภารกิจในวันนี้ให้สำเร็จไม่ใช่หรอกเหรอ ?”
คนขับรถพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา : “เมื่อกี้เธอพูดได้ถูกต้อง นักข่าวสื่อมวลชนไม่สนใจข่าวที่เกี่ยวข้องกับไนจีเรียหรอก เลยไม่ได้มากัน การสัมภาษณ์ที่กำหนดไว้แต่แรกนั่นยกเลิกไปแล้ว ที่นี่ไม่ต้องการเธอแล้ว”
เด็กสาวพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว : “ต้องการหรือไม่ต้องการนั้นเป็นปัญหาของพวกคุณ ฉันไม่สนใจว่าพวกคุณจะต้องการหรือเปล่าหรอก ในเมื่อรับปากเรื่องของฉัน ก็ต้องทำตามสัญญาสิ ! หากว่าฉันไม่ได้มอบหิมาลายาแอร์เมสของฉัน งั้นฉันก็จนคอยที่นี่ไปตลอด จนกว่าฉันจะเห็นมอบหิมาลายาของฉัน !”
“ยังจะอยากได้หิมาลายา ?”
ครั้นแล้ว เขาก็สตาร์ทรถยนต์ จากนั้นบอกกับโลลิต้า : “ลงรถ อย่าหน่วงเวลาฉันทำงานสำคัญ”
“ฉันไม่ลง !” โลลิต้าพูดด้วยสีหน้าดุร้าย : “สั่งให้ฉันลงรถ แกกล้าได้ยังไง ! แกรู้ว่าสถานะฉันว่าคืออะไรไหม? ! อยากให้ฉันลงรถก็ได้ บอกฉันก่อนว่าเมื่อไหร่จะเอาหิมาลายามาให้ฉันก่อน !”
คนขับรถนั่นกระโดดลงจากรถด้วยความเดือดดาล อ้อมไปนอกประตูข้างคนขับ ดึงประตูออกทันที จากนั้นหิ้วโลลิต้าจากในรถออกมา เหมือนหิ้วลูกเจี๊ยบอย่างไรอย่างนั้น จากนั้นโยนเธอลงบนพื้นอย่างป่าเถื่อน พูดด้วยเสียงเย็นยะเยือก : “อยากจะได้หิมาลายาก็กลับไปเอาที่พ่อแกนู้น ! ขืนยังพูดจาไร้สาระอยู่อีก ระวังคืนนี้ฉันจะไปฆ่าพ่อแกก่อนซะล่ะ !”
พูดจบ เขาก็ไม่สนใจโลลิต้าอีก หันตัวขึ้นรถบรรทุก สตาร์ทเครื่องยนต์ออกจากที่จอดรถไป
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...