ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4968

ผู้ชายคนนั้นชะงักเล็กน้อย พูดด้วยความตื่นเต้น : “ผู้มีพระคุณครับ ! กระผมมีคำถาม ขอบังอาจให้ท่านตอบคำถามด้วยครับ !”

ผู้มีพระคุณพูดราบเรียบ : “ว่ามา !”

ผู้ชายคนนั้นรีบเอ่ย : “ผู้มีพระคุณครับ ภายในเวลาสั้น ๆ เราประสบความล้มเหลวติดต่อกัน การลอบสังหารตระกูลอานที่นครนิวยอร์กครั้งนั้น พวกเราวางหมากอย่างดีที่สุดเช่นนี้ ผลสุดท้ายทหารหน่วยกล้าตายที่ส่งออกไปตั้งเยอะขนาดนั้นไม่ได้กลับมาสักคนหนึ่ง หาไม่เจอแม้กระทั่งศพศพเดียวเลย ครั้งนี้ไปยุโรปเหนือก็เหมือนกัน ทหารม้ากล้าแปดนายล้วนเป็นยอดฝีมือระดับท๊อป นอกเหนือจากผู้บัญชาการที่กินยาพิษฆ่าตัวตายแล้ว คนอื่น ๆ ก็หายสาบสูญ ท่านว่าเบื้องหลังของสองเรื่องนี้จะมีความเกี่ยวเนื่องอะไรไหมครับ ?”

“เกี่ยวเนื่อง ?” ผู้มีพระคุณถามเย็นยะเยือก : “นายคิดว่า มีคนลอบฆ่าเราลับ ๆ อย่างนั้นเหรอ ?”

ผู้ชายคนนั้นเอ่ย : “ผมเองก็พูดยาก ผมแค่รู้สึกว่าสองเรื่องนี้แปลกประหลาดเกินไป สองเรื่องนี้เราต่างมีข่าวกรองที่เชื่อถือได้ ไม่ว่าเป็นตระกูลอาน หรือว่าหลินหว่านเอ๋อร์ก็ตาม พวกเขาต่างก็ไม่มีกำลังที่ต้านทานเราได้ แต่ผลลัพธ์ของเรื่องคือกำลังทหารที่เราส่งออกไปนั้นดันสูญเสียหมดเกลี้ยง นี่มันเหนือความจริงเกินไปหน่อยนะครับ”

ผู้มีพระคุณพูดราบเรียบ : “ตระกูลอานเป็นตระกูลสูงสุดในโลกอย่างเปิดเผย นับว่าเป็นบุคคลสาธารณะในระดับหนึ่ง แต่หลินหว่านเอ๋อร์กลับเป็นสุนัขจิ้งจอกตัวน้อยที่แอบซ่อนอยู่ไปทั่วอยู่คนเดียว ลูกน้องพวกนั้นของเธอ ไม่ได้มีโอกาสติดต่อกับโลกภายนอกในวันปกติเลย ครั้งนี้สามารถหาข่าวคราวของเธอมาได้ ก็เป็นเธอที่ซื้อเครื่องลายครามชุดหนึ่ง ที่ร้านขายของเก่า เนื่องจากระงับอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่ไหวพอดี เลยเปิดเผยสถานะ ดังนั้นฉันคิดว่าน่าจะไม่มีความเกี่ยวเนื่องโดยตรงอะไรระหว่างพวกเขาหรอก”

ผู้ชายคนนั้นพยักหน้า พูดชื่นชม : “ท่านผู้มีพระคุณมีวิธีเป็นที่สุดครับ ขอเพียงใช้พวกเครื่องลายคราม ก็ตกหลินหว่านเอ๋อร์ออกมาได้แล้ว !”