ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4969
“นี่ก็ไม่มีทางเช่นเดียวกัน” ผู้มีพระคุณพูดราบเรียบ : “หลินหว่านเอ๋อร์เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าที่นายจินตนาการเอาไว้ และเก่งด้านการวางแผนด้วย สิ่งที่นายสามารถคิดได้ เธอคิดได้ไปตั้งนานแล้ว ตู้เซฟธนาคารดูเหมือนจะปกปิดและไม่เตะตา แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ปลอดภัยเลยสักนิด หากว่าฉันอยากให้องครักษ์เสื้อแพรของฉันเปิดดูตู้เซฟธนาคารของยุโรปเหนือทั้งหมดระหว่างกลางดึกเพื่อดูให้แน่ชัด เธอจะเสี่ยงกับความเสี่ยงพวกนี้ได้ยังไงกัน”
ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยความงงงวย : “ผู้มีพระคุณ หากว่าตามที่ท่านว่ามา แหวนวงนี้ไม่ได้อยู่ในมือเธอจริง ๆ แต่เธอก็ไม่ได้ทิ้งไปตามใจชอบ งั้นต้องมีวิธีการเก็บรักษาที่ดีมาก ๆ อย่างแน่นอน ท่านคิดว่า แหวนวงนี้อยู่ที่ไหนกันแน่เหรอครับ ? หรือว่าถูกเธอเก็บรักษาในระยะไกลด้วยวิธีบางอย่างแล้ว ?”
ผู้มีพระคุณนิ่งเงียบไปสองสามวินาที พูดราบเรียบ : “เรื่องนี้ที่นายว่ามา ฉันเองก็ไม่รู้ สิ่งเดียวที่ฉันสามารถมั่นใจเพียงอย่างเดียวในตอนนี้ ก็คือแม้ว่าแหวนไม่ได้อยู่ในมือของหลินหว่านเอ๋อร์แล้ว แต่หลินหว่านเอ๋อร์เป็นเบาะแสเดียวของเราในตอนนี้ ดังนั้น จำเป็นต้องพยายามหาเธอให้เจอให้ได้ !”
พูดจบ เขาชะงักไปเล็กน้อย แล้วพูดต่อ : “ครั้งนี้ ให้ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งออกเขาด้วยตัวเอง นายเรียกเขามาพบฉันเลยเดี๋ยวนี้ !”
ผู้ชายสะดุ้งตกใจ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งจากปากของผู้มีพระคุณ เป็นผู้นำแห่งสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่
สี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่นี้ ผู้มีพระคุณเป็นผู้ประทานการแต่งตั้งตำแหน่งให้แต่ละคน โดยแยกออกเป็นท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ท่านเอิร์ลติ้งหยวนท่านเอิร์ลเจี้ยนกงและท่านเอิร์ลจงหย่ง
สี่คนนี้ติดตามผู้มีพระคุณมาหลายปี สร้างความดีความชอบในการต่อสู้ชนะ เพื่อการพัฒนากำลังกองกำลังในบังคับบัญชาของผู้มีพระคุณ
นอกเหนือจากจัดอยู่ในลำดับที่หนึ่งของสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่แล้ว ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเป็นคนที่มีกำลังแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ เป็นบุคคลหมายเลขสองที่คู่ควรกับชื่อเสียงของทั้งองค์กร
และชื่อของผู้ชายคนนี้เองนั้น คือท่านเอิร์ลจงหย่งซึ่งอยู่ลำดับคนสุดท้ายของสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่
ความดีความชอบที่อยู่ภายในองค์กรนี้ของเขานั้น ไม่สามารถเทียบกับท่านเอิร์ลสามอันดับแรกได้ แต่เนื่องจากความจงรักภักดีที่มีต่อผู้มีพระคุณ ดังนั้นเลยแต่งตั้งให้เป็นท่านเอิร์ลจงหย่ง มอบหมายให้เขาอยู่ข้างกายผู้มีพระคุณอยู่บ่อย ๆ
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นกำหมัดสองข้าง พูดเสียงสูง : “ในเมื่อผู้มีพระคุณยินดีมอบภารกิจนี้ให้กระผม งั้นกระผมจะพยายามสุดความสามารถ เพื่อนำตัวหลินหว่านเอ๋อร์กลับมาในเร็ววันครับ !”
ผู้มีพระคุณส่งเสียงอืม แล้วเอ่ยปากพูด : “ห้าปีนี้ ให้ห้าร้อยล้านดอลลาร์เป็นค่าใช้จ่าย หลังจากภารกิจสำเร็จ ฉันจะให้ยาเสริมชี่ปราณห้าเม็ดเล็กเป็นค่าตอบแทนให้นาย !”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งได้ยินยาเสริมชี่ปราณเม็ดเล็กสี่ตัวอักษรนี้ ก็พูดด้วยความตื่นตระหนกปนด้วยความดีใจขั้นสุดทันที : “กระผม ขอขอบพระคุณผู้มีพระคุณครับ !”
พูดจบ เขาก้มตัว แสดงความขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่าทันที
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...