“นี่ก็ไม่มีทางเช่นเดียวกัน” ผู้มีพระคุณพูดราบเรียบ : “หลินหว่านเอ๋อร์เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าที่นายจินตนาการเอาไว้ และเก่งด้านการวางแผนด้วย สิ่งที่นายสามารถคิดได้ เธอคิดได้ไปตั้งนานแล้ว ตู้เซฟธนาคารดูเหมือนจะปกปิดและไม่เตะตา แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ปลอดภัยเลยสักนิด หากว่าฉันอยากให้องครักษ์เสื้อแพรของฉันเปิดดูตู้เซฟธนาคารของยุโรปเหนือทั้งหมดระหว่างกลางดึกเพื่อดูให้แน่ชัด เธอจะเสี่ยงกับความเสี่ยงพวกนี้ได้ยังไงกัน”
ผู้ชายคนนั้นพูดด้วยความงงงวย : “ผู้มีพระคุณ หากว่าตามที่ท่านว่ามา แหวนวงนี้ไม่ได้อยู่ในมือเธอจริง ๆ แต่เธอก็ไม่ได้ทิ้งไปตามใจชอบ งั้นต้องมีวิธีการเก็บรักษาที่ดีมาก ๆ อย่างแน่นอน ท่านคิดว่า แหวนวงนี้อยู่ที่ไหนกันแน่เหรอครับ ? หรือว่าถูกเธอเก็บรักษาในระยะไกลด้วยวิธีบางอย่างแล้ว ?”
ผู้มีพระคุณนิ่งเงียบไปสองสามวินาที พูดราบเรียบ : “เรื่องนี้ที่นายว่ามา ฉันเองก็ไม่รู้ สิ่งเดียวที่ฉันสามารถมั่นใจเพียงอย่างเดียวในตอนนี้ ก็คือแม้ว่าแหวนไม่ได้อยู่ในมือของหลินหว่านเอ๋อร์แล้ว แต่หลินหว่านเอ๋อร์เป็นเบาะแสเดียวของเราในตอนนี้ ดังนั้น จำเป็นต้องพยายามหาเธอให้เจอให้ได้ !”
พูดจบ เขาชะงักไปเล็กน้อย แล้วพูดต่อ : “ครั้งนี้ ให้ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งออกเขาด้วยตัวเอง นายเรียกเขามาพบฉันเลยเดี๋ยวนี้ !”
ผู้ชายสะดุ้งตกใจ ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งจากปากของผู้มีพระคุณ เป็นผู้นำแห่งสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่
สี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่นี้ ผู้มีพระคุณเป็นผู้ประทานการแต่งตั้งตำแหน่งให้แต่ละคน โดยแยกออกเป็นท่านเอิร์ลฉางเซิ่ง ท่านเอิร์ลติ้งหยวนท่านเอิร์ลเจี้ยนกงและท่านเอิร์ลจงหย่ง
สี่คนนี้ติดตามผู้มีพระคุณมาหลายปี สร้างความดีความชอบในการต่อสู้ชนะ เพื่อการพัฒนากำลังกองกำลังในบังคับบัญชาของผู้มีพระคุณ
นอกเหนือจากจัดอยู่ในลำดับที่หนึ่งของสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่แล้ว ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งเป็นคนที่มีกำลังแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่ เป็นบุคคลหมายเลขสองที่คู่ควรกับชื่อเสียงของทั้งองค์กร
และชื่อของผู้ชายคนนี้เองนั้น คือท่านเอิร์ลจงหย่งซึ่งอยู่ลำดับคนสุดท้ายของสี่ท่านเอิร์ลผู้ยิ่งใหญ่
ความดีความชอบที่อยู่ภายในองค์กรนี้ของเขานั้น ไม่สามารถเทียบกับท่านเอิร์ลสามอันดับแรกได้ แต่เนื่องจากความจงรักภักดีที่มีต่อผู้มีพระคุณ ดังนั้นเลยแต่งตั้งให้เป็นท่านเอิร์ลจงหย่ง มอบหมายให้เขาอยู่ข้างกายผู้มีพระคุณอยู่บ่อย ๆ
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นกำหมัดสองข้าง พูดเสียงสูง : “ในเมื่อผู้มีพระคุณยินดีมอบภารกิจนี้ให้กระผม งั้นกระผมจะพยายามสุดความสามารถ เพื่อนำตัวหลินหว่านเอ๋อร์กลับมาในเร็ววันครับ !”
ผู้มีพระคุณส่งเสียงอืม แล้วเอ่ยปากพูด : “ห้าปีนี้ ให้ห้าร้อยล้านดอลลาร์เป็นค่าใช้จ่าย หลังจากภารกิจสำเร็จ ฉันจะให้ยาเสริมชี่ปราณห้าเม็ดเล็กเป็นค่าตอบแทนให้นาย !”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งได้ยินยาเสริมชี่ปราณเม็ดเล็กสี่ตัวอักษรนี้ ก็พูดด้วยความตื่นตระหนกปนด้วยความดีใจขั้นสุดทันที : “กระผม ขอขอบพระคุณผู้มีพระคุณครับ !”
พูดจบ เขาก้มตัว แสดงความขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่าทันที

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...