ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4970
จากนั้น เขาเงยหน้า ถามด้วยความเคารพ : “ผู้มีพระคุณครับ คุณรู้จักหลินหว่านเอ๋อร์มากที่สุด ดังนั้น เกี่ยวกับที่อยู่ของหลินหว่านเอ๋อร์ ไม่ทราบว่าท่านมีเบาะแสอะไรหรือข้อเสนอแนะให้กระผมไหมครับ ?”
ผู้พระคุณพูดราบเรียบ : “ฉันรู้จักเธอเป็นอย่างดี และรู้จักพ่อของเธอเป็นอย่างดีด้วยเช่นเดียวกัน แต่ว่าพวกเขาเคยทำเรื่องที่ทำให้ฉันคาดไม่ถึง บางทีที่ฉันรู้จักพวกเขานั้นอาจจะตายตัวเกินไป เลยตกอยู่ในวงจรประหลาดที่ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดังนั้นท่านเอิร์ลฉางเซิ่งอย่าหาข้อแนะนำจากฉันเลย อาศัยสัญชาตญาณของตัวเองไปทำ บางทีอาจจะได้ผลดีจนน่าทึ่งเลย”
“ได้ครับ !” ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า : “ผู้มีพระคุณ กระผมเข้าใจแล้วครับ !”
ผู้มีพระคุณถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “ไม่ทราบว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมีแผนไว้แล้วหรือยัง ?”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งประสานสองมือไว้แล้วตอบ : “กราบเรียนผู้มีพระคุณ กระผมตั้งใจจะไปลองหาที่หัวเซี่ยครับ !”
ผู้มีพระคุณถามด้วยความประหลาดใจมาก : “นายคิดว่าหลินหว่านเอ๋อร์จะกลับไปที่หัวเซี่ย ?”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหัวเราะ แล้วพูด : “ผมไม่คิดเช่นนี้หรอกครับ เพียงแต่คิดว่าความเป็นไปได้ที่หัวเซี่ยจะมากกว่าหน่อยตามจิตใต้สำนึกครับ”
“เยี่ยม !” หาได้ยากผู้มีพระคุณที่จะหัวเราะสองที: “ฮ่า ๆ ในเมื่อนายมีลางสังหรณ์นี้ งั้นก็ไปเถอะ ! อย่าได้ล่าช้าสักวินาทีเดียวเชียวล่ะ !”
ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดโดยไม่ต้องคิด : “กระผมรับน้อมรับคำสั่งครับ !”
……
ในขณะเดียวกันนี้
เย่เฉินกับหงห้า และเฉินจื๋อข่ายนั่งเฮลิคอปเตอร์ราชวงศ์ของเฮเลน่า เดินทางตรงมาถึงสนามบินเมืองออสซู
เนื่องจากเป็นแขกของราชวงศ์ พวกเย่เฉินเลยไม่ถึงขนาดที่จำเป็นต้องไปศุลกากรด้วยตัวเอง เพียงมอบพาสปอร์ตให้พ่อบ้านของราชวงศ์ ก็สามารถผ่านด่านได้เสร็จเรียบร้อย
เฮลิคอปเตอร์จอดอยู่ข้างหน้าโรงจอดเครื่องบินของเครื่องบินคองคอร์ดเย่เฉินเลย เย่เฉินกระโดดลงเฮลิคอปเตอร์เป็นคนแรก
และเฮเลน่าก็รู้ ตัวเองเป็นคนที่พิเศษที่สุด ในผู้หญิงที่เย่เฉินรักลึกซึ้งมากขนาดนั้น
คนอื่น ๆ ต่างมีอิสระ และไม่ต้องสนใจความเห็นและการประเมินจากโลกภายนอก แต่สิ่งเดียวที่ตัวเองยังแบกอยู่คือความรุ่งโรจน์ของราชวงศ์ยุโรปเหนือ
แทนที่จะบอกว่าเป็นความรุ่งโรจน์ มิสู้บอกว่าเป็นเครื่องพันธนาการดีกว่า
เป็นเพราะมีว่าเครื่องพันธนาการนี้อยู่ ตัวเองออกจากยุโรปเหนือ ไปสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งของโลกนี้ จำเป็นต้องขึ้นไประดับการเมืองการทูตเลย หากว่าอยากออกจากยุโรปเหนือไปเจอหน้าเย่เฉินสักที่ นั่นเป็นเรื่องไร้สาระเลยเชียวล่ะ ไม่มีโอกาสเลยสักนิด
ดังนั้น อยากเจอเย่เฉินและอยากอยู่คุยกับเย่เฉินตามปกติจริง ๆ นั้น โอกาสเดียวก็คือเย่เฉินมาหาตัวเองที่ยุโรปเหนือ
แต่ว่า เขาจะไม่มาพบหน้ากับตัวเองที่ยุโรปเหนือ ภายใต้สถานการณ์ไม่มีความจำเป็นอย่างแน่นอน จากสไตล์การทำงานเย่เฉินแล้ว
คิดถึงตรงนี้ ในใจของเฮเลน่าโศกเศร้าและอาลัยอาวรณ์ ครั้นแล้วเลยมองเย่เฉิน พูดสะอึกสะอื้นเบา ๆ : “คุณเย่ หากว่ามีเวลาละก็ ต้องมายุโรปเหนืออีกนะคะ หากว่ามาไม่ได้ละก็ อย่าได้ลืมฉันเด็ดขาดเชียวนะคะ……”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...