ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4970

จากนั้น เขาเงยหน้า ถามด้วยความเคารพ : “ผู้มีพระคุณครับ คุณรู้จักหลินหว่านเอ๋อร์มากที่สุด ดังนั้น เกี่ยวกับที่อยู่ของหลินหว่านเอ๋อร์ ไม่ทราบว่าท่านมีเบาะแสอะไรหรือข้อเสนอแนะให้กระผมไหมครับ ?”

ผู้พระคุณพูดราบเรียบ : “ฉันรู้จักเธอเป็นอย่างดี และรู้จักพ่อของเธอเป็นอย่างดีด้วยเช่นเดียวกัน แต่ว่าพวกเขาเคยทำเรื่องที่ทำให้ฉันคาดไม่ถึง บางทีที่ฉันรู้จักพวกเขานั้นอาจจะตายตัวเกินไป เลยตกอยู่ในวงจรประหลาดที่ผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดังนั้นท่านเอิร์ลฉางเซิ่งอย่าหาข้อแนะนำจากฉันเลย อาศัยสัญชาตญาณของตัวเองไปทำ บางทีอาจจะได้ผลดีจนน่าทึ่งเลย”

“ได้ครับ !” ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่า : “ผู้มีพระคุณ กระผมเข้าใจแล้วครับ !”

ผู้มีพระคุณถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น : “ไม่ทราบว่าท่านเอิร์ลฉางเซิ่งมีแผนไว้แล้วหรือยัง ?”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งประสานสองมือไว้แล้วตอบ : “กราบเรียนผู้มีพระคุณ กระผมตั้งใจจะไปลองหาที่หัวเซี่ยครับ !”

ผู้มีพระคุณถามด้วยความประหลาดใจมาก : “นายคิดว่าหลินหว่านเอ๋อร์จะกลับไปที่หัวเซี่ย ?”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งหัวเราะ แล้วพูด : “ผมไม่คิดเช่นนี้หรอกครับ เพียงแต่คิดว่าความเป็นไปได้ที่หัวเซี่ยจะมากกว่าหน่อยตามจิตใต้สำนึกครับ”

“เยี่ยม !” หาได้ยากผู้มีพระคุณที่จะหัวเราะสองที: “ฮ่า ๆ ในเมื่อนายมีลางสังหรณ์นี้ งั้นก็ไปเถอะ ! อย่าได้ล่าช้าสักวินาทีเดียวเชียวล่ะ !”

ท่านเอิร์ลฉางเซิ่งพูดโดยไม่ต้องคิด : “กระผมรับน้อมรับคำสั่งครับ !”

……

ในขณะเดียวกันนี้

เย่เฉินกับหงห้า และเฉินจื๋อข่ายนั่งเฮลิคอปเตอร์ราชวงศ์ของเฮเลน่า เดินทางตรงมาถึงสนามบินเมืองออสซู

เนื่องจากเป็นแขกของราชวงศ์ พวกเย่เฉินเลยไม่ถึงขนาดที่จำเป็นต้องไปศุลกากรด้วยตัวเอง เพียงมอบพาสปอร์ตให้พ่อบ้านของราชวงศ์ ก็สามารถผ่านด่านได้เสร็จเรียบร้อย

เฮลิคอปเตอร์จอดอยู่ข้างหน้าโรงจอดเครื่องบินของเครื่องบินคองคอร์ดเย่เฉินเลย เย่เฉินกระโดดลงเฮลิคอปเตอร์เป็นคนแรก

และเฮเลน่าก็รู้ ตัวเองเป็นคนที่พิเศษที่สุด ในผู้หญิงที่เย่เฉินรักลึกซึ้งมากขนาดนั้น

คนอื่น ๆ ต่างมีอิสระ และไม่ต้องสนใจความเห็นและการประเมินจากโลกภายนอก แต่สิ่งเดียวที่ตัวเองยังแบกอยู่คือความรุ่งโรจน์ของราชวงศ์ยุโรปเหนือ

แทนที่จะบอกว่าเป็นความรุ่งโรจน์ มิสู้บอกว่าเป็นเครื่องพันธนาการดีกว่า

เป็นเพราะมีว่าเครื่องพันธนาการนี้อยู่ ตัวเองออกจากยุโรปเหนือ ไปสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งของโลกนี้ จำเป็นต้องขึ้นไประดับการเมืองการทูตเลย หากว่าอยากออกจากยุโรปเหนือไปเจอหน้าเย่เฉินสักที่ นั่นเป็นเรื่องไร้สาระเลยเชียวล่ะ ไม่มีโอกาสเลยสักนิด

ดังนั้น อยากเจอเย่เฉินและอยากอยู่คุยกับเย่เฉินตามปกติจริง ๆ นั้น โอกาสเดียวก็คือเย่เฉินมาหาตัวเองที่ยุโรปเหนือ

แต่ว่า เขาจะไม่มาพบหน้ากับตัวเองที่ยุโรปเหนือ ภายใต้สถานการณ์ไม่มีความจำเป็นอย่างแน่นอน จากสไตล์การทำงานเย่เฉินแล้ว

คิดถึงตรงนี้ ในใจของเฮเลน่าโศกเศร้าและอาลัยอาวรณ์ ครั้นแล้วเลยมองเย่เฉิน พูดสะอึกสะอื้นเบา ๆ : “คุณเย่ หากว่ามีเวลาละก็ ต้องมายุโรปเหนืออีกนะคะ หากว่ามาไม่ได้ละก็ อย่าได้ลืมฉันเด็ดขาดเชียวนะคะ……”