ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4971

เย่เฉินเห็นน้ำตาเธอไหลออกมาอย่างควบคุมเอาไว้ไม่ได้แล้ว เลยหวนนึกถึงความแปลก ๆ ที่สัมผัสได้ที่ห้องเธอ พลันรู้สึกปวดใจอย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่หน่อย

เพียงแต่ แม้ว่าที่นี่ไม่มีคนนอก แต่อย่างไรซะก็คนเยอะอยู่ ไม่ได้มีเพียงแค่หงห้ากับเฉินจื๋อข่าย ลูกเรือทีมการบินก็อยู่ องครักษ์ของราชวงศ์ก็อยู่ด้านข้างกันหมดเหมือนกัน

ดังนั้น เย่เฉินเลยทำได้แต่พูดปลอบใจ : “เฮเลน่า มีโอกาสละก็ ฉันจะมาอย่างแน่นอน คุณอยู่ที่ยุโรปเหนือ ต้องรักษาตัวให้ดีล่ะ”

ได้ยินคำพูดของเย่เฉิน จู่ ๆ ทำให้หัวใจของเฮเลน่าอบอุ่น เผยเสี้ยวความดีใจที่หาได้ยาก พยักหน้าติดต่อกันแล้วเอ่ย : “คุณเย่ ไม่ว่าเมื่อไร่ ขอเพียงคุณบอกฉันว่าคุณจะมายุโรปเหนือ ฉันจะคอยคุณอยู่ที่เมืองออสซูอย่างแน่นอนค่ะ !”

เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูด : “เอาล่ะ ส่งถึงตรงนี้เถอะ เราจะขึ้นเครื่องแล้ว”

เฮเลน่าพยักหน้าโดยแฝงไว้ด้วยน้ำตาที่อาลัยอาวรณ์ ตอนนี้ เธออยากกอดเย่เฉิน แล้วเอาใบหน้าซุกไปที่แผงอกเขาสักสองสามวินาทีเบา ๆ มากเลย

แต่ว่า เธอเองก็รู้ ตัวเองไม่สามารถทำการกระทำเช่นนี้ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ได้เลย

ครั้นแล้ว เธอทำได้แต่รักษาระยะห่างครึ่งเมตรกับเย่เฉิน แล้วพูด : “คุณเย่คะ งั้นก็ขอให้คุณเดินทางปลอดภัยนะคะ !”

“ครับ” เย่เฉินพยักหน้า และพูดกำชับอีกครั้ง : “คุณเองก็รักษาตัวด้วยล่ะ ลาก่อนครับ”

“ลาก่อนค่ะ……”

เย่เฉินขึ้นเครื่องบินคองคอร์ด โดยที่มีเฮเลน่ามองตามหลังอยู่

กัปตันและลูกเรือทีมการบินก็เข้าประจำที่อย่างไวมาก และเตรียมตัวสำหรับการออกบินเรียบร้อยแล้ว

เฮเลน่าในตอนนี้ยังไม่ได้ออกไปสักก้าว เธอเพียงแค่ถอยไปที่ระยะปลอดภัย เหมือนตั้งใจจะมองตามหลังเครื่องบินของเย่เฉินที่จากไปก่อน