ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4973
ในอนาคต จะต้องคิดหาวิธีซื้อที่แห่งนี้เอาไว้อย่างแน่นอน ให้สำนักว่านหลงได้วางแผนการสร้างฐานถาวรได้โดยไม่ต้องพะวง
จากนั้น เย่เฉินกับว่านพั่วจวินและคนอื่น ๆ ก็ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ของสำนักว่านหลงไปพร้อมกัน
เฮลิคอปเตอร์ห้าลำแทบจะออกบินไปพร้อมกัน บินไปที่ฐานสำนักว่านหลง
ผ่านการบินหนึ่งชั่วโมง เฮลิคอปเตอร์ก็ถึงท้องฟ้าบนฐานแล้ว
สามารถมองเห็นจากท้องฟ้าได้ว่า ฐานของสำนักว่านหลงในขณะนี้ก็คือสถานที่ก่อสร้างขนาดใหญ่ ทุกแห่งเป็นสิ่งปลูกสร้างที่กำลังสร้างอยู่ รวมทั้งยานพาหนะขนส่งที่มีฝุ่นปลิวว่อน
และด้านตะวันออกของฐาน ก็เป็นทางวิ่งเครื่องบินที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว
เห็นสิ่งฐานทั้งหมดนี้ที่สร้างไปด้วยบรรยากาศคึกคักกระตือรือร้น เย่เฉินก็อดไม่ได้ที่รู้สึกปลื้มใจ
สำนักว่านหลงเป็นกำลังการโจมตีที่มีพลังแข็งแกร่งที่สุด นอกเหนือจากตัวเขาเองแล้วในตอนนี้ มีบทบาทอย่างมากสำหรับการปฏิบัติทุกฝีก้าวของเขาต่อจากนี้ และยิ่งมีความหมายลึกซึ้ง ในการประลองฝีมือกับองค์กรลึกลับนั่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ดังนั้น เขาหวังว่ากำลังของสำนักว่านหลงสามารถก้าวหน้าเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง เป้าหมายการพัฒนากำลังทั้งหมดของสำนักว่านหลงในขั้นแรกสำหรับเขา คือสามารถตีเสมอกับทหารหน่วยกล้าตายทั้งหมดขององค์กรลึกลับนั่นได้
ส่วนผู้มีพระคุณลึกลับที่ยากจะคาดเดานั่น เย่เฉินตั้งใจจะเก็บเขาไว้ให้ตัวเอง ใช้กำลังของตัวเองเอาชนะเขาให้ย่อยยับไปเลย
ว่านพั่วจวินรีบบอกทันที : “คุณเย่วางใจได้ครับ ในงบประมาณการสร้างขั้นพื้นฐานขณะนี้ งบประมาณเกิน 60% ล้วนให้งานก่อสร้างใต้ดิน และงานก่อสร้างใต้ดินในอนาคต ไม่เพียงแต่สามารถตอบสนองชีวิตของพนักงาน และการฝากของ ยังสามารถแบกรับภาระการฝึกซ้อมประจำวันที่จำเป็นส่วนใหญ่ได้ ในขณะเดียวกันเราจะสร้างระบบพลังงานสำรองรวมทั้งเก็บพลังงานที่ปลอดภัยไว้ใต้ดิน ซึ่งเพียงพอที่จะรับมือสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันส่วนใหญ่ได้อย่างแน่นอนครับ”
ระหว่างที่พูด อุปกรณ์ติดตั้งลิฟต์ที่อยู่ข้างใต้สิ่งปลูกสร้างทรงลูกบาศก์นั้น ยกกรงเหล็กทรงสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ขึ้นมา
ที่น่าสนใจคือ กรงเหล็กนี้มีสองชั้น ชั้นด้านบนมีคนยืนอยู่ ชั้นด้านล่างมีรถรางจอดอยู่คันหนึ่ง
หลังจากรอให้กรงเหล็กหยุดนิ่ง ผู้ชายที่สวมหมวกกันภัยอยู่หลายสิบกิโลกรัมที่ยืนอยู่ชั้นบนเดินออกจากข้างใน แล้วเดินมาที่ชั้นหนึ่งจากบันไดชั้นสอง
ส่วนคนงานที่คอยอยู่ชั้นแรก เดินเข้าไปในกรงเหล็กชั้นล่างทันที ลากเชือกที่ตรึงรถรางที่บรรทุกก้อนกรวดไว้เต็ม จากนั้นลากรถรางไปตามรางรถไฟไปลานขนสินค้าที่อยู่ห่างหลายร้อยเมตร และอีกด้านหนึ่ง คนงานดันรถรางเปล่า ๆ ท่อนหนึ่งเข้าไปในกรงเหล็ก
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...