ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4977
ยิ่งไปกว่า ทุกอย่าง ล้วนเกินความคาดหมายของว่านพั่วจวิน
อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง เอาแค่เรื่องฐานที่มั่นนี้ นี่เป็นความฝันอันสูงสุดของว่านพั่วจวินที่มีมานานหลายปี
ทว่า แม้เขาจะอยู่ในประเทศที่มีศึกสงครามมานาน แต่ก็ไม่เคยมีโอกาสเลยสักครั้ง ที่จะทำให้ทางการในท้องที่อนุญาตให้สำนักว่านหลงปักหลักประจำการอยู่ในพื้นที่
แต่เย่เฉินกลับทำมันได้อย่างง่ายดาย
นอกจากนี้ เย่เฉินยังช่วยสำนักว่านหลงก่อตั้งธุรกิจที่ถูกกฎหมายอย่างเจ้าหน้าที่คุ้มกันติดอาวุธ และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยติดอาวุธสองอย่างนี้ที่ให้ผลตอบแทนที่สูง แต่ความเสี่ยงต่ำอีกด้วย
ไม่เพียงเท่านี้ เย่เฉินยังให้การสนับสนุนทางการเงินกับสำนักว่านหลง ด้วยทุกอย่างที่มีอยู่ในตอนนี้ อีกสิบยี่สิบปีข้างหน้า เงินที่มีของสำนักว่านหลงก็ใช้มันไม่หมดแล้ว
ดังนั้น ในช่วงเวลานี้ ว่านพั่วจวินก็จึงปรารถนาอย่างมากที่จะได้ทำอะไรเพื่อตอบแทนเย่เฉินบ้าง
เดิมทีเขาคิดว่า บุญคุณที่ตัวเองกับสำนักว่านหลงติดค้างเย่เฉินนั้นมีมากจนนับไม่ถ้วนแล้ว แต่ใครจะไปคิด ที่เม็กซิโกเย่เฉินได้รินเหล้าเพื่อเฉลิมฉลองให้ทุกคน ซึ่งทำให้การฝึกฝนของทุกคนนั้นเพิ่มขึ้นไปอีกด้วย！
นับตั้งแต่ที่กลับมาจากเม็กซิโก ว่านพั่วจวินก็แทบอยากจะบุกตะลุยโจมตีข้าศึก และต่อสู้สังหารศัตรูเพื่อเย่เฉินอยู่ตลอด
ดังนั้น เมื่อได้ยินเย่เฉินบอกว่า ทราบตำแหน่งที่แน่ชัดของฐานที่มั่นองค์กรลึกลับนั้นแล้ว เขาก็แทบทนรอไม่ไหวที่อยากจะไปกวาดล้างสถานที่ตั้งนี้แทนเย่เฉิน！
ขัดเขินเล็กน้อย พูดอย่างรู้สึกผิดกับเย่เฉิน“ขอโทษคุณเย่ด้วย ที่ไม่คิดให้รอบคอบ ทำตัวโง่เขลา ได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย！”
เย่เฉินพูดเสียงเรียบ“คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด ตอนที่ห้าสี่เจ็ดบอกเรื่องพวกนี้กับฉัน นายเองก็ไม่ได้อยู่ด้วย ดังนั้นนายไม่รู้ถึงสถานการณ์ที่แท้จริงของทหารหน่วยกล้าตายเหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ ”
พูดจบ เขาก็พูดต่อ “เอาตัวทหารม้ากล้าเจ็ดคนนั้นเข้ามา ให้พวกเขามาบอกเล่าเกี่ยวกับสถานที่ตั้งนั้นกับเรา ”
“รับทราบครับ！”
ไม่นาน ทหารม้ากล้าเจ็ดคนก็ถูกนำตัวมา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...