ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4978
ทั้งเจ็ดคนนี้ตั้งแต่เดินทางมาจนถึงตอนนี้ ก็ร้อนรนกระวนกระวายอยู่ตลอด เพราะพวกเขารู้ว่าพิษในร่างกายของตัวเองนั้นจะกำเริบในอีกหกวัน หากในหกวันนี้ไม่ได้ยาแก้พิษมา พวกเขาทั้งเจ็ดคนก็ต้องตาย
ทว่า ก่อนหน้านั้นเย่เฉินได้รับปากว่าจะกำจัดพิษในร่างกายของพวกเขาออกให้ แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้พบเจอกับเย่เฉิน ว่านพั่วจวินก็พาตัวพวกเขามาที่ซีเรีย ดังนั้นพวกเขาก็จึงยิ่งร้อนรนมากขึ้นไปอีก
จนเมื่อเดินเข้ามาที่ในห้องประชุมนี้ ทันทีที่เห็นเย่เฉิน ทั้งเจ็ดคนก็ราวกับเห็นผู้ที่จะช่วยชีวิตในที่สุด
ดังนั้น คนที่อยู่ตรงหน้าสุดเมื่อเห็นเย่เฉิน ก็พูดขึ้นอย่างดีอกดีใจว่า “คุณ……คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ！”
เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วชี้ไปยังที่นั่งที่ว่างตรงหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม“พวกคุณนั่งลงก่อน มีบางเรื่องที่อยากจะทำความเข้าใจกับพวกคุณให้มากขึ้นหน่อย”
“ไม่มีปัญหา！”คนคนนั้นตอบกลับในทันที แต่ท่าทียังคงไม่สบายใจเล็กน้อย
เขากลัวว่าเย่เฉินจะไม่คิดช่วยพวกเขากำจัดพิษออกให้จริงๆ แต่หลอกถามเอาข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขารู้ในช่วงสองสามวันนี้จนหมดจด จากนั้นก็ปล่อยพวกเขาไปตามยถากรรม
เย่เฉินเองก็มองออกถึงความกังวลและร้อนรนจากท่าทีของพวกเขา ก็จึงยกยิ้มให้ แล้วเดินเข้าไปหาตบไปที่บ่าของพวกเขาคนละที จากนั้นก็เอ่ยพูดขึ้นว่า“พวกคุณกังวลกลัวว่าผมจะไม่ทำตามที่รับปากว่าจะกำจัดพิษในร่างกายออกให้ใช่ไหม？”
ทั้งเจ็ดคนมองหน้ากัน แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะตอบออกไป
คนที่อยู่คนแรกรวบรวมความกล้าแล้วพยักหน้ารับ คนที่เหลือก็ถึงกล้าที่จะพยักหน้ารับตามเขา
เย่เฉินยิ้มอย่างขบขัน แล้วกล่าว“ เป็นเรื่องปกติที่จะเป็นกังวล แต่ตอนนี้ไม่ต้องห่วง พิษในร่างกายของพวกคุณ ได้ถูกกำจัดออกไปแล้ว ！”
ทำเอาทุกคนต่างมีใบหน้าที่ตกตะลึงกันเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่เข้าใจ พิษที่ยังสัมผัสได้เมื่อครู่ มันได้จางหายไปตั้งแต่ตอนไหนกัน
ชายคนแรกนั้นหัวสมองค่อนข้างไวเล็กน้อย เขาจำได้ว่าเมื่อครู่เย่เฉินตบบ่าตัวเองไป ก็จึงเอ่ยถามไปตามสัญชาตญาณ“หรือว่า……หรือว่าที่คุณตบบ่าเราไปเมื่อกี้นี้ ก็ช่วยเรากำจัดพิษออกไปได้แล้ว？”
เย่เฉินพยักหน้าให้
ชายคนนั้นถามด้วยสีหน้าที่ประหลาดใจ“พิษชนิดนี้ไม่มีทางที่จะกำจัดออกได้ คุณ……คุณทำมันได้ยังไง？！”
เย่เฉินยกยิ้มแล้วกล่าว“เหตุผลที่ไม่สามารถจะกำจัดออกไปได้นั้น เพราะที่อยู่ในร่างกายของพวกคุณไม่ใช่พิษแท้ แต่เป็นเพียงพลังบางอย่างที่พวกคุณควบคุมมันไม่ได้เท่านั้น ในเมื่อพวกคุณควบคุมมันไม่ได้ ก็จึงถูกมันควบคุมแทน ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...