ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4978

ทั้งเจ็ดคนนี้ตั้งแต่เดินทางมาจนถึงตอนนี้ ก็ร้อนรนกระวนกระวายอยู่ตลอด เพราะพวกเขารู้ว่าพิษในร่างกายของตัวเองนั้นจะกำเริบในอีกหกวัน หากในหกวันนี้ไม่ได้ยาแก้พิษมา พวกเขาทั้งเจ็ดคนก็ต้องตาย

ทว่า ก่อนหน้านั้นเย่เฉินได้รับปากว่าจะกำจัดพิษในร่างกายของพวกเขาออกให้ แต่ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้พบเจอกับเย่เฉิน ว่านพั่วจวินก็พาตัวพวกเขามาที่ซีเรีย ดังนั้นพวกเขาก็จึงยิ่งร้อนรนมากขึ้นไปอีก

จนเมื่อเดินเข้ามาที่ในห้องประชุมนี้ ทันทีที่เห็นเย่เฉิน ทั้งเจ็ดคนก็ราวกับเห็นผู้ที่จะช่วยชีวิตในที่สุด

ดังนั้น คนที่อยู่ตรงหน้าสุดเมื่อเห็นเย่เฉิน ก็พูดขึ้นอย่างดีอกดีใจว่า “คุณ……คุณก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ！”

เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วชี้ไปยังที่นั่งที่ว่างตรงหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม“พวกคุณนั่งลงก่อน มีบางเรื่องที่อยากจะทำความเข้าใจกับพวกคุณให้มากขึ้นหน่อย”

“ไม่มีปัญหา！”คนคนนั้นตอบกลับในทันที แต่ท่าทียังคงไม่สบายใจเล็กน้อย

เขากลัวว่าเย่เฉินจะไม่คิดช่วยพวกเขากำจัดพิษออกให้จริงๆ แต่หลอกถามเอาข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขารู้ในช่วงสองสามวันนี้จนหมดจด จากนั้นก็ปล่อยพวกเขาไปตามยถากรรม

เย่เฉินเองก็มองออกถึงความกังวลและร้อนรนจากท่าทีของพวกเขา ก็จึงยกยิ้มให้ แล้วเดินเข้าไปหาตบไปที่บ่าของพวกเขาคนละที จากนั้นก็เอ่ยพูดขึ้นว่า“พวกคุณกังวลกลัวว่าผมจะไม่ทำตามที่รับปากว่าจะกำจัดพิษในร่างกายออกให้ใช่ไหม？”

ทั้งเจ็ดคนมองหน้ากัน แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะตอบออกไป

คนที่อยู่คนแรกรวบรวมความกล้าแล้วพยักหน้ารับ คนที่เหลือก็ถึงกล้าที่จะพยักหน้ารับตามเขา

เย่เฉินยิ้มอย่างขบขัน แล้วกล่าว“ เป็นเรื่องปกติที่จะเป็นกังวล แต่ตอนนี้ไม่ต้องห่วง พิษในร่างกายของพวกคุณ ได้ถูกกำจัดออกไปแล้ว ！”