ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4979
ทั้งเจ็ดคนดีใจและตื่นเต้น ความรู้สึกที่มีต่อเย่เฉิน ก็เคารพและยำเกรงมากขึ้น
แม้คำพูดของเย่เฉินจะมีเพียงน้อยนิด แต่ก็แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ในระดับเดียวกัน
ความแข็งแกร่งของทหารม้ากล้าเหล่านี้ อ่อนแอเพราะมีพลังนี้คอยควบคุมพวกเขาเอาไว้ และพลังนี้ก็อ่อนแอกว่าความแข็งแกร่งของเย่เฉิน
ดังนั้น สำหรับพวกเขาแล้ว เย่เฉินเป็นบุคคลที่มีความแข็งแกร่งที่สุด ในบรรดากลุ่มคนที่พวกเขารู้จักทั้งหมด
ชายคนแรกลุกขึ้นจากเก้าอี้ อ้อมไปด้านหลังของเก้าอี้ แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเย่เฉิน พูดอย่างเคารพนอบน้อม“ ขอขอบคุณท่านที่ช่วยชีวิต！”
หกคนที่เหลือ ก็ลุกขึ้นตามอย่างไม่ลังเล ถอยหลัง คุกเข่าลง แล้วพูดพร้อมกันว่า“ ขอบคุณท่านที่ช่วยชีวิต”
เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย และพูดกับทุกคน“ลุกขึ้นเถอะ นั่งลงก่อนแล้วมาพูดคุยทำความเข้าใจเกี่ยวกับองค์กรที่พวกคุณรับรู้ ดูว่ายังพอจะมีเบาะแสอะไรที่เป็นประโยชน์ได้บ้าง”
ชายคนนั้นพยักหน้ารับและพูดขึ้นมา“ได้โปรดวางใจ เราจะบอกทุกอย่างที่รู้ โดยไม่ปิดบังเลยแม้แต่น้อย！”
เย่เฉินหันมองไปยังหลี่ญ่าหลิน แล้วกล่าว“พล.ต.ท.หลี่ คุณมีคำถามอะไรอยากจะถามไหม？”
หลี่ญ่าหลินพูดโพล่งออกมาอย่างไม่ต้องคิด“ผมมีคำถามมากมาย”
เย่เฉินพยักหน้า“งั้นคุณถามได้เลย ”
“ครับ ”หลี่ญ่าหลินหยิบเอาสมุดจดของตัวเองออกมา เมื่อครู่ที่เย่เฉินได้พูดคุยกับทุกคน เขาเองก็ได้เรียบเรียงคำถามที่ตัวเองอยากถามเอาไว้แล้ว
คนผู้นั้นตอบ “ขุนพลหัวเมืองเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของฐานที่มั่นนั้น ควบคุมกำกับชีวิตความเป็นความตายของทุกคนในฐานที่มั่น”
หลี่ญ่าหลินขมวดคิ้วและถาม“ขุนพลหัวเมืองผู้สั่งการ ทหารม้ากล้า พวกคุณมีคำเรียกขานกันแบบนี้เหรอ เหมือนดูจะโบราณเอามากๆ มีที่มาที่ไปอะไรไหม？”
คนผู้นั้นอธิบายว่า“ทั้งหมดมาจากระบบการทหารของราชวงศ์หมิง”
หลี่ญ่าหลินโพล่งออกมา“องค์กรนี้ของพวกคุณ คงไม่ได้ก่อตั้งมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิงจนมาถึงทุกวันนี้หรอกนะ? ”
คนผู้นั้นกล่าว“พูดตามตรง ลำพังแค่ทหารหน่วยกล้าตายที่ตกเป็นทาส ก็สามารถไล่ประวัติย้อนหลังอย่างน้อยสามร้อยปีได้ ดังนั้นระยะเวลาขององค์กรนี้ที่ก่อตั้งขึ้นมา ก็อาจเป็นไปได้ว่ามีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง แต่สิ่งเหล่านี้ก็เป็นแค่การคาดเดาของผมเท่านั้น ความจริงจะเป็นยังไงก็ไม่อาจรู้ได้”
หลี่ญ่าหลินอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง จากนั้นเขาก็รวบรวมสติ และถามต่อ“แล้วพวกคุณมีข้อมูลของขุนพลหัวเมืองคนนี้หรือเปล่า？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...