“ไม่มีครับ”คนผู้นั้นส่ายหน้า แล้วกล่าว“โครงสร้างภายในของฐานที่มั่นนั้นเข้มงวดมาก พวกเราทหารม้ากล้าแม้จะอยู่สูงกว่าทหารหน่วยกล้าตาย แต่ก็ยังคงเป็นทาสขององค์กรอยู่ดี ต้องทำตามคำสั่งในทุกๆวัน ไม่รู้สถานะตัวตนของขุนพลหัวเมืองหรอก”
หลี่ญ่าหลินเม้มริมฝีปาก และถามต่อ“หากวัดกันตามกำลังความสามารถ ขุนพลหัวเมือง องครักษ์คนสนิทของขุนพลหัวเมืองทหารม้ากล้ากับทหารหน่วยกล้าตาย ในบรรดากลุ่มคนเหล่านี้ใครแข็งแกร่งที่สุด?”
คนผู้นั้นครุ่นคิด แล้วกล่าว“เราไม่เคยเห็นฝีมือของขุนพลหัวเมืองกับองครักษ์คนสนิทของเขา แต่ความแข็งแกร่งของเรา ก็จะเหนือกว่าทหารหน่วยกล้าตายอยู่บ้าง เพราะเรามีความโดดเด่นจนได้เลื่อนขั้นจากทหารหน่วยกล้าตายมา”
หลี่ญ่าหลินถามเขา“ทหารม้ากล้าอย่างพวกคุณได้ออกปฏิบัติภารกิจบ่อยไหม?”
คนผู้นั้นตอบ“ทหารม้ากล้าทำเฉพาะภารกิจฉุกเฉินเท่านั้น”
พูดจบ เขาก็พูดแนะนำเพิ่มเติม“ภารกิจทั่วไป จะมีทหารหน่วยกล้าตายเป็นฝ่ายปฏิบัติ เราจะคัดเลือกทหารหน่วยกล้าตายที่จะไปทำภารกิจนั้นๆ จากนั้นก่อนออกเดินทางจะวางยาสลบพวกเขา แล้วส่งตัวพวกเขาไปให้กับฝ่ายลำเลียงเพื่อไปยังสถานที่ต้องปฏิบัติภารกิจ แต่ขั้นตอนในการเตรียมการแบบนี้ค่อนข้างจะใช้เวลานาน อาจมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้นได้ ดังนั้นเมื่อมีเหตุฉุกเฉินเกิดขึ้น ก็จะมีทหารม้ากล้าอย่างพวกเรารับผิดชอบ”
หลี่ญ่าหลินถามต่อ“ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยอธิบายรายละเอียดทั้งหมดของการทำภารกิจในครั้งนี้ให้ผมฟังหน่อย”
คนผู้นั้นครุ่นคิด แล้วพูดแจกแจงอย่างละเอียดขึ้นมา“เราได้รับภารกิจเร่งด่วนนี้ก่อนออกเดินทางเพียงไม่กี่ชั่วโมง ขุนพลหัวเมืองได้ให้ข้อมูลรูปภาพของชาวยุโรปเหนือแปดคนกับผู้สั่งการและผู้สั่งการก็ดูรูปพรรณสัณฐานของคนแปดคนนี้จากภาพถ่าย แล้วคัดเลือกตัวพวกเราเจ็ดคนมา หลังจากแต่งหน้าที่เหมืองทองแดง มีเขาเป็นคนนำ ขึ้นเครื่องเดินทางไปยังเบอร์เกน”
หลี่ญ่าหลินรู้สึกเป็นเรื่องยากขึ้นมาเล็กน้อย
เขาพูดกับเย่เฉิน“คุณชายเย่ โครงสร้างขององค์กรนี้คุ้มกันอย่างแน่นหนา และการแยกข้อมูลของแต่ละชั้นนั้นก็ทำได้เป็นอย่างดี แม้แต่ทหารม้ากล้าเอง ข้อมูลภายในที่พวกเขารับรู้ ก็จำกัดอยู่แค่เพียงในฐานของพวกเขาเท่านั้น ธุรกิจบางอย่างที่อำพรางซ่อนเร้นของฐาน ก็แทบไม่รู้อะไรเลย แบบนี้แล้ว หากอยากจะรู้ข้อมูลเบื้องลึกเบื้องหลังที่มากกว่านี้ ก็คงต้องเจอกับขุนพลหัวเมืองคนนั้นแล้ว”
คนผู้นั้นตอบ“ยาถูกจัดส่งตามกำหนดเวลา มีเรือสินค้าของเรากับทางตุรกีที่ขนส่งกันเป็นประจำคอยส่งมา สิ่งของจำเป็นในการดำรงชีพที่เราต้องการจำนวนมาก ก็ถูกจัดส่งเข้ามาโดยช่องทางเรือบรรทุกสินค้านี้เช่นกัน”
หลี่ญ่าหลินพยักหน้า และพึมพำ“นั่นก็หมายความว่า หากมีวิธีตัดช่องทางการจัดหายาแก้พิษนี้ ทหารหน่วยกล้าตาย และทหารม้ากล้าทั้งหมดที่อยู่ในฐานที่มั่นนั้น ก็จะมีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงเจ็ดวัน ถูกไหม?”
คนผู้นั้นเสียวสันหลังวาบ พูดอย่างไม่รู้ตัวออกไป“ ตามหลักแล้วก็ใช่ แต่คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้นะ !”
หลี่ญ่าหลินมองไปที่เขา แล้วพูดเสียงเรียบ “ผมแค่เสนอความน่าจะเป็นเท่านั้น ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...