พูดจบ เขาหันไปหาเย่เฉิน แล้วพูดอย่างจริงจัง“คุณชายเย่ หากอยากจะกำจัดฐานที่มั่นนี้ การตัดช่องทางการขนส่งยาแก้พิษนี้เป็นวิธีที่ดี อีกทั้ง เมื่อตัดช่องทางการจัดส่งยาแก้พิษนี้ได้สำเร็จ ก็จะสามารถเข้าประชิดและตีโอบศัตรูได้ เหมือนพวกซุ่มยิงในสนามรบ ไม่ฆ่าผู้บาดเจ็บ แต่ใช้ผู้บาดเจ็บเป็นเหยื่อล่อขอความช่วยเหลือจากอีกฝ่าย จากนั้นก็จัดการกับทุกคนที่เข้ามาช่วยเหลือ”
เมื่อว่านพั่วจวินได้ยิน ก็พูดอย่างอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ว่า“ล้อมข้าศึกเพื่อโจมตี!วิธีการของพล.ต.ท.หลี่นี้ยอดเยี่ยมมากๆ!”
พูดจบ เขาก็หันไปพูดกับเย่เฉิน“คุณเย่ หากใช้วิธีของพล.ต.ท.หลี่ ล้อมข้าศึกเพื่อโจมตี แล้วรอวันครบกำหนดในเจ็ดวัน หลังจากเจ็ดวันนั้น ฐานที่มั่นนี้คงหายสาบสูญไปเอง ”
ห้าสี่เจ็ดพูดอย่างหวาดกลัว“คุณเย่ได้โปรดทบทวนอย่างรอบคอบด้วย!หากทำแบบนี้ ทหารหน่วยกล้าตายหลายพันคนกับครอบครัวของเหล่าทหารหน่วยกล้าตายต้องตายอย่างไร้ที่ฝังกลบเป็นแน่ !”
“ใช่ครับ……”ทหารม้ากล้าคนนั้นก็พูดด้วยความตื่นตระหนกเช่นกัน“ทหารหน่วยกล้าตายกับทหารม้ากล้า ทุกคนล้วนถูกบังคับให้ต้องถวายชีวิตเพื่อองค์กร หากยาแก้พิษของพวกเขาถูกตัดขาดไปจริงๆ พวกเขาไม่มีใครสามารถอยู่รอดต่อไปได้แน่ นี่……นี่สำหรับพวกเขาแล้ว……มันโหดร้ายเกินไป……”
พูดจบ เขาหันไปหาเย่เฉิน พูดขอร้อง“คุณ ได้โปรดเห็นแก่ที่พวกเราทำไปเพราะถูกบีบบังคับอย่างไม่มีทางเลือก ไว้ชีวิตพวกเรากับครอบครัว และเพื่อนพ้องของเราด้วยเถอะ……”
เย่เฉินไม่ได้พูดอะไร หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่ลำพัง ก็จึงเอ่ยพูดขึ้น“การตัดขาดช่องทางการลำเลียงยาแก้พิษนั้นเป็นประโยชน์อย่างมากจริง แต่มันไร้มนุษยธรรมไป หากทำมันสำเร็จได้ ชีวิตอีกกว่านับพันก็จะไม่หลงเหลืออยู่อีกต่อไป”
พูดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็หันไปหาห้าสี่เจ็ดกับทหารม้ากล้าทุกคน เอ่ยถามอย่างจริงจัง“หากวันหนึ่ง พวกคุณพบว่ายาแก้พิษที่องค์กรให้มาหลังจากที่กินเข้าไปแล้ว มันไม่ได้ส่งผลให้พิษในร่างกายขยายเวลาออกไป แต่มันกำจัดพิษนั้นให้หายไป พวกคุณจะมีปฏิกิริยากันยังไง?”
คำพูดของห้าสี่เจ็ด ทำเอาทหารม้ากล้าทุกคนต่างก็เห็นด้วยและรู้สึกอย่างที่พูดนั้นเช่นกัน
พวกเขาเป็นเหมือนทหารหน่วยกล้าตาย คาดหวังว่าจะมีสักวันหนึ่ง ที่จะสามารถหลุดพ้นไปจากการควบคุมขององค์กรลึกลับนี้ได้
สาเหตุที่ไม่เคยได้ยืนหยัดต่อสู้กับองค์กรนั้น ก็เป็นเพราะพิษในร่างกายที่ไม่สามารถจะต้านทานและกำจัดออกไปได้
คนรุ่นก่อนของพวกเขาก็ใช่ว่าจะไม่เคยมีใครทำแบบนี้มาก่อน ไม่ว่าจะต่อต้าน หรือหลบหนีไป อายุขัยสูงสุดของคนที่หลบหนีออกไปได้ ก็มีเพียงแค่เจ็ดวันเท่านั้น

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...