ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4983
เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วกล่าว“เมื่อเป็นแบบนี้ อยากจะตบตาคนโดยไม่เปิดเผยตัวตน จากนั้นก็หลอกขุนพลหัวเมือง ก็คงเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้แล้ว แต่หากผมสามารถจะเปลี่ยนยาในระหว่างการลำเลียงได้ ก็จะต้องทำลายเครื่องหมายการป้องกันการปลอมแปลงนั้น รอขุนพลหัวเมืองได้ยานั้นไป ก็จะรู้ได้ในทันทีว่ามีความผิดปรกติเกิดขึ้น ”
“ใช่”คนผู้นั้นพูดเห็นด้วย“เราไม่รู้ว่าที่หีบห่อของยานั้นมีเครื่องหมายการป้องกันการปลอมแปลงอยู่เท่าไร เป็นไปได้ว่าอาจไม่ใช่แค่ตราประทับนั้นเพียงอย่างเดียว หากประมาทเลินเล่อ ความพยายามที่มีมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า”
เมื่อหลี่ญ่าหลินฟังมาถึงตรงนี้ อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่แสนเสียดายว่า“หากสามารถกำจัดพิษในร่างกายของทหารหน่วยกล้าตายกว่าพันชีวิต และทหารม้ากล้าอีกกว่าสองร้อยคน แม้จะไม่ได้รับพวกเขามาไว้ใช้เอง แต่เมื่อพวกเขาหลบหนีไปได้ ก็เพียงพอให้องค์กรนี้ต้องแย่เหมือนกัน คนกว่าพันคนหลบหนีไป ตามจับยังไงก็ตามไม่ได้ ถึงตอนนั้นต้องทำเอาพวกเขายุ่งวุ่นวายเป็นแน่”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแล้วกล่าว“อันที่จริงสำหรับองค์กรแล้ว แม้คนพันคนนี้จะหลบหนีออกไปได้ก็ไม่มีผลกระทบอะไร เพราะนี่คือฐานของทหารหน่วยกล้าตายที่หนึ่งเท่านั้น ต่อให้จะถูกถอนรากถอนโคนไป ก็ไม่ส่งผลเสียหายใดๆ หากหลบหนีไปได้สองสามคน เพื่อรักษาฐานที่มั่นนี้เอาไว้ พวกเขาต้องพยายามตามล่าหาตัว เพื่อไม่ให้ความลับต้องรั่วไหล แต่หากคนทั้งฐานที่มั่นหลบหนีไป ฐานนี้ก็จะไม่มีค่าอะไรอีก ฐานที่มั่นที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ปล่อยทิ้งไปก็จบ สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่เป็นปัญหาอะไร”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ“นี่เป็นเหมือนสหรัฐอเมริกาที่มีฐานทัพมากมายไปทั่วโลก หากมีที่ไหนที่ถูกทำลายล้างไป สำหรับสหรัฐอเมริกาแล้ว นอกจากทำเนียบขาวจะเครียด กรุ่นโกรธและเจ็บปวดแล้ว ก็ไม่ส่งผลเสียหายร้ายแรงใดๆกับความแข็งแกร่งของสหรัฐอเมริกาได้อย่างแท้จริง”
หลี่ญ่าหลินผงะเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าว“คุณชายเย่พูดถูก ความแข็งแกร่งขององค์กรนี้เหนือจินตนาการ กับแค่เพียงฐานที่มั่นหนึ่งคงไม่ส่งผลอะไรเลย”
หากตัวเองสามารถล้างสมองของขุนพลหัวเมืองแห่งไซปรัสได้ ให้เขากลายเป็นหุ่นเชิดของตัวเอง จากนั้นก็กำจัดพิษในร่างกายของทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าทุกคน แล้วให้ทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้ามาสวามิภักดิ์กับตัวเองทั้งหมด ขณะเดียวกันก็ให้พวกเขาอาศัยอยู่ในฐานที่มั่นของไซปรัสต่อ เป็นหุ่นเชิดของขุนพลหัวเมืองทำหน้าที่ตามปกติขององค์กรต่อไป
เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่เพียงสามารถทำลายฐานที่มั่นของพวกเขาลงได้ อีกทั้งก็ยังสามารถคอยจับตาดูพวกเขาอย่างใกล้ชิดอีกด้วย และเมื่อองค์กรมีภารกิจที่ไซปรัส ตัวเองก็จะสามารถรับรู้ได้ในทันท่วงที
คิดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ถามพวกเขา“หากทหารหน่วยกล้าตายกับทหารม้ากล้า เป็นอย่างที่พวกคุณว่าต่างก็วาดหวังที่จะหลุดพ้นจากโซ่ตรวนนี้ ถึงตอนนั้นผมสามารถให้โอกาสนี้กับพวกเขาได้ แต่มีข้อแม้ ว่าพวกเขาต้องปฏิญาณตนกับผมว่าจะจงรักภักดีและยินยอมที่จะเข้าร่วมกับสำนักว่านหลง หากพวกเขาตอบตกลง หลังจากที่กำจัดพิษให้แล้วพวกเขาก็ยังคงต้องอยู่ในฐานที่มั่นนั้นต่อ เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการทำลายล้างองค์กรนี้ให้สิ้นซาก คุณคิดว่าพวกเขาจะยอมตกลงไหม？”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...