เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วกล่าว“เมื่อเป็นแบบนี้ อยากจะตบตาคนโดยไม่เปิดเผยตัวตน จากนั้นก็หลอกขุนพลหัวเมือง ก็คงเป็นเรื่องที่ทำไม่ได้แล้ว แต่หากผมสามารถจะเปลี่ยนยาในระหว่างการลำเลียงได้ ก็จะต้องทำลายเครื่องหมายการป้องกันการปลอมแปลงนั้น รอขุนพลหัวเมืองได้ยานั้นไป ก็จะรู้ได้ในทันทีว่ามีความผิดปรกติเกิดขึ้น ”
“ใช่”คนผู้นั้นพูดเห็นด้วย“เราไม่รู้ว่าที่หีบห่อของยานั้นมีเครื่องหมายการป้องกันการปลอมแปลงอยู่เท่าไร เป็นไปได้ว่าอาจไม่ใช่แค่ตราประทับนั้นเพียงอย่างเดียว หากประมาทเลินเล่อ ความพยายามที่มีมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า”
เมื่อหลี่ญ่าหลินฟังมาถึงตรงนี้ อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่แสนเสียดายว่า“หากสามารถกำจัดพิษในร่างกายของทหารหน่วยกล้าตายกว่าพันชีวิต และทหารม้ากล้าอีกกว่าสองร้อยคน แม้จะไม่ได้รับพวกเขามาไว้ใช้เอง แต่เมื่อพวกเขาหลบหนีไปได้ ก็เพียงพอให้องค์กรนี้ต้องแย่เหมือนกัน คนกว่าพันคนหลบหนีไป ตามจับยังไงก็ตามไม่ได้ ถึงตอนนั้นต้องทำเอาพวกเขายุ่งวุ่นวายเป็นแน่”
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะแล้วกล่าว“อันที่จริงสำหรับองค์กรแล้ว แม้คนพันคนนี้จะหลบหนีออกไปได้ก็ไม่มีผลกระทบอะไร เพราะนี่คือฐานของทหารหน่วยกล้าตายที่หนึ่งเท่านั้น ต่อให้จะถูกถอนรากถอนโคนไป ก็ไม่ส่งผลเสียหายใดๆ หากหลบหนีไปได้สองสามคน เพื่อรักษาฐานที่มั่นนี้เอาไว้ พวกเขาต้องพยายามตามล่าหาตัว เพื่อไม่ให้ความลับต้องรั่วไหล แต่หากคนทั้งฐานที่มั่นหลบหนีไป ฐานนี้ก็จะไม่มีค่าอะไรอีก ฐานที่มั่นที่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ปล่อยทิ้งไปก็จบ สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่เป็นปัญหาอะไร”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ“นี่เป็นเหมือนสหรัฐอเมริกาที่มีฐานทัพมากมายไปทั่วโลก หากมีที่ไหนที่ถูกทำลายล้างไป สำหรับสหรัฐอเมริกาแล้ว นอกจากทำเนียบขาวจะเครียด กรุ่นโกรธและเจ็บปวดแล้ว ก็ไม่ส่งผลเสียหายร้ายแรงใดๆกับความแข็งแกร่งของสหรัฐอเมริกาได้อย่างแท้จริง”
หลี่ญ่าหลินผงะเล็กน้อย จากนั้นก็พยักหน้าแล้วกล่าว“คุณชายเย่พูดถูก ความแข็งแกร่งขององค์กรนี้เหนือจินตนาการ กับแค่เพียงฐานที่มั่นหนึ่งคงไม่ส่งผลอะไรเลย”
หากตัวเองสามารถล้างสมองของขุนพลหัวเมืองแห่งไซปรัสได้ ให้เขากลายเป็นหุ่นเชิดของตัวเอง จากนั้นก็กำจัดพิษในร่างกายของทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าทุกคน แล้วให้ทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้ามาสวามิภักดิ์กับตัวเองทั้งหมด ขณะเดียวกันก็ให้พวกเขาอาศัยอยู่ในฐานที่มั่นของไซปรัสต่อ เป็นหุ่นเชิดของขุนพลหัวเมืองทำหน้าที่ตามปกติขององค์กรต่อไป
เมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่เพียงสามารถทำลายฐานที่มั่นของพวกเขาลงได้ อีกทั้งก็ยังสามารถคอยจับตาดูพวกเขาอย่างใกล้ชิดอีกด้วย และเมื่อองค์กรมีภารกิจที่ไซปรัส ตัวเองก็จะสามารถรับรู้ได้ในทันท่วงที
คิดมาถึงตรงนี้ เย่เฉินก็ถามพวกเขา“หากทหารหน่วยกล้าตายกับทหารม้ากล้า เป็นอย่างที่พวกคุณว่าต่างก็วาดหวังที่จะหลุดพ้นจากโซ่ตรวนนี้ ถึงตอนนั้นผมสามารถให้โอกาสนี้กับพวกเขาได้ แต่มีข้อแม้ ว่าพวกเขาต้องปฏิญาณตนกับผมว่าจะจงรักภักดีและยินยอมที่จะเข้าร่วมกับสำนักว่านหลง หากพวกเขาตอบตกลง หลังจากที่กำจัดพิษให้แล้วพวกเขาก็ยังคงต้องอยู่ในฐานที่มั่นนั้นต่อ เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการทำลายล้างองค์กรนี้ให้สิ้นซาก คุณคิดว่าพวกเขาจะยอมตกลงไหม?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...