ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4984
ห้าสี่เจ็ดพูดอย่างไม่ลังเล“คุณเย่ไม่ต้องห่วง ผมเชื่อว่าทหารหน่วยกล้าตายทุกคนไม่มีทางปฏิเสธแน่นอน！”
ทหารม้ากล้าคนแรกกลับพูดอย่างเป็นกังวล“คุณเย่ พูดตามตรง ในทีมของทหารม้ากล้า มีบางคนที่มีความคิดอยากที่จะไต่เต้าให้สูงขึ้นไปอีก ความคิดของพวกเขานั้น กับองค์กรแทบจะเป็นไปในทิศทางเดียวกัน คอยแต่อยากจะทำเพื่อผลประโยชน์ให้กับองค์กร เพื่อจะได้ก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่งที่สูงกว่า หากคนแบบนี้ไม่กำจัดทิ้ง อนาคตอาจสร้างปัญหาเป็นแน่”
เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างเรียบเฉย“สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหา ถึงเวลาแค่ใช้กลอุบายเล็กน้อย ก็สามารถจะแยกคนกลุ่มนี้ออกมาได้ ”
พูดจบ เขาก็เอ่ยถาม“พวกคุณจะส่งยากันครั้งต่อไปเมื่อไร？”
“อีกสี่วันหลังจากนี้”ทหารม้ากล้าคนแรกเอ่ยพูดขึ้น“ตามปกติ อีกห้าวันหลังจากนี้เราจะต้องใช้ยาแก้พิษรอบถัดไป ยาจะต้องมาถึงในหนึ่งคืนก่อนวันที่จะต้องใช้ หลังจากที่ผ่านการตรวจเช็กเรียบร้อย ก็จะใช้เวลาในช่วงตีสี่ถึงแปดโมงเช้าของวันรวมตัวกันเพื่อกินยานี้”
เย่เฉินถาม“ยาเป็นเหมือนของใช้อื่นๆ ที่จะต้องลำเลียงมาจากตุรกี ถูกไหม？”
“ถูกต้อง”อีกฝ่ายพยักหน้าตอบ“ของใช้อื่นๆจะถูกลำเลียงผ่านทางเรือขนส่งถึงที่ไซปรัสพร้อมกัน ”
“ดี”เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว“หลังสี่วันผมจะแวะไปดูคนเดียวสักหน่อย”
หลี่ญ่าหลินในตอนนี้ก็พูดเห็นด้วยขึ้นมาเช่นกัน“ผมสนับสนุนความคิดนี้ของคุณชายเย่ ด้วยประสบการณ์การเป็นตำรวจของผมมานานหลายปี คดีสำคัญที่ยังไม่ได้รับการสะสาง ส่วนใหญ่ล้วนเป็นคดีที่มีผู้ต้องสงสัยเพียงคนเดียว ขอแค่คนคนนี้มีความเป็นมืออาชีพ และมีความสามารถมากพอ ก็จะสามารถบรรลุเป้าหมายของเขาได้อย่างง่ายดาย อีกทั้งก็ยังไม่ทิ้งร่องรอยใดๆเอาไว้ให้กับเจ้าหน้าที่อีกด้วย แต่เมื่องานที่คนคนเดียวทำนี้กลายเป็นการกระทำของกลุ่มคนขึ้นมา ร่องรอยที่ทิ้งเอาไว้ก็จะมีมากขึ้นตามไปด้วย ”
พูดมาถึงตรงนี้ หลี่ญ่าหลินก็พูดต่อ“ยกตัวอย่างที่ไม่เหมาะสมเช่น ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อในคดีฆาตกรรมต่อเนื่อง ฆาตกรที่อยู่เบื้องหลัง ล้วนเป็นคนคนเดียวแทบทั้งสิ้น”
ว่านพั่วจวินฟังมาถึงตรงนี้ ก็จึงได้แค่พยักหน้าแล้วพูดว่า“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมจะเตรียมความพร้อมรออยู่ที่เบรุต คุณเย่ต้องการสำนักว่านหลงเมื่อไร ผมจะนำคนไปที่นั่นโดยทันที！”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...