ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4985
เย่เฉินพยักหน้า พูดด้วยรอยยิ้ม“ฉันยังมีเรื่องที่จะวานให้พวกนายต้องเตรียมพร้อมล่วงหน้าในเบรุตด้วย ”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดอย่างจริงจัง“พั่วจวิน วันปฏิบัติการ นายพาห้าสี่เจ็ด กับทหารม้ากล้าเจ็ดคนนี้ไปรอฉันที่ทะเลหลวง หลังจากที่ฉันทำสำเร็จ นายพาพวกเขาไปที่เหมืองทองแดงนั้น อยากจะให้ทหารม้ากล้ากับทหารหน่วยกล้าตายทุกคนยอมจำนนอย่างยินยอมพร้อมใจ ต้องการให้พวกเขาทุกคนออกหน้าเป็นกระบอกเสียงให้ ”
ว่านพั่วจวินพูดอย่างไม่ลังเล“ได้ครับคุณเย่ ผมจะเตรียมเรือลำหนึ่งไว้ล่วงหน้า รอฟังข่าวจากคุณที่ทะเลหลวงครับ”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วหันมองไปยังห้าสี่เจ็ดและทหารม้ากล้าทั้งเจ็ดคน เอ่ยพูดขึ้นว่า“ถึงเวลา ต้องรบกวนทุกคนด้วยแล้ว หากเราทำเรื่องนี้สำเร็จได้ ยังต้องรบกวนทุกๆคนช่วยผมดูแลจัดการฐานที่มั่นนั้นด้วย ”
ทั้งแปดคนตอบตกลงอย่างไม่ลังเล
แผนการที่กล้าหาญและบ้าระห่ำของเย่เฉิน ทำเอาพวกเขาตื่นเต้นมาก หากพิษในร่างกายที่หายไป คือการทำลายโซ่ตรวนที่องค์กรพันธนาการพวกเขาเอาไว้มานานนับปี และการที่เย่เฉินเข้าไปกระชับพื้นที่ฐานที่มั่นนี้ นั้นก็คือการตอบโต้องค์กรในก้าวแรก
จากนั้น เย่เฉินถามทุกคน“ทุกคน ช่วยอธิบายให้ผมฟังหน่อยได้ไหม ว่ายาแก้พิษที่องค์กรให้พวกคุณนั้นหน้าตาเป็นยังไง ？”
ห้าสี่เจ็ดพูดขึ้นมาก่อน“ยาที่พวกเราได้เป็นยาเม็ดกลมๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งเซนติเมตร มีสีน้ำตาลเข้ม ตัวยาลักษณะมันวาว ”
ทหารม้ากล้าทุกคนก็พากันพยักหน้าตาม ชายคนแรกพูดขึ้นมา“ที่เราได้ก็แบบนี้เหมือนกัน ”
เย่เฉินขมวดคิ้ว ควักเอายาช่วยหัวใจเม็ดหนึ่งออกมา เอ่ยถาม“มันดูคล้ายไอ้นี่หรือเปล่า ？”
คนผู้นั้นตอบ “อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน ”
หลี่ญ่าหลินถามต่อ “แล้วสามสัปดาห์นั้น การขนส่งสินค้าอื่นๆของพวกคุณกับตุรกีหยุดชะงักไปด้วยไหม？”
“เปล่า”คนผู้นั้นตอบ“ การขนส่งสินค้าต่างๆของเรากับตุรกีนั้นเป็นไปอย่างราบรื่น เรือสินค้าจะเข้ามาเกือบทุกๆสัปดาห์”
หลี่ญ่าหลินพยักหน้ารับเบาๆ แล้วกล่าว“ในเมื่อการขนส่งยังเป็นไปอย่างราบรื่นกับตุรกี อย่างนั้นแล้วยาแก้พิษของพวกคุณก็คงไม่ได้มีแหล่งผลิตในตุรกี ตุรกีน่าจะเป็นแค่ทางผ่าน ที่มีปัญหา น่าจะเป็นเส้นทางที่มายังตุรกีมากกว่า”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...