“ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น ”คนผู้นั้นพูดอย่างหมดหนทาง“เรื่องบางเรื่องเราก็รู้กันแค่ผิวเผินเท่านั้น ไม่ได้รู้ลึกอะไร ”
หลี่ญ่าหลินหันมองไปยังเย่เฉิน แล้วพูดอย่างจริงจัง“คุณชายเย่ หากแผนการครั้งนี้ของคุณเป็นไปอย่างราบรื่น ผมขอแนะนำให้คุณหาโอกาสแกะรอย ยึดโรงหลอมทองแดงในตุรกีนี้ซะ องค์กรนี้ดูจะมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดสูงมาก และข้อมูลต่างๆก็ปกปิดไว้อย่างมิดชิด ทหารหน่วยกล้าตายไม่รู้ว่าภาคพื้นมีอะไร ทหารม้ากล้าก็ไม่รู้เรื่องภายนอกของฐานที่มั่น ดูจากสิ่งเหล่านี้ ผมเดาว่าขุนพลหัวเมืองเองก็คงไม่รู้อะไรมาก ข้างบนของพวกเขา ก็น่าจะเป็นโรงหลอมทองแดงตุรกีนี้ โรงหลอมทองแดงนี้ต้องรู้อะไรมากกว่านี้แน่ๆ ”
เย่เฉินพยักหน้า เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด“พล.ต.ท.หลี่วิเคราะห์ได้อย่างมีเหตุมีผล โรงหลอมทองแดงนี้น่าจะเป็นผู้ที่อยู่สูงสุด จากเรื่องราวที่เราได้รับรู้มาเกี่ยวกับองค์กรนี้”
หลี่ญ่าหลินพูดต่อ“นอกจากนี้ เส้นทางของยาแก้พิษนี้ก็สำคัญอย่างมาก ฐานที่มั่นของห้าสี่เจ็ดอยู่แถบบริเวณศรีลังกา และฐานที่มั่นของเหล่าทหารม้ากล้านี้ก็อยู่ที่ไซปรัส แต่ยาแก้พิษที่พวกเขาใช้นั้นมีลักษณะเดียวกัน เป็นไปได้ว่ามันอาจจะถูกผลิตมาจากสถานที่เดียวกัน ยาแก้พิษหลังจากที่ถูกผลิตขึ้นจากโรงงาน ก็จะแจกจ่ายไปยังทั่วทุกพื้นที่บนโลก หากเป็นแบบนี้จริงๆ เส้นทางของการกระจายยาแก้พิษ จะเป็นเบาะแสสำคัญในการเชื่อมโยงไปถึงองค์กรได้ !”
คำพูดของหลี่ญ่าหลิน ทำเอาเย่เฉินถึงกับตาสว่าง
ความรู้สึกของเขาที่ฝังลึกกับองค์กรนี้ คือการแบ่งแยกระบบภายในที่ชัดเจน รวมถึงการปิดกั้นเบาะแสและข้อมูลต่างๆอย่างที่สุด
ยิ่งไปกว่านั้นฐานที่มั่นโดยส่วนใหญ่ล้วนทำงานกันอย่างอิสระ ตัวตนนั้นก็ลึกลับอย่างมาก ต่อให้ฐานที่มั่นจะถูกค้นพบ ก็ไม่สามารถจะโยงใยไปถึงเบาะแสที่ชัดเจนขององค์กรได้
ทว่า อย่างที่หลี่ญ่าหลินพูดมา หากยาแก้พิษนี้มีองค์กรนี้เป็นศูนย์กลางในการผลิต ก็แค่ตามเบาะแสจากยาแก้พิษนี้ไป ก็จะสามารถหาสถานที่ตั้งขององค์กรที่ผลิตยาแก้พิษนี้ได้
อย่างแรกเลยคือการผลิตยาแก้พิษนั้นสำหรับเขาแล้วไม่ใช่เรื่องยาก อยากจะกำจัดพิษในร่างกายของกลุ่มคนเหล่านี้ ใช้เพียงปราณทิพย์เล็กน้อยก็ทำมันได้สำเร็จ ใช้ยาอายุวัฒนะผสมกับยาช่วยหัวใจเป็นยาพื้นฐาน ส่วนประกอบง่ายๆของยาที่ออกฤทธิ์เร็ว ก็รับประกันได้ว่าหลังจากที่ทหารหน่วยกล้าตายเหล่านี้ได้รับยานี้เข้าไป ก็จะสามารถหลุดพ้นโซ่ตรวนของพิษเหล่านี้ไปได้ในทันที
อย่างที่สอง อยากจะแทรกซึมเข้าไปในเหมืองทองแดงที่ราวกับถังโลหะนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะถังโลหะนั้นมีช่องโหว่ง นั่นก็คือเส้นทางเรือขนส่งสินค้าของสถานที่นั้นกับตุรกี
ดังที่ทหารม้ากล้ากล่าว เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ถูกโลกภายนอกค้นพบ ดังนั้นจึงรับประกันการผลิตที่คงที่ของเหมืองทองแดง และยังได้ตั้งโรงหลอมทองแดงขึ้นในตุรกีอีกด้วย เพื่อย่อยหินแร่ที่ผลิตในเหมืองทองแดง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...