ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4987
เหมืองทองแดงมีการผลิตที่คงที่ มีช่องทางการจำหน่ายที่แน่นอน ไม่ว่าจะเป็นสินค้าหรือเงินทุน เส้นทางการหมุนเวียนนั้นชัดเจนอย่างมาก เมื่อเป็นเช่นนี้ โลกภายนอกก็จึงย่อมจับสังเกตอะไรไม่ได้
อันที่จริง หากอยากจะรับประกันการผลิตพื้นฐานทั่วไปของเหมืองทองแดง องค์กรไม่จำเป็นต้องสร้างโรงหลอมทองแดงขึ้นใหม่ในตุรกี
เพราะว่า แร่ทองแดงที่ผลิตในเหมืองทองแดงนั้นไม่มีเบาะแสอะไร ไม่ว่าใครจะซื้อมันไป ตามหลักแล้วก็ไม่มีผลใดๆทั้งนั้น
แต่ที่องค์กรต้องสร้างโรงหลอมทองแดงขึ้นมา จุดประสงค์ที่แท้จริง ก็เพื่อให้มั่นใจว่าจะสามารถตอบสนองความต้องการภายในของเหมืองทองแดงได้อย่างเต็มที่
เนื่องจากเหมืองทองแดงเปิดเผยกับคนภายนอกว่าสถานที่แห่งนี้มีคนเพียงร้อยกว่าคนเท่านั้นที่อาศัยอยู่ แต่จำนวนคนจริงๆที่อาศัยมีมากกว่าถึงพันคน หากสิ่งของจำเป็นในการดำรงชีพของคนกว่าพันคน จัดหามาจากที่ไซปรัสเพียงที่เดียว ของที่มากมายแบบนี้ จะต้องสร้างความสงสัยให้คนในพื้นที่อย่างแน่นอน
นี่จึงเป็นเหตุ ให้พวกเขาจำเป็นต้องมีช่องทางที่ปลอดภัย ในการแอบจัดหาเสบียงให้กับภายในของเหมืองทองแดง
เวลานี้ โรงหลอมทองแดงในตุรกี ก็จึงมีบทบาทอย่างมาก
ภายนอก พวกเขาใช้การขนส่ง ลำเลียงแร่ทองแดงที่ผลิตได้จากเหมืองส่งไปยังตุรกี
แต่ในความเป็นจริงสิ่งที่สำคัญคือเรือที่มาขนส่งแร่ทองแดงนี้ แอบบรรทุกสิ่งของจำเป็นในการดำรงชีพจำนวนมากไปยังไซปรัสอย่างเงียบๆ หลังจากที่ลักลอบขนเสบียงเข้าไปยังภายในเหมืองทองแดงแล้ว ก็ทำทีเป็นขนแร่ทองแดงที่ผลิตได้จากในเหมืองส่งต่อไปยังตุรกี
ใช้ช่องทางในการลำเลียงนี้ให้เกิดประโยชน์ ขณะเดียวกันก็ไม่มีใครรู้ ว่าลักลอบส่งเสบียงไปยังภายในเหมืองทองแดงอย่างเงียบๆ
ดูเหมือนโรงหลอมจะนำเข้าแร่หินที่ผลิตโดยเหมืองทองแดง สร้างรายได้ให้กับเหมือง แต่ในความเป็นจริง บทบาทหลักของโรงหลอมนี้ เป็นเพียงสิ่งอำนวยความสะดวกที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของเหมืองทองแดงเท่านั้น
จากนั้น เย่เฉินกับว่านพั่วจวิน และหลี่ญ่าหลินก็ได้วางแผนปฏิบัติการอย่างละเอียดรอบคอบขึ้นมา
หลังจากที่เตรียมการวางแผนแล้วเสร็จ เย่เฉินก็ตั้งใจจะเดินทางไปสหรัฐอเมริกา ใช้เวลาที่เหลือในอีกหลายวันนี้เตรียมตัวให้พร้อม
ทว่า ก่อนออกเดินทาง เขาได้ให้ว่านพั่วจวินพาตัวเองไปเจอกับเฮียหล่างหล่างหงจวินผู้เชี่ยวชาญด้านการสื่อสาร
ในตอนนี้ ว่านพั่วจวินได้ให้อาคารสองชั้นหลังหนึ่งกับหล่างหงจวิน เพื่อให้เขาได้ใช้เป็นที่คิดค้นวิจัย
แม้หล่างหงจวินจะมาถึงที่ซีเรียได้ไม่กี่วัน แต่สภาวการณ์ของเขานั้น เกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่ามหัศจรรย์ ไม่เพียงแค่สภาพจิตใจ สีหน้าท่าทางและอารมณ์ความรู้สึกล้วนดูดีขึ้นมาก คนทั้งคนก็ราวกับหน้าเด็กขึ้นเป็นกอง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...