ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4988
เมื่อเห็นเย่เฉิน หล่างหงจวินรู้สึกประหลาดใจมาก พูดอย่างตื่นเต้น“คุณเย่ คุณมาที่ซีเรียได้ยังไง ？”
เย่เฉินยกยิ้มแล้วกล่าว“ผมมีธุระนิดหน่อย เลยแวะมาดูเฮียหล่างด้วย อยู่ที่นี่พอจะปรับตัวได้บ้างหรือยัง？”
หล่างหงจวินพูดด้วยใบหน้าที่พึงพอใจ“ตั้งแต่มาที่นี่ รู้สึกผ่อนคลายและสดชื่นเป็นอย่างมาก แต่ว่าน่าเสียดายงานที่ต้องทำยังต้องรอให้อุปกรณ์เข้าที่ซะก่อน ดังนั้นก็จึงยังลงมือทำอะไรไม่ได้มาก ”
พูดจบ เขาก็พูดต่อ“ผมได้ทำรายการอุปกรณ์ให้กับประมุขว่านไปแล้ว เขาไม่มีส่วนลดอะไรให้ และได้ทำการจัดซื้อไปเรียบร้อย ที่ผมต้องการส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์พื้นฐานทั่วไปที่เกี่ยวกับการสื่อสารภาคพลเรือนที่ดีที่สุดในโลก รออุปกรณ์เหล่านี้มาถึงที่ซีเรีย ผมตั้งใจว่าจะสร้างระบบสื่อสารแบบเข้ารหัสที่สามารถครอบคลุมไปทั่วฐานที่มั่นทั้งหมด ในระหว่างนี้ ก็จะสร้างรหัสลับอัลกอริทึมขึ้นมา รอดาวเทียมขึ้นสู่อวกาศก็สามารถนำเข้าข้อมูลอัลกอริทึมนี้ได้เลย”
เย่เฉินถามอย่างใคร่รู้“เฮียหล่าง แล้วดาวเทียมของเราเองจะขึ้นสู่ท้องฟ้าได้เมื่อไร？”
หล่างหงจวินอธิบาย“ช่วงนี้ลูกน้องของประมุขว่าน ได้ดำเนินการผ่านบริษัทเปลือกที่จดทะเบียนในพื้นที่นอกชายฝั่ง สั่งซื้อดาวเทียมสื่อสารจากบริษัทสื่อสารที่มีชื่อเสียงระดับโลกหลายแห่ง แต่ดาวเทียมในปัจจุบันไม่ได้เป็นแบบประเภทพร้อมใช้งานเลย ต้องมีตารางการผลิต รอดาวเทียมทำการผลิตแล้ว เราจะส่งมันมาที่ซีเรียก่อน ถึงตอนนั้นผมจะแก้ไขบางอย่างของดาวเทียม จากนั้นก็ให้บริษัทที่ทำการปล่อยเอาไปปล่อย แต่ว่า การวิจัยและพัฒนาอัลกอริทึมกับการแก้ไขดาวเทียมนั้น เป็นงานที่หนักอยู่พอสมควร คาดว่าอย่างน้อยๆก็ต้องใช้เวลาสักปีหรือสองปีถึงจะทำมันสำเร็จได้”
เย่เฉินถามเขา“เฮียหล่าง งานมากมายขนาดนี้คุณทำมันคนเดียวไม่ได้แน่ หาลูกมือมาช่วยแล้วกัน หากสามารถสร้างทีมสื่อสารผ่านดาวเทียมได้ ประสิทธิภาพของมันจะต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่นอน”
หล่างหงจวินตกใจกับคำพูดของเย่เฉิน เอ่ยพูดขึ้นมา“คุณเย่ หากจะซื้อบริษัทสื่อสารที่มีรากฐานเพียงพอ ก็น่าจะต้องใช้เงินกว่าหนึ่งพันล้านเหรียญเป็นอย่างต่ำ การลงทุนนี้จะสูงเกินไปหรือเปล่า ผมกลัวจะทำผลกำไรไม่ได้ขนาดนั้น……”
เย่เฉินส่ายหน้าและกล่าว“ ผลกำไรไม่ใช่สิ่งสำคัญ วิธีการแก้ปัญหาความต้องการเร่งด่วนของเราต่างหากที่สำคัญที่สุด”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ“ ปัญหาสำคัญที่สุดของเราในตอนนี้คือข้อจำกัดของเวลา อย่าว่าแต่หนึ่งปี หนึ่งเดือน ต่อให้เป็นหนึ่งวัน หนึ่งชั่วโมง ก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่ เวลานั้นสำคัญกว่าเงินมาก”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...