ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 499

บทที่ 499

นิ้วทั้งสี่ของเหอหัวเฉียงหักอย่างต่อเนื่อง เจ็บปวดจบแทบจะเป็นลม

อย่างไรก็ตาม เขาเห็นเหล่าลูกน้องเหวี่ยงมีดมาด้านหน้าแล้ว ในใจรู้สึกดีใจเกินคาด!

แกหักนิ้วของฉัน? ฉันจะให้พี่น้องของฉันตัดนิ้วของแกให้หมด!

เย่เฉินไม่สนใจ ก็แค่นักเลงสิบกว่าคน จิ๊บๆ ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง

ตอนกำลังจะเริ่มลงมือ จู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวดังมาจากนอกประตู: "ไอ้พวกแม่งหยุดเดี๋ยวนี้! ใครกล้าทำร้ายอาจารย์เย่ ต้องถูกฟันตาย! "

นักเลงสิบกว่าคนเงยหน้าขึ้นมอง ตกใจแทบจะฉี่ราดกางเกง!

ท่านหงห้า!

ที่แท้เป็นท่านหงห้าเย่อราชาใต้ดินแห่งเมืองจินหลิง!

ทำไมเขาถึงมาที่นี่?!

ในเวลานี้หงห้า นำลูกน้องที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเอง แต่ละคนต่างพกปืน ไม่ใช่เรื่องง่ายนักเลงทั่วไปจะสู้ได้

หลังจากที่ชายพกปืนเหล่านี้เข้ามา พวกเขาก็ชี้ปืนไปที่นักเลงที่ถือมีดทันที พวกเขากลัวจนทิ้งมีดลงบนพื้น

หนึ่งในชายเหล่านั้นตกใจกลัว คุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับร้องไห้พูดว่า: "ท่านห้าโปรดไว้ชีวิตด้วย! "

การคุกเข่าของเขา ทำให้คนอื่นๆ ต่างพากันคุกเข่าลง

พวกเขาเป็นแค่ลูกน้องต่ำต้อย อยู่ต่อหน้าท่านหงห้า พวกเขาก็เหมือนมด เป็นธรรมดาที่จะกลัวตาย

เหอหัวเฉียงก็ตกใจจนเอ๋อไปเลย

เกิดอะไรขึ้น?

ทำไมท่านห้าถึงมาที่นี่?!

ในตอนนี้ท่านหงห้าได้เดินไปหาเย่เฉินอย่างรวดเร็ว และโพล่งออกไป: "อาจารย์เย่ ขอโทษด้วย ที่หงห้ามาช้า! "

เย่เฉินโบกมือ และพูดว่า: "ให้คนของนา พาเจ้าพวกนี้ไปขังในห้องก่อนไป"

หงห้าพยักหน้าทันที และให้ลูกน้องจับกลุ่มคนเหล่านั้นเข้าไปขังไว้ในห้องข้างๆ

จากนั้น เย่เฉินก็มองไปที่เหอหัวเฉียงที่หน้าซีด และพูดด้วยรอยยิ้ม: "ที่เราตกลงกันว่าสิบสองเสียง เรามาต่อกันเถอะ! "