ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4990
เย่เฉินพยักหน้า และถามเขา“รากฐานของบริษัทนี้เป็นยังไงบ้าง？”
หล่างหงจวินกล่าว“พื้นฐานเทคโนโลยีซอฟต์แวร์และฮาร์ดแวร์นั้นดีมาก แต่หลายปีที่ต้องดำดิ่งลงนั้น เป็นเพราะทิศทางการตลาดที่ไม่ถูกต้อง ผู้รับผิดชอบตัดสินพลาดเรื่องทิศทางการพัฒนาตลาดสื่อสาร จากนั้นก็ทำธุรกิจตัวเองถึงทางตัน จึงต้องหันไปกินเงินเก่าแทน เปลี่ยนไปจัดหาอุปกรณ์ฮาร์ดแวร์และสนับสนุนด้านเทคนิคกับบริษัทสื่อสารอื่นๆ”
เย่เฉินพูดอย่างยินดี“มันเหมาะกับเรามาก หากธุรกิจเขาดำเนินไปได้ด้วยดี และมีมูลค่าตลาดที่สูง เป็นเรื่องยากที่เราจะยึดมันมาได้ และหากได้มาแล้ว จุดอ่อนของธุรกิจก็จะโยงใยมาถึงเราอีกมากมาย แต่ตอนนี้เขาทำแค่อุปกรณ์ฮาร์ดแวร์และสนับสนุนด้านเทคนิค นี่มันก็ตรงความต้องการของเราเลยไม่ใช่เหรอ？เพราะเราก็ไม่ได้ต้องการที่จะทำบริษัทสื่อสารรายใหม่ขึ้นมา เราแค่ต้องการจะสร้างเครือข่ายการสื่อสารของตัวเองโดยเร็วที่สุดเท่านั้น”
หล่างหงจวินพยักหน้าแล้วกล่าว“หากรวมเข้ากับสถานการณ์ของเรา มันเหมาะมากจริงๆ เทคโนโลยีหลายอย่างของบริษัทนี้ เราได้มาแล้วก็สามารถนำไปใช้ได้เลยในทันที และคนที่ยังเหลืออยู่ในบริษัทนี้ล้วนก็เป็นนักวิจัยทั้งนั้น แม้การตลาดจะล้มเหลวไม่เป็นท่า แต่การพัฒนาและวิจัยนั้นมองข้ามไม่ได้เลย ”
เย่เฉินพูดอย่างไม่ลังเล“ถ้าอย่างนั้นก็มันแล้วกัน！เฮียหล่าง เตรียมตัวซะ เดินทางไปสหรัฐอเมริกาพร้อมกับผมเดี๋ยวนี้เลย！”
หล่างหงจวินพูดอย่างตื่นตกใจ“ไปสหรัฐอเมริกา ？คุณเย่ ผมเพิ่งจะมาที่นี่ได้ไม่กี่วัน ยังมีเรื่องอีกมากที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางเลย ……”
เย่เฉินกล่าว“ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือจะซื้อบริษัทเก่าของคุณนี้ให้ได้โดยเร็วยังไง ถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว คุณเข้าไปคุยเรื่องเทคโอเวอร์กับเจ้าของบริษัทนี้ คุณบอกว่ามูลค่าตลาดของมันน่าจะราวๆพันกว่าล้านเหรียญไม่ใช่เหรอ? ขอแค่เขายอมตกลง ผมให้ได้มากถึงสองพันล้านเหรียญ แต่จะตกลงกันที่ตัวเลขเท่าไรนั้น ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเฮียหล่างแล้ว”
ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป เย่เฉินกับหล่างหงจวินก็เดินทางกลับมาที่สหรัฐอเมริกาพร้อมกัน
เครื่องบินลงจอดที่พรอวิเดนซ์ก่อน รอเย่เฉินลงจากเครื่องแล้ว ก็ทำการนำเครื่องขึ้นอีกครั้ง โดยพาหล่างหงจวินกับหงห้า และเฉินจื๋อข่ายเดินทางไปซิลิคอนแวลลีย
ที่ให้หงห้ากับเฉินจื๋อข่ายเดินทางไปพร้อมกับหล่างหงจวินด้วยนั้น ก็เพื่อไปคุ้มกันหล่างหงจวิน เพราะไปเจรจาธุรกิจหลักพันล้านเหรียญ และไม่แน่ใจว่าที่สหรัฐอเมริกาเหมยอวี้เจินจะยังมีเพื่อนพ้องผู้สมรู้ร่วมคิดหลงเหลืออยู่ไหม มีสองคนนี้เดินทางไปด้วย เย่เฉินก็พอจะเบาใจได้บ้าง
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ทำไมตอนซ้ำเยอะ ตอนก้ขาดหาย...
เอาตรงๆผมอ่านมา ก้ไม่ได้สงสารหงเยนน่ะ แต่แค่ใจจริงผมให้เลือกว่าใครจะตาย อยากจะให้อีหม่าหลันตายห่าไปมากกว่าอีก ไม่มีหม่าหลันอยู่แม่จะอ่านสนุกกว่านี้มาก...
เองก้อยากให้หม่าหลันเสียสติไม่ใช่หรอเย่เฉิน ส่วนชูหรันมึงก้เข้าข้างแม่ตีวเองเกิ้น รู้ทั้งรู้นิสัย สันดานแม่เป้นงี้ก้ยังเลือกที่จะเข้าข้าง พระเอกทิ้งเองไปหานานาโกะหรือกู้ชิวอี้จะสมน้ำหน้าให้ ดีเกิน กตัญญูจนโง่...
กูไม่เข้าใจจริง ผู้เขียนมึงหลงรักหม่าหลันขนาดนั้นเลย ทำไมต้องให้อีนี่ มันสมหวังที่จะทำร้ายหงเย่นด้วยว่ะ ทำไมไม่ให้อีหม่าหนักใจจนตาย ทำร้านหงเย้นไม่สำเร็จด้วย คนเขี่ยไร อิจฉาตาร้อนขนาดนี้น เมื่อไหร่แม่งจะตายสักที อีท่าเนี่ย...
พาหลิวหม่านฉงชมมหาลัย ไรมันเกี่ยวไรกับการปรับแต่งแล้วสรรหาเพราะเย่เฉิน เย่เฉินไม่ได้สร้างมหาลัยสะหน่อย หรือเป้นเพราะที่ ที่เย่เฉินเคยมาเรียนหรอ...
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...