ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4994

พื้นที่ภายในของหอบังคับการนั้นมีขนาดใหญ่ ที่ชั้นสามนอกจากมีห้องใหญ่ที่คนทั้งสองในตอนนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยไฟราคะแล้ว ยังมีห้องประชุมขนาดใหญ่อีกหนึ่งห้อง กับห้องอาหารและห้องน้ำอย่างละห้อง

เย่เฉินเดินผ่านห้องเหล่านี้ ในตอนที่มาถึงยังหน้าห้องที่อยู่ด้านในสุด สงครามของคนทั้งสองก็ได้สิ้นสุดลงแล้ว

ในตอนนี้ ก็ได้ยินเสียงของเสื้อผ้าที่เสียดสีกันไปมาเพื่อสวมใส่ จากนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะของผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นว่า“รอผมเดี๋ยว ผมขอไปดูห้องควบคุมก่อน ”

อีกคนไม่พูดอะไร ได้ยินเพียงเสียงจูบของคนทั้งสอง จากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ขยับเข้ามาที่ตรงประตู

เย่เฉินถือมีดทะลุวิญญาณไว้ในฝ่ามือขวาแล้วรอ ในตอนที่ประตูถูกดึงเปิดออกจากทางด้านใน เขาก็เห็นชายวัยกลางคนคนหนึ่งเดินออกจากประตูมา ไม่รอให้อีกฝ่ายได้รู้ตัว เย่เฉินปรี่เข้าประชิดอย่างไว มือซ้ายคว้าหมับเข้าที่ลำคอของอีกฝ่ายแน่น จากนั้นก็ใช้เท้าถีบประตูให้ปิดลง

พลังวิชาของอีกฝ่ายอยู่ในแดนสว่างชั้นสูงสุด เมื่อเห็นเย่เฉินพุ่งเข้ามา สองมือก็ยกขึ้นตอบโต้กลับอย่างอัตโนมัติ

แต่ว่า ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบโต้กลับ เย่เฉินก็ใช้ปราณทิพย์เพียงเล็กน้อยสะกดการรับรู้ของชายที่อยู่ตรงหน้า ให้เขาเป็นเหมือนเฉินจงเหล่ยราชันสงครามของสำนักว่านหลงในตอนนั้น ที่ไม่สามารถจะควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกายได้

ชายผู้นี้ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น การรับรู้ถูกควบคุมไว้อย่างสมบูรณ์ ร่างกายยืนนิ่งอยู่กับที่ หรือแม้แต่เปลือกตาก็ไม่สามารถจะขยับได้

หลังจากที่จัดการกับคนคนนี้เรียบร้อย เย่เฉินตั้งใจจะทำอย่างเดียวกันนี้ ควบคุมผู้หญิงที่อยู่ข้างในคนนี้ด้วย จากนั้นค่อยมาสอบปากคำเขา

และในตอนนี้ เนื่องจากด้านในของประตูมีทางเดินที่ทอดยาวเกือบสองเมตร ดังนั้นผู้หญิงที่อยู่ภายในห้องก็จึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่เมื่อเย่เฉินเดินเข้ามายังด้านในของห้อง ก็ต้องพบว่า คนที่กำลังแต่งตัวอยู่ที่ข้างเตียงในขณะนี้ กลับเป็นคนแก่ที่อายุห้าสิบเกือบหกสิบเห็นจะได้ !

เมื่อตาแก่เห็นคนในชุดดำบุกเข้ามา ก็ตื่นตกใจ เอื้อมมือไปจะหยิบปืนที่หัวเตียง!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน