เย่เฉินไม่ตอบคำถามของเขา แค่ยิ้มเยาะ แล้วพูดเย้ยหยัน“ผมเป็นใครคุณไม่ต้องรู้หรอก แต่คุณนี่สิ อายุขนาดนี้แล้ว รสนิยมพิเศษใช้ได้เลยนะ!”
สีหน้าท่าทีของชายชราตะลึงเป็นอย่างมาก ถามอย่างประหม่า“นี่……นี่แก……แกยังเด็กมาก มองเห็นแดนมืดของฉันได้ยังไง?!หรือแกก็เป็นยอดฝีมือแดนมืดเหมือนกันเหรอ?!”
เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม“แดนมืดในสายตาผม ไม่เรียกว่าเป็นยอดฝีมืออะไร”
พูดจบ เย่เฉินใช้ปราณทิพย์สำรวจไปยังจุดตันเถียนของเขา ขมวดคิ้วแล้วกล่าว“คุณอยู่ในแดนมืดแล้ว ในร่างกายยังมีพิษด้วยเหรอ”
ชายชราถามเขาอย่างตื่นตะลึง“นี่แก……แกรู้ได้ยังไง?!”
คิ้วของเย่เฉินขมวดกันแน่นมากขึ้นไปอีก พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ผมไม่เพียงเห็นพิษที่อยู่ในร่างกายคุณ แต่ผมยังมองเห็น ว่าพิษในร่างกายของคุณ กับพวกทหารหน่วยกล้าตาย และทหารม้ากล้านั้นมันไม่เหมือนกัน พิษในร่างกายของคุณนั้น มีความรุนแรงกว่ามาก”
พูดจบ เย่เฉินมองไปที่เขา และพูดอย่างเฉียบขาด“จะให้โอกาสคุณพูดความจริง หากคุณรักษามันไว้ไม่ได้ งั้นผมจะใช้วิธีการของผมเอง ”
ชายชรานิ่งไปชั่วครู่ มองไปที่เย่เฉิน แล้วถาม“หากผมเดาไม่ผิด ท่านก็คงจะเป็นคนที่ฆ่าทหารม้ากล้าทั้งหมดของเราที่เบอร์เกนในยุโรปเหนือใช่ไหม?”
เย่เฉินถามอย่างนึกสนใจขึ้นมา“ทำไม พวกคุณเดาได้แล้วว่ามีคนฆ่าทหารม้ากล้าทั้งหมดเหรอ?”
ชายชราส่ายหัว และกล่าว“เบื้องบนคิดว่าทางฝั่งยุโรปเหนือคิดไม่ซื่อ วางกับดักไว้ล่วงหน้า แต่เมื่อเห็นความสามารถของท่าน และได้ยินท่านเอ่ยพูดถึงทหารหน่วยกล้าตายกับทหารม้ากล้า ผมก็เดาได้ว่าท่านต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง”
เย่เฉินหัวเราะ แล้วพูดหยอก“ กัดเขี้ยวพิษ?ทหารหน่วยกล้าตายในนครนิวยอร์ก ก็มีคนเคยทำแบบนี้ แต่ต่อให้เขาจะกัดเขี้ยวพิษนั้นไป ผมก็ช่วยชีวิตให้เขาไม่ต้องตายได้ ”
ชายชราหัวเราะ แล้วกล่าว“เมื่อครู่ท่านเองก็เป็นคนบอก ว่าพิษในร่างกายของผม ไม่เหมือนกับของพวกเขา ท่านพูดถูก มันไม่เหมือนกันจริงๆ และไม่ใช่เพียงพิษในร่างกายเท่านั้นที่ไม่เหมือนกัน แต่พิษในเขี้ยวพิษนี้ก็ไม่เหมือนกันด้วย พิษในเขี้ยวของผม เมื่อกัดมันแล้ว ต่อให้เป็นเทพเซียนก็ช่วยชีวิตไม่ได้ ”
เย่เฉินถามเขาด้วยรอยยิ้ม“มันทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ? ”
ชายชราพูดด้วยดวงตาที่เป็นประกาย “หากท่านไม่เชื่อ ก็ลองดูได้ แต่ถ้าหากผมตายแล้ว คุณก็จะไม่ได้ข้อมูลอะไรเลย ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...