เย่เฉินถอนหายใจ ส่ายหัวและพูดว่า“ตาแก่อย่างคุณ ไม่เพียงวิปริต แต่ยังมีความมั่นใจมากอีกด้วย คุณคิดว่าผมไม่มีวิธีจะง้างปากคุณอย่างนั้นเหรอ?”
ชายชราคิดว่าเอาเย่เฉินอยู่หมัดแล้ว พูดด้วยท่าทีที่ไม่ลดราวาศอก“ก่อนที่ท่านจะลงมือ ผมขอเตือนท่านสักคำ ในเรือลำนี้ มีผมเป็นทูตพิเศษเพียงคนเดียวเท่านั้น หากท่านอยากจะรู้ข้อมูลเบื้องลึกในไซปรัสกับตุรกี มีเพียงผมคนเดียวที่จะให้คำตอบท่านได้”
พูดมาถึงตรงนี้ เขาเค้นเสียงหึ แล้วพูดอย่างลำพองตน“หากผมตาย สาขาขององค์กรในตุรกี จะตัดขาดความสัมพันธ์ทั้งหมดที่มีกับเหมืองทองแดงในไซปรัสทันที จากนั้นเหมืองทองแดงก็จะเริ่มการทำลายตัวเอง เมื่อเป็นแบบนั้น ทุกคนในเหมืองทองแดงไซปรัสก็จะถูกฆ่าตายทั้งหมด!ถึงตอนนั้น เบาะแสที่ท่านเพียรพยายามอย่างหนัก ก็จะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง!”
คิ้วเย่เฉินเลิกขึ้น พูดด้วยรอยยิ้ม“นี่คุณก็แสดงได้เนียนเหมือนกันนะ ”
ชายชรายิ้มเยาะแล้วกล่าว“ ที่ผมพูดเป็นความจริงทุกคำ หากคุณไม่เชื่อ ก็ลองฆ่าผมดูได้เลย!”
“ได้ งั้นก็มาลองดูกัน ”เย่เฉินพูดจบ ก็ยิ้มเยาะ ปราณทิพย์สายหนึ่งจากฝ่ามือพุ่งไปยังศีรษะของชายชรา จากนั้น เขาก็พูดออกคำสั่ง“ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป หน้าที่ของคุณ ก็คือเชื่อคำพูดและปฏิบัติตามคำสั่งของผม เข้าใจไหม?”
ท่าทีของชายชราชะงักไปครู่หนึ่ง แววตาว่างเปล่าเล็กน้อย แต่น้ำเสียงกลับหนักแน่นอย่างมาก มองมาที่เย่เฉิน พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ“เข้าใจครับ!”
จากนั้นชายชราก็ถูกเย่เฉินจุดสังเกตทางจิตวิทยา เย่เฉินตรงเข้าประเด็น ถามออกไปตรงๆ“คุณชื่อแซ่อะไร ในองค์กรมีตำแหน่งอะไร?”
ชายชราพูดอย่างนอบน้อม“ ผมชื่อต้วนลี่เย่ ทำหน้าที่เป็นทูตพิเศษในหน่วยบัญชาการกองทัพขวา”
ส่วนราชวงศ์ซาอุดินั้นก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง อำนาจและอิทธิพลของพวกเขาโดยพื้นฐานแล้วก็กระจุกอยู่ที่เขตตะวันออกกลาง ขนาดเอเชียตะวันออกยังไม่ส่งผลกระทบอะไรเลยด้วยซ้ำ
ตระกูลอานที่จัดอยู่ในลำดับที่สาม อำนาจและอิทธิพลก็น้อยลงมาอีกหน่อย และเกือบทั้งหมดก็กระจุกตัวกันอยู่ที่สหรัฐอเมริกา
คิดมาถึงตรงนี้ เขามองไปยังต้วนลี่เย่ถามคำถามที่อยู่ในใจของตัวเองมานาน“องค์กรของพวกคุณ มีชื่อว่าอะไร?”
ต้วนลี่เย่ตอบ“องค์กรนี้ชื่อองค์กรพั่วชิง”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...