ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4997
“องค์กรพั่วชิง？”เย่เฉินอดที่จะขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้“เป็นเหมือนกับนิยายกำลังภายใน ที่พรรคฟ้าดินบอกว่าโค่นชิงฟื้นหมิงอย่างนั้นหรือเปล่า？”
“ถูกต้อง” ต้วนลี่เย่พยักหน้าและกล่าว“แต่ประวัติขององค์กรพั่วชิงนั้น มีมายาวนานกว่าพรรคฟ้าดินหลายสิบปี องค์กรพั่วชิงก่อตั้งขึ้นในสมัยกองทัพชิงบุกเข้ายึดเมืองหลวงในปี1644 พรรคฟ้าดินจริงๆ มีขึ้นหลังปี1660 ก่อตั้งโดยแม่ทัพเฉินหย่งหัวในราชวงศ์หมิงตามคำสั่งของเจิ้งเฉิงกง เฉินหย่งหัวคนนี้ ก็จึงกลายมาเป็นตัวละครต้นแบบที่รู้จักกันในนามเฉินจิ้นหนาน”
เย่เฉินถามด้วยความสงสัย“ในเมื่อองค์กรพั่วชิงมีมาก่อนพรรคฟ้าดิน แต่ทำไมผมถึงไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเลยล่ะ ？”
ต้วนลี่เย่อธิบายว่า“นั่นเพราะองค์กรพั่วชิงในช่วงที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อนนั้น เป็นเพียงองค์กรที่ไม่ได้โดดเด่นอะไร และในตอนนั้นกองทัพชิงก็มีอำนาจมาก จนกระทั่งราชวงศ์หมิงใต้สิ้นสุด องค์กรพั่วชิงก็ไม่ได้รับการพัฒนา แต่กลับใกล้จะล่มสลาย หลังจากที่ราชวงศ์หมิงใต้ถูกราชวงศ์ชิงกวาดล้าง สมาชิกขององค์กรพั่วชิงก็ได้หลบหนีไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อพัฒนาอย่างลับๆ ใช้เวลาในการพัฒนากว่าสี่ร้อยปีจึงได้มีอย่างในทุกวันนี้ และหลังจากที่องค์กรพั่วชิงลงสู่ทะเลใต้ ก็ไม่เคยชูธงโค่นชิงฟื้นหมิงอีกเลย ”
พูดจบ ต้วนลี่เย่ก็พูดต่อ “ว่ากันว่า แม้แต่ลอร์ดอังกฤษคนก่อนก็ยังรู้สึกว่า ชื่อขององค์กรพั่วชิงนี้ไม่สมกับคำร่ำลือ ดังนั้นหลังจากนั้นแม้แต่ลอร์ดอังกฤษคนก่อนเองก็ยังแทบไม่ค่อยจะเอ่ยพูดถึงชื่อนี้ แต่องค์กรพั่วชิงในตอนนี้ มีเพียงบุคคลที่มีบทบาทสำคัญเท่านั้น ที่รู้ถึงประวัติความเป็นมานี้”
จากที่ฟังมาจากห้าสี่เจ็ด เย่เฉินก็รู้แล้วว่าองค์กรนี้ต้องมีความเป็นมาอย่างน้อยสองถึงสามร้อยปี มาตอนนี้ได้รับรู้ว่าองค์กรนี้มีมายาวนานกว่าสี่ร้อยปี เขาเองก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจเท่าไรนัก ก็จึงเอ่ยถาม“หน่วยบัญชาการกองทัพขวาของพวกคุณตั้งอยู่ที่ตุรกีเหรอ ？”
“ไม่ใช่” ต้วนลี่เย่ส่ายหัวแล้วกล่าว“เพื่อความปลอดภัย หน่วยบัญชาการกองทัพขวาจะหมุนเวียนไปทั่วยุโรป เปลี่ยนประเทศในทุกๆสามปีหน่วยบัญชาการกองทัพในตอนนี้เวียนมาอยู่ที่อิตาลี”
ต้วนลี่เย่กล่าว“ค่ายฮูเบนเป็นไปตามความแข็งแกร่งและความถนัดของแต่ละคน ทุกคนจะได้รับการประเมิน มีทั้งสิ้นABCDสี่ระดับ หากถูกจัดให้อยู่ในระดับD สามารถอยู่ที่ค่ายฮูเบนได้สิบปี หลังจากสิบปีก็ต้องออกไปจากค่ายฮูเบน เพื่อรับการมอบหมายอย่างอื่น แต่หากจัดอยู่ในระดับC ก็สามารถอยู่ที่ค่ายฮูเบนได้ยี่สิบปี และหากจัดอยู่ในระดับB ก็สามารถอยู่ในค่ายฮูเบนได้ถึงสามสิบปี แต่หากอยู่ในระดับA จะสามารถอยู่ได้ถึงสี่สิบปีหรือนานกว่านั้น ผมในตอนนี้ถูกจัดให้อยู่ในระดับA กับC และอยู่ที่ค่ายฮูเบนมายี่สิบปีเต็ม ”
เย่เฉินถาม“การเข้าร่วมกับค่ายฮูเบนนั้น มีผลดีกับพวกคุณยังไง ？”
ต้วนลี่เย่พูดอธิบาย“การเข้าร่วมกับค่ายฮูเบนนั้นมีผลประโยชน์มากมาย ประการแรกคือเข้าร่วมกับค่ายฮูเบน ก็เท่ากับเป็นสมาชิกคนสำคัญขององค์กร สถานะก็จะถูกจัดให้อยู่ในระดับกลางค่อนไประดับสูง ประการที่สองหลังจากที่เข้าร่วมกับค่ายฮูเบนแล้ว จะมียอดฝีมือแดนมิติเป็นอาจารย์ผู้ฝึกสอนส่วนตัว ช่วยให้มีทักษะการฝึกฝนที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้น นอกจากนั้นก็ยังได้รับยาที่ทำให้ผลการฝึกฝนนั้นสูงขึ้น และร่างกายก็แข็งแรงขึ้นอีกด้วย ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...