ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 4999
ในตอนนี้ ต้วนลี่เย่ที่พูดถึงค่ายฮูเบน ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเสียใจ“จนตอนนี้ผมก็ยังนึกเสียดาย เสียดายการฝึกฝนในตอนที่อยู่ค่ายฮูเบน ไม่สามารถที่จะบรรลุถึงมาตรฐานของค่ายฮูเบนได้ หากยี่สิบปีที่อยู่ที่นั่น สามารถบรรลุถึงแดนมืดชั้นสี่ได้ อย่างนั้นผมก็จะอยู่ต่อได้อีกสิบปี หรือมากกว่านั้น……”
เย่เฉินในตอนนี้ก็เพิ่งจะมาตระหนักรู้
ไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดีเหมือนตัวเอง สามารถควบคุมปราณทิพย์ได้อย่างรวดเร็ว และมีความแข็งแกร่งที่เหนือกว่านักบู๊ทุกคน
และนักบู๊ส่วนใหญ่ เพื่อให้ผลการฝึกฝนนั้นพัฒนาไปยิ่งขึ้น ก็จะเพียรพยายาม ไม่หยุดที่จะบำเพ็ญตน
สำหรับคนเหล่านี้ โอกาสในการฝึกฝนอันยอดเยี่ยมของค่ายฮูเบน มันคือการออกแบบมาเพื่อพวกเขาโดยเฉพาะ ไม่เพียงมีทรัพยากรต่างๆให้กับพวกเขา ที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเขาได้ฝึกฝนมันอย่างอุตสาหะและมีสมาธิอย่างเต็มที่ ไม่มีช่วงเวลาของกลางวันและกลางคืนมารบกวนการฝึกฝน
สำหรับนักบู๊ส่วนใหญ่ที่มีจิตใจมุ่งมั่นในการฝึกฝน มีโอกาสแบบนี้ ไม่เพียงจะไม่ต่อต้านและเกลียดชัง แต่ยังไม่ยอมแลกมันกับอะไรทั้งนั้น
คิดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเย่เฉินก็นึกถึงการใช้วิธีแผ่นดินไหวของหลี่ญ่าหลินขึ้นมา ที่มาตรวจจับฐานที่มั่นของห้าสี่เจ็ด จากนั้นเขาก็ถามต้วนลี่เย่“ในยี่สิบปีที่อยู่ค่ายฮูเบนของคุณ เคยมีเหตุการณ์แผ่นดินไหวหรือสึนามิหรือเปล่า？”
“แผ่นดินไหว？สึนามิ？” ต้วนลี่เย่ส่ายหน้า“ผมไม่รู้สึกเลย ……ที่ค่ายฮูเบน เวลาส่วนใหญ่ของเราใช้ไปกับการฝึกฝน สิ่งต่างๆรอบตัวที่เกิดขึ้นแทบไม่ได้สนใจมันเลย ดังนั้นจึงไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับมันสักเท่าไร”
เมื่อเย่เฉินได้ยิน ก็อดที่จะรู้สึกผิดหวังขึ้นมาไม่ได้เล็กน้อย
เขารู้ ว่าต้วนลี่เย่ถูกตัวเองจุดสังเกตทางจิตวิทยาไปแล้ว ไม่มีทางที่จะปกปิดใดๆทั้งนั้น
ต้วนลี่เย่ครุ่นคิด แล้วกล่าว“ยี่สิบปีที่ผมอยู่ ก็มีประมาณเกือบสามสิบคนได้ ในระยะเวลาเดียวกันก็น่าจะยี่สิบคนได้ ”
เย่เฉินขมวดคิ้วและถาม“ นั่นก็หมายความว่า ค่ายฮูเบนอย่างน้อยๆก็ได้ฝึกฝนยอดฝีมือแดนมืดอยู่เกือบหลายสิบคน”
“ใช่”ต้วนลี่เย่พยักหน้า“น่าจะมีอยู่เกือบสี่สิบถึงห้าสิบคนเป็นอย่างต่ำ ”
เย่เฉินรู้สึกทึ่งกับองค์กรที่ทรงพลังนี้ และรู้สึกแปลกใจอยู่ด้วยเล็กน้อยก็จึงเอ่ยถาม“ในเมื่อองค์กรพั่วชิงมียอดฝีมือแดนมืดมากมายแบบนี้ ทำไมภารกิจทั้งสองครั้งนี้คนที่ถูกส่งมา ถึงไม่มีคนที่อยู่ในแดนมืดเลย？”
ต้วนลี่เย่พูดอธิบาย“แม้ยอดฝีมือแดนมืดจะมีมากมาย แต่คนจำนวนเกือบครึ่ง ได้ถูกส่งไปที่ค่ายติดอาวุธ เห็นว่าจะให้ไปอยู่ในส่วนกลางขององค์กร ที่เหลือ ส่วนหนึ่งก็จะถูกส่งไปอยู่องครักษ์เสื้อแพร ส่วนหนึ่งก็กระจายไปตามหน่วยบัญชาการกองทัพทั้งห้า ยอดฝีมือแดนมืดที่ถูกส่งไปในหน่วยบัญชาการกองทัพต่างๆ อันที่จริงก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น และผู้บัญชาการของแต่ละหน่วยบัญชาการกองทัพ ก็จะเอายอดฝีมือแดนมืดมาไว้ข้างกายตัวเองเพื่อให้มาเป็นองครักษ์คนสนิท ให้คนสองสามคนไปเป็นทูตพิเศษ อย่างผมที่ออกไปทำภารกิจต่างๆข้างนอก ดังนั้นโดยภาพรวมแล้วจำนวนยอดฝีมือแดนมืดนั้นมีไม่เพียงพอกับความต้องการ”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...