เย่เฉินรู้ว่าต้วนลี่เย่ไม่สามารถพูดโกหกได้ ด้วยเหตุนี้จึงถามเขาว่า: "คุณรู้ไหมว่าสำนักงานใหญ่ขององค์กรพั่วชิงอยู่ที่ไหน?"
"ไม่รู้" ต้วนลี่เย่ส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: "ฉันไม่เคยไปที่สำนักงานใหญ่โดยสิ้นเชิง เคยไปเพียงแค่ค่ายฮูเบน แต่ว่าค่ายฮูเบนอยู่ที่ไหนฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"
พูดจบ ต้วนลี่เย่ก็กล่าวอีกว่า: "กระทั่งฉันก็ไม่รู้ตำแหน่งที่เป็นรูปธรรมของหน่วยบัญชาการกองทัพขวาในอิตาลีด้วยซ้ำ การแยกข้อมูลขององค์กรนั้นเข้มงวดมาก คนระดับไหนก็สามารถรู้ได้เพียงเรื่องราวที่ควรจะรู้ในระดับนั้น ระดับความลับที่สูงขึ้นเพียงเล็กน้อย พวกเราล้วนไม่อาจรู้ได้
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดหัว ดูท่าองค์กรพั่วชิงแห่งนี้ จะมีที่ชัดเจนเกินไปจริงๆ อีกทั้งระบบการเก็บความลับภายในก็มีความเข้มงวดอย่างมาก
ต้วนลี่เย่ก็นับว่าเป็นระดับสูงขององค์กรพั่วชิง แต่ไม่รู้ว่าสำนักงานใหญ่อยู่ที่ไหน แล้วก็ไม่รู้ว่าสำนักงานย่อยที่ตนเองสังกัดอยู่ที่ไหน ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจึงจะสามารถไล่ตามแหล่งกำเนิดเรื่องราวได้
หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง เย่เฉินก็ถามเขาต่อไปว่า: "แผนการและการจัดวางแผนงานของพวกคุณในตุรกีเป็นลักษณะอย่างไร?"
ต้วนลี่เย่ตอบกลับว่า: "ตุรกีเป็นห่วงโซ่อุปทานที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษสำหรับฐานทัพไซปรัส จุดประสงค์ก็คือเป็นหลักประกันว่าการทำงานของฐานทัพไซปรัสจะเป็นปกติ โดยนำเข้าแร่ทองแดงที่ผลิตโดยฐานทัพไซปรัส มาค้ำประกันการปิดบังซ่อนเร้นของฐานทัพไซปรัส ในขณะเดียวกันก็ผ่านช่องทางการนำเข้าที่ถูกกฎหมาย เพื่อเงินทุนที่จำเป็นในการดำเนินงานของไซปรัส นอกจากนี้ พวกเรายังจะหาประโยชน์จากการขนส่งแร่ทองแดงทางเรือ เพื่อแอบจัดหาสินค้าและวัตถุดิบประจำวันที่จำเป็นไปให้ฐานทัพไซปรัส บนเรือลำนี้มีสินค้าและวัตถุดิบสองพันตัน ที่จะถูกส่งไปยังฐานทัพไซปรัสอย่างลับๆ"
เย่เฉินถามอีกว่า: "สินค้าและวัตถุดิบจำนวนสองพันตันที่คุณพูดถึงนี้ มันคืออะไรกันแน่?"
จะว่าไปแล้ว องค์กรยิ่งใหญ่ ก็จะยิ่งคำนึงถึงรายละเอียดได้ยาก
แต่องค์กรพั่วชิงที่มีขนาดใหญ่มหึมาเช่นนี้ กลับสามารถจัดการรายละเอียดทุกประเภทได้ดีมาก ยอดเยี่ยมมากจริงๆ
เรื่องการใช้พลังงานนี้ ในกรณีที่มีคนจับสังเกต ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะมองออกถึงเงื่อนงำในนั้น
บ่อยครั้งที่ตำรวจวิเคราะห์ข้อมูลสถิติการใช้ไฟฟ้าของอาคารที่พักอาศัย แล้วพบว่าการใช้ไฟฟ้าของครัวเรือนหนึ่ง สูงกว่าครัวเรือนในประเภทเดียวกันของเพื่อนบ้าน เมื่อตรวจสอบจึงพบว่า มีการเพาะปลูกพืชต้องห้ามในบ้านด้วยหลอดฟลูออเรสเซนต์กำลังสูง

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
ตอนนี้กุต้องมาอ่านละครลิงโง่ๆ ภายในตระกูลเซียวใช่ไหม กุต้องเลื่อนให้พ้นๆอ่ะ...
ขัดใจกับไแคนครอบครัว เซียวชูหรันชิบหาย ไม่ว่าใครก้โง่จนใสซื่อ ไอฉางควรก็ปิดแหก ไอหม่าหลันก็น่าเงิน สุดท้ายครอบครัวนี้แม่งไม่สมประกอบทุกตัว...
แทนทีจะแยกออกไปอยู่คนเดียว ถ้าก้เป้นฉางควนอยากอยู่กับรักแรกก้ต้องลงทุน แต่นี่มึงยังไม่กล้ากับหม่ากันเลย กลัวจนขึ้นมาสมอง แล้วหวังอยากจะอยุ่กับหานเหมยชิง อยากจะระลึกความหลัง เห้นแก่ตัวเกินไปไอห่า กลัวหม่าหลันแค่ตาย ปอดแหกแบบนี้มึงก้อยุ่กับอีหม่าหลันไปเถอะ สมน้ำหน้าแบ่งทำเพื่อรักแรกมึงยังไม่กล้าทำเลย แล้วหวังจะอยุ่กับเหมยชิง...
ไอเซียวฉาวควนแม่งมาหวงก้างจัด เฮ่อกับหารเหม่ยชิงโครตเหมาะกันอยากให้2คนนี้คบกันมาก ไอเซียวฉางควนกับอีแค่หม่าหลันมคงยังไม่กล้า แล้วนยังจะคิดอยุ่กับหานเหม่อยชิง มึงปอดแหกแบบนี้มึงก้ไม่มีวันสมหวังหรอก ไอโง่...
ผญ.เรื่องนี้แม่งหลงตัวเองทั้ง มีแค่ตงเสวี่นร ชูกรัน กูซิวอี๋ นอกนั้นหลงตัวเองชิบหาย...
นิยายเรื่องนี้สร้างเป็นละครสั้นหรือยัง...
อัพเดตตอนใหม่ทีครับ...
อ่านมาจะ4พันตอนละพระนางยังไม่ำด้กันเลย นิสัยพระเอกก็สุดๆยังดีเนื้อเรื่องสนุก...
อ่านต่อได้ตรงไหนครับ...
สงสารหวังเจิ้งกาง หลังจากมอบบ้านมอบรถให้เย่เฉิน ก้ไม่เห็นเยเฉินพูดถึงเลย เหมือนเป็นตัวประกอบ ตอนแรกๆ 555...