ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5001

เย่เฉินรู้ว่าต้วนลี่เย่ไม่สามารถพูดโกหกได้ ด้วยเหตุนี้จึงถามเขาว่า: "คุณรู้ไหมว่าสำนักงานใหญ่ขององค์กรพั่วชิงอยู่ที่ไหน?"

"ไม่รู้" ต้วนลี่เย่ส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: "ฉันไม่เคยไปที่สำนักงานใหญ่โดยสิ้นเชิง เคยไปเพียงแค่ค่ายฮูเบน แต่ว่าค่ายฮูเบนอยู่ที่ไหนฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน"

พูดจบ ต้วนลี่เย่ก็กล่าวอีกว่า: "กระทั่งฉันก็ไม่รู้ตำแหน่งที่เป็นรูปธรรมของหน่วยบัญชาการกองทัพขวาในอิตาลีด้วยซ้ำ การแยกข้อมูลขององค์กรนั้นเข้มงวดมาก คนระดับไหนก็สามารถรู้ได้เพียงเรื่องราวที่ควรจะรู้ในระดับนั้น ระดับความลับที่สูงขึ้นเพียงเล็กน้อย พวกเราล้วนไม่อาจรู้ได้

เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปวดหัว ดูท่าองค์กรพั่วชิงแห่งนี้ จะมีที่ชัดเจนเกินไปจริงๆ อีกทั้งระบบการเก็บความลับภายในก็มีความเข้มงวดอย่างมาก

ต้วนลี่เย่ก็นับว่าเป็นระดับสูงขององค์กรพั่วชิง แต่ไม่รู้ว่าสำนักงานใหญ่อยู่ที่ไหน แล้วก็ไม่รู้ว่าสำนักงานย่อยที่ตนเองสังกัดอยู่ที่ไหน ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรจึงจะสามารถไล่ตามแหล่งกำเนิดเรื่องราวได้

หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง เย่เฉินก็ถามเขาต่อไปว่า: "แผนการและการจัดวางแผนงานของพวกคุณในตุรกีเป็นลักษณะอย่างไร?"

ต้วนลี่เย่ตอบกลับว่า: "ตุรกีเป็นห่วงโซ่อุปทานที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษสำหรับฐานทัพไซปรัส จุดประสงค์ก็คือเป็นหลักประกันว่าการทำงานของฐานทัพไซปรัสจะเป็นปกติ โดยนำเข้าแร่ทองแดงที่ผลิตโดยฐานทัพไซปรัส มาค้ำประกันการปิดบังซ่อนเร้นของฐานทัพไซปรัส ในขณะเดียวกันก็ผ่านช่องทางการนำเข้าที่ถูกกฎหมาย เพื่อเงินทุนที่จำเป็นในการดำเนินงานของไซปรัส นอกจากนี้ พวกเรายังจะหาประโยชน์จากการขนส่งแร่ทองแดงทางเรือ เพื่อแอบจัดหาสินค้าและวัตถุดิบประจำวันที่จำเป็นไปให้ฐานทัพไซปรัส บนเรือลำนี้มีสินค้าและวัตถุดิบสองพันตัน ที่จะถูกส่งไปยังฐานทัพไซปรัสอย่างลับๆ"

เย่เฉินถามอีกว่า: "สินค้าและวัตถุดิบจำนวนสองพันตันที่คุณพูดถึงนี้ มันคืออะไรกันแน่?"