ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5002
และบ้านสามห้องนอนแบบนั้น แต่ใช้ปริมาณน้ำและก๊าซธรรมชาติเท่ากับคนยี่สิบสามสิบคนในหนึ่งเดือน เมื่อพบความผิดปกติเช่นนี้ เมื่อเข้าไปตรวจสอบสถิติส่วนมากก็คือที่ซ่องสุมหลบซ่อนขององค์กรแชร์ลูกโซ่ และบุคลากรแชร์ลูกโซ่ยี่สิบสามสิบคนแออัดกันอยู่ในบ้านที่มีสามห้องนอนหนึ่งห้องรับแขก
ฉะนั้น หากเหมืองแร่ทองแดงแห่งนี้ไม่ต้องการเปิดเผยเบาะแสต่างๆ เช่นนั้นการใช้พลังงานและวัตถุดิบที่ซื้อตามสาธารณะทั้งหมด กระทั่งขณะที่ปล่อยออกมา จะต้องสอดคล้องกับขนาดคนสามร้อนคนจึงจะไม่ทำให้คนเห็นถึงความผิดปกตื
ไม่เช่นนั้น ถ้าหากมีตัวบ่งชี้ใดๆ ว่าผิด ก็อาจจะถูกศัตรูสังเกตเห็นได้
นี่จึงทำให้เย่เฉินตระหนักได้ว่า การดำเนินการจำนวนมากของตนเองก่อนหน้านี้ อันที่จริงมีจำนวนมากที่ขาดรายละเอียดที่คล้ายคลึงกัน ไม่ว่าจะเป็นการขายทอดตลาดยาอายุวัฒนะ หรือบริษัทผลิตยาเก้าเสวียนซึ่งเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกในช่วงเวลานี้ อันที่จริงแล้วก็ค่อนข้างเกินจริง ถ้าหากถูกองค์กรพั่วชิงจับจ้อง การค้นหาตัวเองก็เป็นเพียงแค่เรื่องของเวลา
เวลานี้ ต้วนลี่เย่ก็เอ่ยปากขึ้นอีกว่า: "เออใช่ ในบรรดาสิ่งของที่ฉันนำติดตัวมาด้วยในครั้งนี้ ยังมียาแก้พิษที่เตรียมให้สำหรับพวกเขาด้วย"
เย่เฉินถามเขาว่า: "ยาแก้พิษทำการผลิตในตุรกีเหรอ?"
"ไม่ใช่" ต้วนลี่เย่ส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: "ยาแก้พิษคือให้คนส่งมาที่ตุรกี แต่ส่งมาจากที่ไหน ฉันก็ไม่รู้ชัดเจน"
พูดจบ ต้วนลี่เย่ก็กล่าวอีกว่า: "ไม่ใช่แค่ตู้นิรภัยของพวกเราเท่านั้น ตู้นิรภัยที่อยู่ในมือขุนพลหัวเมืองของฐานทัพไซปรัสก็เช่นเดียวกัน ถึงแม้ว่าภายในตู้นิรภัยของเขาจะมียาแก้พิษฉุกเฉินสำรองอยู่ แต่ก็จะต้องยื่นคำร้องมอบอำนาจไปยังองค์กรจึงจะสามารถเปิดได้ กรณีที่ในนั้นเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นมา องค์กรก็จะเสนอให้หยุดยาแก้พิษทันที ในขณะเดียวกันก็จะทำลายยาแก้พิษภายในตู้นิรภัยด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างมากที่สุดก็ภายในหนึ่งสัปดาห์ คนทั้งหมดภายในฐานทัพก็จะต้องตาย"
เย่เฉินกล่าวถามด้วยความงุนงงเล็กน้อยว่า: "เรื่องสำคัญขนาดนี้ถูกย้ายลงโครงข่ายอินเทอร์เน็ต ถ้าหากถูกแฮกเกอร์บุกรุก เช่นนั้นก็จะไม่จบเห่เหรอ?"
"ไม่หรอก" ต้วนลี่เย่ส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า: "ที่องค์กรใช้ไม่ใช่อินเทอร์เน็ต แต่เป็นโครงข่ายดาวเทียมสื่อสารของตนเอง อีกทั้งไม่ใช่ดาวเทียมสื่อสารของพลเรือนทั่วๆ ไป แต่เป็นดาวเทียมสื่อสารทางการทหารที่ซื้อจากข้าราชการระดับสูงของสหภาพโซเวียต ผ่านช่องทางพิเศษ เมื่อตอนสหภาพโซเวียตล่มสลาย"
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
สมน้ำหน้าไอฉางควน เหมาะกับหม่าหลันดี ขี้โม้เหมือนกัน ว่าคนที่มีความสามารถว่ากระจอกเหมือนกัน หลงตัวเองเหมือนกัน พูดมาได้ไงมึงกับหานเหมยชิงเป้นคู่ฟ้าประทาน 5555 สมล่ะที่คบกังหม่าหลันได้...
ทั้งที่เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่า ตัวใหญ่ก็ว่า แต่กลัวกับอีหม่าหลันพูดขู่แค่นี้เนี่ยน่ะ ไม่น่าเกิดเป็นผู้ชายเลยมึงไอเชียวฉางควน กูคิดว่าเป็นตุ๊ด ปากบอกรอเหมยชิงมานาน อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ อยากจะมีเพศสัมพันธ์อยากจะอยู่กับเหมยชิง อยากแต่งงานกะเหมยชิงอีกครั้ง ทั้งที่เหมยชิงยอมกลับมาหาเพื่อมึง แต่มึงกลับไม่กล้าทำไรกะอีหม่าหลันสักอย่าฃ แค่หม่าหลันพูดขู่ว่าจะไปหาเรื่องเหมยชิง แทนที่จะให้เหมยชิงจ้างบอดีการ์ดมา อีหม่าก้ทำไรไม่ได้ล่ะ หรือไอฉางควนปกป้อง สู้กันจริงๆหม่าหลันก้สู้คงไม่ได้หรอก ทำมึงกลับกลัวหัวหด ชาตินี้ก้คงไม่ได้อยุ่กับคนรักหรอก ฝันไปเถอะมึง กระจอก...
ไม่ใช่ว่าข้อมูลของเย่เฉิน ตอนตั้งแต่9ขวบจนถึงปัจุบัน ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่ลบไปแล้วไม่ใช่หรอหรือเก้บซ่อนไว้ ถ้า้ป้นอย่างงี้ แสดงว่าองกรพั้วชิงก้สามารถหาได้เช่นกันดิ ถ้างั้น ไม่ใช่ว่าถังซื่อไห่มันลบออกข้อมูลตอนเด้กของพระเอกออกไปหรอกหรอ -.-"...
พูดมาได้ไงไม่ได้หวังเกินตัว แต่อยากมีลูกกะเย่เฉิน ถึงกับขนาดที่ว่าจะแอบมีความสัมพันกับพระเอกตอนหลับ แบบนี้ไม่ได้เรียกหวังเกินตัวเลยงั้นอ่าดิ 555 ผมชอบอ่านเรื่องโรงแมนติกน่ะ เพราะมันพอดี แต่เรื่องนี้อ่านแล้วไม่ฟินอ่ะ เรื่องความรักชายหญิง เพราะมันลุกหนักเกินไปจน จนไม่มีให้ลุ้นอาะ...
ไม่เข้าใจจริง ว่าทำไมต้องให้พระเอกชดเชย หรือชดใช้ความรักให้หญิงสาวพวกนี้ ถ้าเป้นกุ้ซิวอี้พอยอมรับได้เพราะ เป้นคู่หมั่นพระเอก แต่พวกที่เข้ามาหาพระเอก พระเอกก้แค่ช่วยไปเท่านั้น ให้จะได้สะดวกต่อการทำงานร่วมกัน ไม่ได้ช่วยเพราะรัก แต่พวกหล่อนกับบอกให้ชดใช้ ทั้งที่ที่พวกหล่อนมารักพระเอกแท้ๆ แต่กลับจะให้พระเอกชดใช้เนี่ยน่ะ...
เฮเลน่า แม่งก่น่ารังเกียจเกิ้น...
เฮเลน่ามึงก้ฝันกลางวันเกิ้น ถามหน่อยสู้ไรกับนานาโกะหรือกู้ซิวอิ้วอีกได้บ้าง เรื่องนี้ผู้หญิงแม่งก้มโนเก่งเกิน คิดว่าจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับพระเอก 555...
แล้วตู้ไหชิง ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไอซูเต้าขอแต่งงานหรอ ไม่รู้คนเขียน หรือคนแปลที่แปลมั่ว ซูเต้า ไม่เคยขอใครแต่งงาน แล้วไห่ชิงนั้นไม่ได้เรียกว่าขอแต่งงานหรอกหรอ 555...
พระเอกมันเป้นห่วงความรุ้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น ไม่อยากให้เศร้าใจมากขนาดนี้น ทำไมไม่แต่งงานกับนานาโกะไปเลยล่ะ ขัดใจ ถ้าเป้นครอบครัวอื่นอยากยกความดีความชอบให้ลูกสาวอีกฝ่ายก้ไมาแปลก แต่ครอบครัวนานาโกะยังไงต่อให้ไม่ยกความดีความชอบให้นานาโกะ พ่อนานาโกะก้รักนานาโกะมากอยุ่ล่ะ แคร์ความรู้สึกนานาโกะมากขนาดนั้น แต่งงานไปนานาโกะไปเลย ได้จบๆ 555...
บางที อ.ก้เขียนลำเอียงเกินไป วานพั่วจวิ้นทำงานแค่ตายจนกว่าจะได้ยามา แต่ซูรั่วรี่ไม่ได้ทำไรเลย มาถึงก้ได้ยาล่ะ 555...