ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5006

ต้วนลี่เย่ตอบว่า: "เด็กที่เล็กเกินไปยังขนาดการควบคุมตัวเอง หากปล่อยให้พวกเขาไปร่ำเรียนในโรงเรียนสังคม ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะพูดผิดทำผิดอย่างมากมาย ฉะนั้นองค์กรพั่วชิงจะทำการสอยภายในให้พวกเขาก่อน โดยสั่งสอนวิชาความรู้ให้พวกเขาไปพลาง ก็ขอให้พ่อแม่ของพวกเขาเสริมความตระหนักในเรื่องการรักษาความลับอย่างต่อเนื่อง พอหลังจากที่เด็กเริ่มออกไปเรียนมัธยมปลายข้างนอก ก็จะเริ่มให้พวกเขากินยา ทำให้พวกเขามีพิษอยู่ในร่างกาย เพื่อจะได้แน่ใจว่าควบคุมได้"

พูดจบ ต้วนลี่เย่กล่าวอีกว่า: "เพียงแต่เงินเดือนและสวัสดิการของพวกเขาดีกว่าทหารม้ากล้ามาก ประการแรกคือไม่ต้องลำบากลำบนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ อีกประการหนึ่งก็คือไม่ต้องกินยาแก้พิษอาทิตย์ละครั้ง และก็เหมือนกันกับฉัน ที่กินครึ่งปีละหนึ่งครั้ง อีกทั้งถ้าหากพวกเขาเรียนดีและยังมีความรู้ความสามารถเพียบพร้อมจริงๆ ในอนาคตหลังจากรับช่วงต่อกิจการแล้ว ก็จะสามารถทำงานเป็นคนชนชั้นสูงได้ กระทั่งมีสถานะเป็นผู้ประกอบการที่มีชื่อเสียงก็สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้ ปัจจัยในการดำรงชีวิตก็จะดีกว่าทหารม้ากล้าอย่างมาก"

เย่เฉินฟังถึงจุดนี้ ก็เข้าใจในทันที

เมื่อเป็นเช่นนี้ ป้าเล็กคนนั้นของตนเอง รวมทั้งครอบครัวของเธอ ก็น่าจะไม่ได้เป็นสมาชิกระดับสูงอะไรในองค์กรพั่วชิง และมีความเป็นไปได้ที่จะเป็นลูกหลานของทหารม้ากล้า มีเพียงพวกเขาที่มีโอกาสใช้ชีวิตอย่างคนปกติในโลกแห่งความเป็นจริง

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เย่เฉินถามต้วนลี่เย่ว่า: "หลายปีมานี้ที่คุณอยู่ในองค์กรพั่วชิง เคยได้ยินว่าองค์กรพั่วชิงนำคนส่งมาในสังคมหรือไม่ แล้วหลังจากนั้นก็จงใจทำให้คนคนนี้ใกล้ชิดและแต่งงานกับคนคนหนึ่งโดยเฉพาะ ทำให้กลายเป็นสายลับที่องค์กรพั่วชิงแฝงอยู่ข้างตัวของอีกฝ่าย?"

"เคยได้ยินครับ" ต้วนลี่เย่พยักหน้าแล้วกล่าวว่า: "เรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาอย่างมาก ลูกชายลูกสาวของทหารม้าเหล่านี้หลังจากถูกส่งเข้าไปในสังคม องค์กรพั่วชิงก็จะกำหนดระบบคะแนนสำหรับพวกเขา เพียงแค่สร้างคุณงามความดีต่อองค์กรพั่วชิงก็จะสามารถรับคะแนนเพิ่มได้ คุณงามความดียิ่งมาก คะแนนก็ยิ่งเยอะ"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน