ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5024

พูดจบ เย่เฉินก็พูดด้วยท่าทีเคร่งขรึม“คงคุณไม่รู้ เมื่อครู่ผู้นำธงกลาง ได้บอกความจริงเรื่องยาแก้พิษ กับแผนการที่พวกคุณมีให้ผมได้รู้หมดแล้วอย่างละเอียด เมื่อเทียบกับการต่อต้านองค์กรพั่วชิง แล้วหนีให้ไกลสุดขอบฟ้า เขาปรารถนาที่จะอยู่องค์กรพั่วชิงมากกว่า แล้วไต่เต้าให้สูงขึ้นไป”

ดวงตาหลี่เนี่ยนจงเบิกกว้าง พูดโพล่งออกมา“ท่าน……นี่……นี่มันเรื่องจริงเหรอครับ？！”

“แน่นอน”เย่เฉินพยักหน้ารับ แล้วบอกเล่าเรื่องที่ได้พูดคุยกันกับผู้นำธงกลางให้หลี่เนี่ยนจงได้รับรู้

เมื่อหลี่เนี่ยนจงฟังจบก็เดือดดาลขึ้นมา พูดอย่างขุ่นเคือง“ ไอ้ชั่วหม่าเฉินเฟย คิดที่จะทรยศหักหลังทหารม้ากล้าทุกคน！ฉันจะต้องฆ่ามันเองกับมือ！”

เย่เฉินพูดเสียงเรียบ“ในทหารม้ากล้า คนแบบเขานั้นมีอยู่ไม่น้อย ！”

นิ่งไปชั่วครู่ เย่เฉินก็พูดต่อ“จากที่เขาพูดมา ที่เขามั่นใจได้ก็มีอยู่อย่างน้อยสิบกว่าคน ส่วนพวกที่ยังไม่แน่ใจ หรือที่ยังโลเลแต่จะตัดสินใจเลือกทรยศทหารม้ากล้าในวินาทีสำคัญนั้น รวมๆกันแล้วก็มองข้ามไปไม่ได้เลย ！”

“ตอนนี้ผมอยากให้ทหารม้ากล้าและทหารหน่วยกล้าตายทุกคน ผนึกกำลังความร่วมมือกัน แสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นดั่งหอกคมที่ฝังอยู่ภายในองค์กรพั่วชิง ！”

“ทว่า อยากจะบรรลุเป้าหมายนี้ ก็ต้องแน่ใจให้ได้ก่อนว่าในบรรดาพวกคุณทุกคนไม่มีหนอนบ่อนไส้ปะปนอยู่！”

“ไม่อย่างนั้นแล้ว หากเกิดมีคนแอบส่งข่าวออกไป ก็จะนำพาหายนะมาให้พวกคุณทุกคนได้ ！”

เย่เฉินไม่คิดว่า การคิดถึงคนทรยศของหลี่เนี่ยนจง จะทำให้นึกไปถึงอู๋ซานกุ้ยบุคคลเมื่อหลายร้อยปีก่อน

แต่ทว่า เขาก็เข้าใจความหมายที่มีในนั้นได้ทันที

บรรพบุรุษของทหารม้ากล้าเหล่านี้ คงมีจำนวนไม่น้อยที่เป็นคนในสมัยราชวงศ์หมิงใต้ ราชวงศ์หมิงใต้เป็นราชวงศ์สุดท้ายของชาวฮั่น สำหรับชาวฮั่นในสมัยนั้น อู๋ซานกุ้ยเป็นขุนนางที่กังฉินที่สุด

เขาไม่เพียงทำเพื่อชื่อเสียงและความมั่งคั่งของตัวเอง แต่ยังเปิดประตูเมืองให้กองทัพชิงเข้ามา แย่งชิงดินแดนของชาวฮั่น และยังเป็นผู้นำทัพของกองทัพชิง ทำเรื่องที่ผิดอย่างมหันต์ กับพี่น้องร่วมแผ่นดินของตัวเอง