ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 503

บทที่ 503

เหอเหลียนทรุดลง

ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า เย่เฉินที่ดูไม่เป็นอันตรายใดๆ จะเป็นคนที่ใช้วิธีโหดเหี้ยมเช่นนี้!

เขาหักนิ้วทั้งสิบของตน แล้วยังจะเล่นเป่ายิ้งฉุบอีก ตนก็ออกได้แค่กระดาษ แบบนี้เล่นไปไม่เท่าไหร่ก็ต้องแพ้ๆไปเท่านั้นแน่ๆ?

เย่เฉินมองไปที่เหอเหลียน พูดด้วยสีหน้าที่่ไร้อารมณ์ว่า “มา เริ่มได้”

พูดจบ เย่เฉินก็สะบัดมือไปมา ปากก็พึมพำพูดว่า “เป่ายิ้งฉุบ!”

ทันทีที่สิ้นเสียง เขาก็ทำมือเป็นรูปกรรไกรทันที

ส่วนเหอเหลียนนั้นก็ไม่มีปัญญาที่จะบังคับนิ้วมือตนเองได้ จึงได้แต่มองไปที่เย่เฉินด้วยสายตาที่ไร้ความรู้สึกเหมือนกับตอนที่เสียแม่ไปอย่างไงอย่างงั้น

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ผมออกกรรไกร คุณออกกระดาษ นั่นก็แปลว่าผมชนะแล้วน่ะสิ คุณติดเงินผมสิบล้านแล้วนะ”

พูดเสร็จ เย่เฉินก็พูดต่อว่า “มา เรามาเล่นตาที่สองกันเถอะ”

“เป่า ยิ้ง ฉุบ!”

“โอ้ ผมชนะอีกแล้ว คุณติดเงินผมยี่สิบล้านแล้วนะ”

“มา ตาที่สาม!”

“เป่า ยิ้ง ฉุบ!”

“คุณนี่ซื่อสัตย์เสียจริงนะ ทำไมออกแต่กระดาษล่ะ?ช่วยไม่ได้จริงๆ คุณติดเงินผมสามสิบล้านแล้วนะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน