เมื่อเย่เฉินเห็นสีหน้าของทุกคนที่ดูตื่นตกใจ กับท่าทีที่ร้อนรน ก็จึงเอ่ยพูดขึ้นเสียงเรียบ“บอกทุกคนตามตรงแล้วกัน ผมไม่ใช่ทูตพิเศษขององค์กรพั่วชิง ทูตพิเศษตัวจริง ได้ถูกผมควบคุมตัวเอาไว้แล้ว ตอนนี้ ทหารม้ากล้าทุกคนได้กล่าวปฏิญาณถวายความจงรักภักดีกับผมแล้ว เราจะร่วมกันต่อต้านองค์กรพั่วชิง ดังนั้นที่ผมมาที่นี่ อยากจะมาถามทุกคน ยินดีที่จะทำแบบพวกเขาไหม ร่วมกันต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับผม?!”
ทันทีที่เย่เฉินพูดคำนี้ออกมา สถานที่นี้ก็เกิดความโกลาหลขึ้นมา!
ไม่มีใครคิดว่า จะมีเรื่องเหลือเชื่อแบบนี้เกิดขึ้นได้ !
ในขณะที่ซ่าจิ่วหลิงยังคงตื่นตะลึง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม“คุณผู้ชายท่านนี้ หากสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง งั้นพวกเราทุกคน ก็คงอยู่ไม่พ้นวันนี้แล้ว ต่อให้คุณจะได้ยาแก้พิษมาจากทูตพิเศษตัวจริง ก็ทำให้เราอยู่รอดไปได้แค่อีกหนึ่งอาทิตย์เท่านั้น ถึงเราจะอยากต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับคุณแค่ไหน เกรงว่าก็คงเหลือบ่ากว่าแรงแล้ว”
คำพูดของซ่าจิ่วหลิง ทำเอาทหารหน่วยกล้าตายที่ยังคงช็อกอยู่ ก็รู้สึกหดหู่อย่างมากขึ้นในทันที
ทุกคนต่างรู้กันดี ว่าสิ่งที่ซ่าจิ่วหลิงพูดนั้นถูกต้องทุกอย่าง
เมื่อไม่มียาแก้พิษ พวกเขาก็จะต้องตายเพราะพิษนั้น ต่อให้พวกเขาจะอยากสู้จนตัวตายกับองค์กรพั่วชิงแค่ไหน คงรอไม่ถึงวันที่จะได้ต่อสู้กับศัตรูกันจริงๆ
ในตอนนี้เย่เฉินหันมองไปที่ซ่าจิ่วหลิงกับทหารหน่วยกล้าตายคนอื่นๆ ถามอย่างสงสัย“พวกคุณยินดีจะถูกองค์กรพั่วชิงควบคุมไปตลอดชีวิต หรือยอมสู้จนตัวตายกับพวกเขา?”
ซ่าจิ่วหลิงพูดโพล่งออกมา“เราย่อมต้องอยากสู้จนตัวตายกับพวกเขาอยู่แล้ว แต่เรามีโอกาสแบบนี้ที่ไหนกัน?ตลอดหลายร้อยปี ทหารหน่วยกล้าตายถูกองค์กรควบคุมอย่างแน่นหนา ยังไม่ต้องพูดถึงที่อยู่อาศัยกว่าหลายร้อยปีที่เหมือนคุกนี้ แค่พิษที่มีในร่างกาย ก็ทำให้เราขัดขืนอะไรไม่ได้แล้ว อย่าว่าแต่ต่อต้านองค์กรพั่วชิงเลย แค่ต่อต้านทหารม้ากล้า แล้วหลบหนีออกไปจากที่นี่เรายังทำไม่ได้เลย……”
เย่เฉินหัวเราะ ถามขึ้นเสียงดัง“หากผมสามารถจะกำจัดพิษที่มีในร่างกายของทุกคนออกให้หมดได้ ทุกคนยินดีที่จะต่อสู้กับพวกเขาจนถึงที่สุดไหม?”
ซ่าจิ่วหลิงพูดอย่างไม่ลังเล“หากท่านสามารถกำจัดพิษที่มีในร่างกายของเราได้จริงๆ ผมซ่าจิ่วหลิงจะขอติดตามท่าน และขอยอมเป็นม้ารับใช้ท่านตลอดไป!”
เย่เฉินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วกวาดตามองไปรอบๆ เอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง“ คนอื่นๆที่เหลือล่ะ?ยินดีไหม?”
ทุกคนในตอนนี้ต่างพากันมองหน้ากัน
แม้แต่ซ่าจิ่วหลิงเองที่ได้ยินคำนี้ ภายในใจก็อดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว
เขาเองก็ไม่สามารถที่จะแยกแยะได้ ว่าเย่เฉินนั้นเป็นศัตรูหรือมิตร
เย่เฉินในตอนนี้หยิบเอายาแก้พิษเม็ดหนึ่งออกมา มองไปที่ซ่าจิ่วหลิง แล้วพูดเสียงเรียบ“ในเมื่อคุณเป็นคนประกาศจุดยืนคนแรก งั้นคุณก็มาเป็นตัวอย่างให้พวกเขาดูหน่อยแล้วกัน”
พูดจบ เขาก็โยนยาแก้พิษไปให้ซ่าจิ่วหลิง แล้วพูดเสียงดัง“กินยาแก้พิษนี้เข้าไป ก็จะสามารถกำจัดพิษที่มีในร่างกายออกไปได้ทั้งหมด กล้าที่จะลองไหม คุณตัดสินเองได้เลย !”
ซ่าจิ่วหลิงเอื้อมมือไปคว้ายาแก้พิษที่ถูกโยนลงมา มองเพียงแค่แวบเดียว ก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเล“กว่าหลายร้อยปีที่ผ่านมา ท่านเป็นคนนอกคนแรกที่ค้นพบสถานที่แห่งนี้ เพียงแค่สิ่งนี้ ผมซ่าจิ่วหลิงก็เชื่อท่านแล้ว!”
พูดจบ โดยไม่ลังเล เขาก็เอายาแก้พิษนี้เข้าปากไปทันที!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน
หม่าหลังนเอ๋ย หม่าหลัน!! คุณมึงมีสิทธิ์ไปสอนคนอื่นด้วยหรอ ตัวคุณมึงเองยังทำที่พูดไม่ได้เลย ยังมีน่าไปสอนคนอื่น 555 สนุกมาๆเลยครับ เรื่องแรกเลยที่อ่านแล้วอินขนาดนี้ ขอบคุณที่ทำออกมาให้อ่านครับ แต่ปรับให้ผญ.ที่เข้าหาพระเอก ไม่ต้องลุกหนักเกินไป มันดูน่าเบื่อ ดูขัดใจกับคนอ่าน เรื่องรักที่มีแต่พระเอกเข้าใจได้ แต่เรื่องที่อ่อยพระเอกขั้นสุด มันดูน่าเบื่อเกินไป ไม่ฟิน...
หม่าหลังนมากก...
สะใจมากกก...
หม่าหลันมันไม่ได้ไร้เดียงสาต่อโลกหรอก แต่เขียนให้ถูกคือหม่าหลันมันโง่นั้นเอง เข้ามหาลัยมีชื่อเสียงได้ไง โง่ดักดานขนาดนี้ อาจารย์ที่เขียน ก้เขียนให้อีหม่าหลันดูดีเกิ้น 555...
เอาตรงๆน่ะ ผมชอบที่พระเอกมีสาวมาติด แบบเป็นปกติ หลงรักพระเอกโงหัวไม่ขึ้นผมไม่ขัดใจหรอก มาขัดใจตอนคือแบบผญ เรื่องนี้มีนลุกหนักเกินไป จนทำใจอ่านแล้วขัดใจ ถ้าลุกพอประมาณแบบนี้คืออ่านสนุกเว่อร์ แต่นี่อ่อยหนักจนเกิน เกิดอาการขัดใจสุดๆ 555...
ห๊า พระเอกไปเป็นหนี้พวกหล่อนตรงไหน พวกตัวเองชอบเย่เฉินเอง เย่เฉินไม่ได้บังคับ แล้วจะให้พระเอกคืนความรักให้พวกเอ็งเนี่ยน่ะ ส่วนพระเอกกุเห้นมึงก้ปวดใจกับผู้หญิงทุกคนแหละ -.-"...
อ๋อ พึ่งรู้ว่าพระเอกไปช่วยใคร ก้คิดว่าพระเอกชอบคนนั้น ในใจมีเขาอยู่ จะหลุดกับความคิดเฟ่ยเข้อสินถึงๆด้บอกเรื่องนี้มีแต่พวกหลงตัวเอง มีแค่ชูหรันกับซิวอี้นี่แหละความรักผญ.ดี ๆม่หลงตัวเองขนาดนั้น ขอโทษด้วยครับพอดีอินไปหน่อย...
ผู้หญิงเรื่องนี้หลงตัวเองโครต เป้นเพราะชูกันเถอะ พระเอกถึงได้มีแรงผลักนั้น ไม่ใช่นานาโกะ มโนเก่งเนาะ อีเฟ่ย...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...
โครตน่าหงุดหงิด จะร้องเชี่ยไรนักหนา ร้องทั้งตอน ผญ.อยู่ข้างเย่เฉินนิสัยผญ.หมด แต่ไอนี้แม่งปัญญาอ่อน ไอหลิวม่านฉิง...