ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5040

ตั้งแต่ที่ซ่าจิ่วหลิงจำความได้ พ่อของเขาใช้การกระทำสอนเขาให้เข้าใจ ว่าชะตากรรมของทหารหน่วยกล้าตายนั้นลำเค็ญมาก แต่คนทุกรุ่นก็ยังคงยืนหยัดที่จะมีชีวิตต่อแล้วยังแพร่พันธุ์ประชากรขึ้นใหม่ โดยมีจุดประสงค์เดียว นั่นก็คือความหวังให้สายเลือดของตัวเอง ได้มีสักวัน ที่จะทำลายโซ่ตรวนนี้ขององค์กรพั่วชิง แล้วได้อิสรภาพอย่างแท้จริง

แต่เป้าหมายที่อยู่เบื้องหน้านี้เป็นภูเขาที่เรียงรายกันหลายลูก และลูกแรกที่จะต้องก้าวผ่านมันไปให้ได้ นั่นก็คือพิษในร่างกายที่จะสำแดงอาการตามระยะเวลาที่กำหนด

พิษชนิดนี้ ไม่มีคำพูดไหนที่จะบรรยายได้เลย

ไม่ว่าจะทหารหน่วยกล้าตายกี่คน ความพยายามอีกกี่รุ่น พวกเขาก็ไม่สามารถจะกำจัดพิษที่แปลกประหลาดนี้ออกไปได้

แม้ซ่าจิ่วหลิงจะไม่เคยลืมคำพร่ำสอนของพ่อ แต่ในใจของเขาก็รู้มันแก่ใจดี นี่มันไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองจะสามารถทำสำเร็จได้

แล้วเขาเองก็ได้ฝากความหวังนี้ ไปยังที่ลูกชายของตัวเองแล้ว หรือไม่ก็ลูกในอนาคตของลูกชายเขาเอง

เช่นเดียวกับความคิดของทหารหน่วยกล้าตายแต่ละยุคที่ผ่านมา แม้ตัวเองจะไม่อาจทำลายโซ่ตรวนนี้ได้ แต่ลูกของตัวเอง และลูกของลูกในอนาคตของตัวเองจะต้องมีโอกาสนี้ ขอแค่พวกเขาบรรลุเป้าหมายนี้ได้ งั้นตัวเองก็นอนตายตาหลับแล้ว

และตัวเขาเองก็ไม่คาดคิดมาก่อนว่า หลังจากที่เขากลืนยาแก้พิษที่เย่เฉินให้มา ก็สัมผัสได้ถึงพลังพิเศษที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกายอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หลอมรวมกับพิษที่อยู่ในร่างกายของตัวเอง

ฉับพลัน ยาแก้พิษกับพิษที่อยู่ในร่างกายก็ราวกับทำปฏิกิริยาทางเคมีบางอย่างต่อกัน จากนั้นก็หายวับไปอย่างไร้ร่องรอย

หากพิษที่มีในร่างกายเป็นเหมือนโซ่เหล็กที่ฝังอยู่ตามเลือดเนื้อของซ่าจิ่วหลิงจนไม่อาจจะต้านทานได้ งั้นยาแก้พิษนี้ ก็เป็นเหมือนสารละลายโซ่เหล็ก แต่ก็กลับไม่ส่งผลอะไรกับเลือดเนื้อในร่างกาย หลอมละลายโซ่เหล็กที่มีนี้อย่างสะอาดหมดจด ！

ในตอนนี้ ทหารหน่วยกล้าตายและครอบครัวของพวกเขาทุกคน สายตาต่างก็จ้องเขม็งมองมายังซ่าจิ่วหลิง