ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5046

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเย่เฉินวางแผนที่จะใช้สำนักว่านหลงมาช่วยพวกเขาแกไขปัญหาเรื่องการซื้อของง่ายเพียงเท่านั้น ฟังแล้วดูเป็นการระดมผู้คนมาเป็นจำนวนมากอย่างเห็นได้ชัด

แต่เมื่อนึกถึงว่าต่อไปทุกคนก็จะสามารถทำงานหาเงินได้อย่างปกติในทุกๆวัน เพื่อตัวเองและครอบครัว ซื้อของแต่ละอย่างจากโลกภายนอก ในใจของพวกเขาก็อดที่จะรอคอยไม่ได้เช่นกัน

โดยเฉพาะซ่าจิ่วหลิง เขาไม่ได้มีความอิสระสูงเหมือนกับหลี่เนี่ยนจง เพราะถึงอย่างไรก่อนหน้านี้หลี่เนี่ยนจงก็เป็นผู้นำธงของทหารม้ากล้า ถึงแม้ว่าผู้นำธงเองจะไม่มีค่าแรง แต่อย่างน้อยเขาก็ใช้ชีวิตอยู่ด้านบน ความรู้ที่มีต่อโลกใบนี้ก็แข็งแกร่งกว่าซ่าจิ่วหลิงใช้ชีวิตอยู่ใต้ดินมาเป็นเวลานาน และตัดขาดจากโลกภายนอกอยู่แล้ว

เพื่อให้ลูกชายเข้าใจว่าโลกเป็นวงกลมนั้น ซ่าจิ่วหลิงใช้เวลาอธิบายอย่างต่อเนื่องอยู่หลายปี

แต่จนถึงวันนี้ลูกชายของเขายังไม่เคยได้ออกไปปฏิบัติภารกิจข้างนอก ไม่เคยเห็นโลกภายนอก ซ่าจิ่วหลิงตัวเขาเองแม้แต่ลูกโลกก็เอาออกมาไม่ได้เช่นกัน จึงไม่มีวิธีที่สมเหตุสมผลทำให้ลูกชายเข้าใจหลักการที่ง่ายที่สุดนี้

ถ้าหากเป็นแบบที่เย่เฉินพูดเริ่มเผยแพร่ขึ้นมา ตัวเองมีรายได้ เพียงต้องการแค่ไม่กี่ดอลลาร์ ก็สามารถซื้อลูกโลกได้หนึ่งอันมาอธิบายถึงองค์ประกอบที่แท้จริงของโลกใบนี้กับลูกชายได้

เวลานี้เย่เฉินเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง : “ใช่สิ การเลือกแรงงาน ผมหวังว่าพวกคุณสามารถยึดเป็นครอบครัวได้ ให้ทุกๆครอบครัวสามารถเลือกแรงงานที่แข็งแรงมาเข้าร่วม แบบนี้ถึงจะสามารถเกิดความเป็นธรรมขึ้นได้ในขอบเขตที่จำกัดที่สุด”

“ได้ครับท่าน!” ทั้งสองคนพยักหน้าตอบรับโดยไม่ต้องคิด ความคิดนี้ของเย่เฉิน ใจตรงกันกับที่พวกเขาคิดเอาไว้เช่นกัน

เย่เฉินเอ่ยพูดต่อ : “แล้วก็ คนในครอบครัวถ้าหากได้มาร่วมทำงานธุรการแนวหลัง ก็จะคิดเงินเดือนให้ตามประเภทและปริมาณของงานตามความเป็นจริง อีกอย่างถ้าหากเป็นเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทุกคนทุกเดือนจะให้เงินสองร้อยดอลลาร์เป็นค่านม เงินก้อนนี้ให้ครอบครัวของพวกเขาเป็นคนรับและจัดการแทน”