ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5057

เย่เฉินยกยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดอย่างจริงจัง“แดนมืดเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น หนทางข้างหน้าเมื่อเทียบกับสิบกว่าปีที่ผ่านมาของคุณ จะยากลำบากและยาวไกลอีกกว่ามาก หากสามารถเข้าสู่แดนมืดชั้นสูงสุดก่อนอายุ100ปี การมีชีวิตอยู่ไปถึง140-150ปีนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็น เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็จะมีโอกาสก้าวเข้าสู่แดนมิติ หากเข้าสู่แดนมิติก่อนอายุ150ปีได้ บางทีอายุขัยก็อาจจะยืดเวลาออกไปได้อีก30-50ปี ”

พูดมาถึงตรงนี้ จู่ๆเย่เฉินก็เปลี่ยนเรื่องคุย แล้วพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า“แต่ว่า ยิ่งมีอายุยืนยาว ความพยายามก็ยิ่งต้องมากขึ้น คนทั่วไปอายุหกสิบก็สามารถที่จะเกษียณได้ แต่กับนักบู๊แล้ว หากยังฝักใฝ่ในการฝึกฝน เกรงว่าอายุ160ปีแล้วก็จะยังฝึกฝนบำเพ็ญตนอย่างหนักอยู่ ตลอดชีวิตไม่สามารถจะพักผ่อนได้ ชีวิตที่ยาวไกลหลังจากนั้น คุณกับพั่วจวินต้องเตรียมใจให้พร้อมอย่างเต็มที่ การยืนหยัดในหนึ่งร้อยปีไม่อาจที่จะหย่อนยานได้ นี่คือความทุกข์ที่คนธรรมดาไม่อาจจะเข้าใจ”

ชิวจื้อหยวนพูดอย่างเคารพ“คุณเย่ได้โปรดวางใจ ตั้งแต่ผมได้ก้าวเข้าสู่วิชาบู๊ในวันนั้น ก็ได้ยึดมั่นแล้ว เส้นทางในวิชาบู๊นั้น หนทางข้างหน้ายาวไกล จะไม่ละความพยายามที่จะเสาะแสวงหามัน！”

เย่เฉินพยักหน้าให้เบาๆ และพูดเสียงเรียบ“ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ตั้งใจฝึกสอนทหารหน่วยกล้าตายและทหารม้ากล้าทุกคน อนาคตต้องได้เผชิญหน้ากันกับองค์กรพั่วชิงอย่างแน่นอน มีโอกาสที่จะรอดมากแค่ไหน ทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับการฝึกสอนของคุณว่าจะไปได้ไกลแค่ไหนแล้ว”

ชิวจื้อหยวนรับคำอย่างนบนอบ“ผมเข้าใจแล้วครับ！คุณเย่ได้โปรดวางใจ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะตั้งใจฝึกสอนทุกคนอย่างเต็มที่ ไม่มีการหวงวิชาใดๆอย่างแน่นอนครับ！”

เย่เฉินผ่อนลมหายใจเล็กน้อย แล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ คุณไปพาตัวขุนพลหัวเมืองคนนั้นเข้ามา ยังไงเขาก็เป็นยอดฝีมือแดนมืดจะปล่อยให้อยู่เฉยๆไม่ได้”

“รับทราบครับ！”

ไม่นานชิวจื้อหยวนก็ได้พา ขุนพลหัวเมืองที่ถูกเย่เฉินควบคุมจิตเอาไว้ เดินเข้ามาจากด้านนอก

ผลการฝึกฝนของบุคคลนี้ แม้จะอยู่ในแดนมืดชั้นสองแล้ว แต่ในตอนนี้ก็ยังคงเป็นหุ่นเชิดของเย่เฉิน