ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5064

คิดๆแล้ว นี่คงเป็นผลบุญที่คลอเดียได้ทำเอาไว้ หากไม่ใช่เพราะเธอไปพบว่ากัวเหล่ยแอบวางแผนชั่วต่อหลี่เสี่ยวเฟิน แล้วมาพูดเตือนตัวเอง ตัวเองก็คงจะช่วยหลี่เสี่ยวเฟินเอาไว้ไม่ได้ และยิ่งไม่สามารถจะแก้แค้นแทนเธอได้

ในใจรู้สึกสงสาร เย่เฉินยิ้มและพูดกับป้าหลี่“ป้าหลี่ กลับไปครั้งนี้ บ้านกับร้านในแคนาดาก็เก็บมันไว้อย่างนั้น หากในอนาคตป้ารู้สึกเหนื่อย อยากจะพักผ่อน ก็ยังกลับมาที่แคนาดาได้”

“นอกจากนี้ก่อนหน้านั้นผมได้ให้เฉินจื๋อข่าย เตรียมบ้านพักหลังหนึ่ง ที่เมืองจินหลิงไว้ให้ป้ากับเสี่ยวเฟิน และคลอเดีย ต่อไปบ้านพักหลังนี้ให้ป้าเอาไว้พักผ่อนที่เมืองจินหลิง หากอนาคตเสี่ยวเฟินกับคลอเดียแต่งงานออกไป ที่นั่นก็จะเป็นบ้านของสาวน้อยทั้งสองคน”

ป้าหลี่รีบเอ่ยพูดขึ้นทันที“ไม่ได้เด็ดขาดคุณชาย คุณกับตระกูลเย่มีพระคุณกับป้าอย่างมาก ป้าจะรับเอาบ้านหลังนั้นเอาไว้ได้ยังไงอีก คุณแบ่งห้องที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้เราก็พอแล้ว……”

เย่เฉินพูดจริงจัง“ป้าหลี่ วันนี้ไม่เหมือนในอดีตแล้ว เย่เฉินในวันนี้ ไม่ใช่เย่เฉินคนที่ทำงานสามเวลา เพื่อหาเงินมาซื้อสมุดหนังสือ กับนมผงให้น้องๆในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกต่อไป เมื่อก่อนผมหาเงินได้เดือนละสองสามพัน และให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทั้งหมด แต่วันนี้ ผมเป็นทายาทของตระกูลเย่ และมีธุรกิจเป็นของตัวเอง แค่บ้านพักหลังหนึ่ง หากเอามาเทียบกันแล้ว ก็แค่ค่าอาหารมื้อหนึ่งของผมเท่านั้น ป้าอย่าปฏิเสธอีกเลย ”

พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อ“อีกอย่างป้าหลี่ก็คอยดูแลผมมานานหลายปี เป็นผู้มีพระคุณของผม วันนี้ยังต้องกลับไปทำงานให้ผมที่เมืองจินหลิงอีก หากที่เมืองจินหลิงผมไม่จัดเตรียมทุกอย่างตามความเหมาะสม คนอื่นก็จะมาตำหนิผมเอาได้”

ป้าหลี่ถอนหายใจ พูดอย่างจริงจัง “คุณชาย อันที่จริงที่ผ่านมา ป้าก็แค่ทำงานในส่วนที่ตัวเองต้องรับผิดชอบเท่านั้น อย่าใช้คำว่าผู้มีพระคุณเลย……”

เย่เฉินพูดอย่างหนักแน่น“ป้าหลี่ ในใจของผม ป้าคือผู้มีพระคุณ”

……

ห้าโมงเย็น

เย่เฉินที่สวมใส่ชุดสูท กับเซียวชูหรันในชุดราตรียาวสีขาว เดินทางมาถึงที่โรงเรียนดีไซน์โรดไอแลนด์พร้อมกัน

เวลานี้เป็นช่วงซัมเมอร์ของนักศึกษาในสหรัฐอเมริกา ดังนั้นพื้นที่ขนาดใหญ่ของโรงเรียน ก็จึงไม่เห็นเด็กวัยรุ่นเลย แต่มีคณาจารย์และเจ้าหน้าที่อยู่จำนวนมาก และยังมีนักข่าวจากสำนักต่างๆกับนักออกแบบที่มีชื่อเสียงมากมายในสาขาการออกแบบ