ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 5072

“ดี”แมทธิว ปีเตอร์สันยิ้มอย่างมีชัย จากนั้นก็หันหลัง แล้วเดินไปยังทิศทางของเฟ่ยเข่อซิน

เขาเดินไปหาเฟ่ยเข่อซินอย่างไว ยื่นมือจากที่ไกลๆ ทำท่าอยากจะจับมือด้วย พูดอย่างสุภาพเรียบร้อย“คุณหนูเฟ่ย！ไม่คิดว่าคุณจะมาที่นี่ได้！ช่างบังเอิญจริงๆนะครับ！”

เดิมทีเฟ่ยเข่อซินตั้งใจจะมองหาว่าเย่เฉินกับเซียวชูหรันอยู่ที่ไหน ไม่คิดว่าจู่ๆจะมีคนแปลกหน้าโผล่มา จึงเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ“ขอโทษนะ คุณเป็นใคร？เรารู้จักกันเหรอ？”

แมทธิว ปีเตอร์สันตอบกลับในทันที“คุณหนูเฟ่ย ผมแมทธิว ปีเตอร์สันเป็นประธานกรรมการของอ้ายอี้คังครับบริษัทการลงทุนฉางหลงในเครือของคุณ เป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเรา เพียงแต่คุณยังไม่เคยได้เข้าไปเยี่ยมชมการทำงานที่บริษัทของเราเท่านั้นครับ”

คิ้วของเฟ่ยเข่อซินขมวดขึ้นก่อนเล็กน้อยเป็นอันดับแรก จากนั้นก็นึกอะไรขึ้นมาได้ แล้วกล่าว“ในรายงานการเงินของบริษัทการลงทุนฉางหลงฉันเคยเห็นชื่อบริษัทของคุณ เห็นว่าตอนนี้ราคาหุ้นของพวกคุณไม่เลวเลยใช่ไหม？ฉันจำได้ว่าบริษัทการลงทุนฉางหลงลงทุนที่พวกคุณ ตอนนี้ก็ยังลอยตัวอยู่”

“ครับใช่ครับ！”แมทธิว ปีเตอร์สันพยักหน้ารับอย่างนอบน้อมแล้วกล่าว“ผู้จัดการการลงทุนของคุณสายตาแหลมคมมาก พวกเขาเข้ามาเมื่อเดือนกันยาของปีที่แล้วในช่วงที่หุ้นของเราตกต่ำที่สุด ตอนนี้ราคาหุ้นได้เพิ่มขึ้นเกือบ30%แล้วครับ！”

เฟ่ยเข่อซินพยักหน้าให้เล็กน้อย แล้วพูดอย่างสุภาพ“ราคาหุ้นสูงขึ้น นั่นก็เพราะผลพวงจากธุรกิจที่เป็นไปด้วยดีของพวกคุณ หวังว่าต่อไปจะดียิ่งๆขึ้นไปอีก”

“แน่นอนครับ！เราจะประกาศข่าวดีในอีกเร็วๆนี้ ถึงตอนนั้นราคาหุ้นจะพุ่งสูงขึ้นอีกแน่นอน！”แมทธิว ปีเตอร์สันพูดอย่างประจบเอาใจอีกครั้ง จากนั้นก็เหลือบมองไปยังแผ่นหลังของเย่เฉินที่อยู่ไม่ไกล ยกยิ้มและจงใจพูดขึ้นว่า“เอ่อคุณหนูเฟ่ยครับ เมื่อครู่มีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่าคุณเป็นลูกค้าของเขา คุณจะเข้าไปทักทายเขาหน่อยไหมครับ？”

“ฉันเป็นลูกค้าของเขา？”

เฟ่ยเข่อซินถามด้วยความสงสัย“ใครกัน？”

แมทธิว ปีเตอร์สันชี้ไปยังเย่เฉินที่อยู่ไม่ไกลทันที พูดด้วยรอยยิ้ม“ผู้ชายคนนั้นครับ เขาบอกว่าเขาเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ย และยังบอกด้วยว่าคุณคือหนึ่งในลูกค้าของเขา คุณหนูเฟ่ยรู้จักเขาไหมครับ ？”

เฟ่ยเข่อซินมองเห็นแผ่นหลังของเย่เฉิน ก็จำเย่เฉินได้ในทันที

ภายในใจของเธอรู้สึกดีใจ แต่คิ้วก็อดที่จะขมวดขึ้นไม่ได้ แอบคิด“น้ำเสียงของแมทธิว ปีเตอร์สันคนนี้ดูทะแม่งๆ ประโยคก่อนหน้าก็ยังปรกติอยู่ แต่ทำไมต้องตั้งคำถามว่าฉันรู้จักคุณเย่ไหม？หรือเขากำลังสงสัยว่าคุณเย่โกหกงั้นเหรอ？”

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินก็พอจะคาดเดาเรื่องราวได้ คิดในใจ“ดูท่า ไอ้หมอนี่คงไม่เชื่อในสิ่งที่คุณเย่พูด ดังนั้นก็เลยใช้โอกาสนี้ทำทีมาเป็นทักทายฉัน แล้วแกล้งเอ่ยพูดถึงคุณเย่ขึ้นมา อยากให้ฉันเปิดโปงคุณเย่ด้วยตัวเองล่ะสิ”

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เฟ่ยเข่อซินอดไม่ได้ที่จะพูดกับแมทธิว ปีเตอร์สันด้วยใบหน้าที่ประหลาดใจ“ฉันมีอาจารย์ฮวงจุ้ยที่คอยให้คำชี้แนะอยู่ แต่ช่วงนี้เขาออกไปนอกเมือง ไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ได้ ด้านหลังของคนคนนั้น ก็เหมือนจะไม่ใช่เขาคนนั้นด้วย ”

เมื่อแมทธิว ปีเตอร์สันได้ยินคำนี้ ก็พูดอย่างลิงโลดขึ้นมา“โธ่！ถ้าอย่างนั้นคนคนนั้นก็แอบอ้างนะสิ！คุณหนูเฟ่ยคงไม่รู้ เขาเอาแต่แอบอ้างชื่อเสียงของคุณหลอกลวงคนไปทั่ว ตอนผมได้ยินว่าคุณเป็นลูกค้าของเขา ก็เกือบจะหลงเชื่อเซ็นสัญญาฮวงจุ้ยมูลค่ากว่าหลายล้านเหรียญต่อปีกับเขาไปแล้ว โชคยังดีที่มาเจอคุณที่นี่ ไม่อย่างนั้นผมคงถูกหลอกไปแล้ว！”